Μια σπάνια προσωπική συνέντευξη έδωσε η Μάγδα Φύσσα, μητέρα του δολοφονημένου από τη Χρυσή Αυγή, Παύλου στην εφημερίδα Lifo.

Η γυναίκα που δεν έλειψε ποτέ από τη δίκη της Χρυσής Αυγής, η μητέρα-σύμβολο που κατάφερε να αντικρίσει πρόσωπο με πρόσωπο τους δολοφόνους του παιδιού της χωρίς να δειλιάσει μίλησε για τα παιδικά της χρόνια αλλά και τον αγώνα που δίνει η ίδια και η οικογένειά της από το 2013.

Γεννημένη στο Χαλκιόπουλο Αιτωλοακαρνανίας, η Μάγδα θυμάται τα ξέγνοιαστε παιδικά χρόνια στο χωριό και αναφέρει ότι στο Πέραμα θα νιώθει πάντα «φιλοξενούμενη».

Ανατριχιαστικά είναι τα όσα αναφέρει η μητέρα του Παύλου Φύσσα για την τελευταία φορά που τον είδε ζωντανό.

«Ήταν γύρω στις 5 το απόγευμα όταν τον φίλησα, τον χαιρέτησα, με την κοπέλα του τη Χρύσα, και είπαμε ότι θα πιούμε τον καφέ μας στο μπαλκόνι το επόμενο πρωί. Αυτή ήταν η τελευταία φορά που τον είδα ζωντανό. Αργά το βράδυ, ο κλήρος έπεσε στον σύζυγό μου να με ενημερώσει. Στην αρχή μού είπαν ότι είχε χτυπήσει. Δεν τους πίστεψα. Ήξερα ότι είχε συμβεί κάτι σοβαρό. Όταν άνοιξα την πόρτα, θυμάμαι ότι είπα στον Τάκη: «Μέχρι εδώ ήταν;». Αλλά είχα μια ρημάδα ελπίδα μήπως και…».

Ο γολγοθάς της οικογένειας Φύσσα ξεκίνησε στις 18 Σεπτεμβρίου και δεν τελείωσε ακόμα. Προσπαθώντας να ξεπεράσουν τον θάνατο του παιδιού τους έπρεπε να καταφέρουν να σταθούν στα πόδια τους και να αγωνίζονται συνέχεια για την δικαίωσή του.

«Ξανασυνάντησα τον γιο μου στις 3 μετά τα μεσάνυχτα στον νεκροθάλαμο του Γενικού Κρατικού Νίκαιας. Πολύς κόσμος γύρω μου, αλλά κανείς δεν μου μίλαγε. Μετά από λίγο είδα το άψυχο σώμα του. Προσπάθησα να τον ζεστάνω. Ήθελα να φύγουμε από κει μέσα. Δεν μπορούσα να τον αποχωριστώ. Τρεις μαχαιριές. Είδα τα τραύματα στον πνεύμονα και στην καρδιά. Από τότε, ούτε ο Παύλος έχει εμάς ούτε εμείς αυτόν. Μου λείπει. Όλα μου λείπουν. Η παρουσία του, οι κινήσεις του, η φωνή του. Κι εκείνη η πόρτα που, πλέον, δεν ανοίγει. Από τότε ξεκίνησε ο γολγοθάς μας.» αναφέρει η ίδια για εκείνη την νύχτα.

Η Μάγδα Φύσσα είναι πάντα μέσα στην δικαστική αίθουσα. Όλα αυτά τα χρόνια δεν έλειψε στιγμή και τις περισσότερες φορές κατάφερε να συγκρατήσει την οργή και τον πόνο της. Με το βλέμμα καρφωμένο στους δολοφόνους του Παύλου ακόμα και όταν εκείνοι δεν μπορούσα να την αντιμετωπίσουν η Μάγδα Φύσσα στεκόταν όρθια. Η μόνη φορά που κατέρρευσε κατά τη διάρκεια της δίκης ήταν τον Ιούλιο του 2019 όταν ο Γιώργος Ρουπακιά πέρασε την πύλη του δικαστηρίου.

«Μετά από επτά χρόνια αντέχω ακόμη και είμαι εκεί, παρούσα, στην αίθουσα του δικαστηρίου για να τους δω να φυλακίζονται ως εγκληματική οργάνωση. Το γεγονός ότι είναι εκτός Κοινοβουλίου είναι μια δικαίωση και αυτό οφείλεται στον αντιφασιστικό αγώνα. Είναι αποτέλεσμα της δίκης, της κινητοποίησης που κάναμε κι έτσι μπορέσαμε να τους δούμε ξανά να κρύβονται στις τρύπες τους. Εκεί όπου ανήκουν.» τονίζει η ίδια και συνεχίζει: «Υπήρχαν πολλές δύσκολες στιγμές στη διάρκεια των επτά ετών. Όμως η χειρότερη ήταν να ακούς στο δικαστήριο το σύνθημα «αίμα – τιμή – Χρυσή Αυγή» και να σου λένε: «Πού είναι ο Παύλος σου τώρα;». Είναι η ώρα που έφτασα στα όριά μου. Τους περισσεύει το θράσος. Έχουμε έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με τον Πατέλη και ήταν έτοιμος να λιποθυμήσει. Ανθρωπάκια θρασύδειλα. Ούτε για φτύσιμο δεν αξίζουν. Κτήνη χωρίς ίχνος μετάνοιας. Όμως, το κακό το έκαναν. Ο δε Μιχαλολιάκος δεν είπε ποτέ ούτε καν το όνομα του Παύλου.».

Καταλήγοντας η μητέρα του Παύλου αναφέρεται σε αυτά που θα ήθελε να είχε κάνει πριν φύγει από τη ζωή ο γιος της και δεν πρόλαβε. «Αλλά θα ήθελα να έχω προλάβει, προτού φύγει, να του πω άλλη μια φορά πόσο πολύ τον αγαπούσα. Κι αν μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω και είχα μια ευκαιρία, θα ήθελα να είχα μπει μπροστά στον γιο μου και να μαχαίρωναν εμένα».

Headlines