Όταν η τουρκική θρασυδειλία συναντά τη γελοιότητα!

Έστω και με αδικαιολόγητη και ασυγχώρητη μεγάλη καθυστέρηση, η ΕΕ τόσο στο σύνολό της, όσο και με τη σταδιακή αφύπνιση των 27 κρατών-μελών της, το συνειδητοποιεί, ότι τα ελληνικά και κυπριακά σύνορα είναι τα πιο ισχυρά προπύργια της ευρωπαϊκής ασφάλειας, συνοχής αλλά και άμυνας.

Η γενικευόμενη λοιπόν αυτή αφύπνιση των εταίρων και συμμάχων της ΕΕ, ας μην απατώμαστε, άρχισε να εμπεδώνεται, με τη γενικότερη πεποίθηση, ότι ο χειρότερος πολιορκητικός κριός, στις πύλες της δημοκρατικής Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι όχι η Τουρκία, ως χώρα και κοινωνία, (έστω και με την εθνοτική της πανσπερμία και αρκετές υποτελείς και καταπιεσμένες αλλοεθνείς μειονότητες), αλλά ο ίδιος ο αυταρχικός και ανεπίδεκτος δημοκρατικού και πολιτισμικού εκσυγχρονισμού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Αναγκάσθηκε λοιπόν ο τούρκος χαλίφης να εγκαταλείψει, από την πίσω πόρτα, την πρόσφατη συνάντησή του στις Βρυξέλλες με τον πρόεδρο του Συμβουλίου της ΕΕ Σαρλ Μισέλ και την Πρόεδρο της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάϊεν. Αιτία της άτακτης φυγής του χαλίφη της Άγκυρας ήταν η άρνηση των αξιωματούχων της ΕΕ να δεχτούν το αίτημα του Ερντογάν για αρκετά δις Ευρώ, για δήθεν αντιμετώπιση των δαπανών για την υποδοχή των Σύρων προσφύγων.

Τόσο ο Σαρλ Μισέλ, όσο και η Ούρσουλα φον ντερ Λάϊεν αντέτειναν στον Ερντογάν, ότι το αίτημά του θα γινόταν δεκτό υπό τον όρο, ότι δεν θα ενθάρρυνε και δεν θα καθοδηγούσε ακόμη και δια της βίας τους ελάχιστους Σύρους πρόσφυγες και πολλαπλάσιους άλλους μετανάστες από Ασία και Αφρική να περάσουν με τον γνωστό κατσαπλιάδικο τρόπο στη χώρα μας.

Ανάλογο δείγμα θρασυδειλίας επέδειξε ο Ερντογάν και στη διάσκεψη του Βερολίνου, για τα γεγονότα της Λιβύης, στις 19/01/2020 εγκαταλείποντας άρον-άρον το χώρο της διάσκεψης, αμέσως μετά τη συνέντευξη τύπου της καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ και του γεν. γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες…

Το αβίαστο συμπέρασμα, που προκύπτει από την ανάγωγη και βάρβαρη συμπεριφορά του Ερντογάν προς τους κυρίαρχους θεσμούς του ΟΗΕ και της ΕΕ, είναι ότι ο χαλίφης της Άγκυρας χάνει καθημερινά και το τελευταίο έρεισμα βοήθειας από τη διεθνή κοινότητα. Με αποκορύφωμα βεβαίως την ομόφωνη αποδοκιμασία του από την Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου (11.03.2020).

Όμως το ζενίθ της αναισχυντίας του Ερντογάν ήταν η ταύτιση της δύναμης του ελληνικού στρατού του Έβρου, με τους ναζί που βασάνιζαν και εξόντωναν τους Εβραίους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Κυριολεκτικά είναι να λυπάται κανείς το σάλιο για να φτύσει κατάμουτρα αυτόν τον σατράπη-μασκαρά. Και να του θυμίσει ότι στην περίοδο 1940-1944, στο διπλό ηρωικό έπος του ελληνο-ιταλικού πολέμου 1940-41 και της Εθνικής μας Αντίστασης 1941-1944 ο ελληνικός λαός κυριολεκτικά τσάκισε την τριπλή ιταλο-γερμανο-βουλγαρική φασιστική κατοχή και ότι την ίδια εκείνη περίοδο η «ουδέτερη» και άκαπνη Τουρκία ήταν όχι μόνον το καταφύγιο των Ναζί, αλλά και πηγή ανεφοδιασμού της χιτλερικής Γερμανίες με πρώτες ύλες για την κατασκευή όπλων και πυρομαχικών. Επομένως «είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα»!

Ο κλόουν της ανατολικής Μεσογείου

Και όμως, ο Ερντογάν όσο αντιλαμβάνεται, ότι οδηγείται στη διεθνή απομόνωση, άλλο τόσο δαπανά όλο τον υποτίθεται παραγωγικό χρόνο του σε καθημερινές πολυάνθρωπες συγκεντρώσεις σε παλαί ντε σπορ, με φερτό ακροατήριο ανακατωμένο με γραφειοκράτες. Όλοι τους χειροκροτητές με το ζόρι. Δεν μας εκπλήσσει η μονότονη επίδοση του χαλίφη της Άγκυρας στις ασταμάτητες νυσταλέες ρητορείες του, αλλά και στη διασπορά της δικτατορικής του προπαγάνδας σε όλα τα υποταγμένα σε αυτόν τηλεοπτικά κανάλια, όπου προβάλλονται τα πιο γελοία «ντοκουμέντα» βλακωδώς σκηνοθετημένων επεισοδίων ελλήνων συνοριοφυλάκων του Έβρου εις βάρος-υποτίθεται-τούρκων στρατιωτών.

Όλα αυτά τα «ντοκουμέντα» θα τα σατίριζε και ένας αρχάριος της πιο ασήμαντης σχολής κινηματογράφου. Σκηνές επιστρατευμένης άεργης αλητείας. Καλοθρεμμένα γυμνά κορμιά παρακρατικών τραμπούκων, δήθεν κακοποιημένων «ηρωικών» τούρκων στρατιωτών, από έλληνες συνοριοφύλακες. Χωρίς ούτε το παραμικρό σημάδι κακοποίησης. Οι περισσότεροι αβανταδόροι αυτής της βλακώδους προπαγάνδας άλλοτε αμήχανοι και άλλοτε χαμογελαστοί.

Επιτέλους, εάν δεν έχει ακόμη πεισθεί ο στρατοκρατικός άξονας αμερικανικού Πενταγώνου-ΝΑΤΟ ότι εκτίθεται ανεπανόρθωτα με την άλλοτε απροκάλυπτη και άλλοτε …ντροπαλή συγκάλυψη του αρχιπειρατή της ανατολικής Μεσογείου Ερντογάν, τόσο ο γεν. γραμματέας της βορειοατλαντικής συμμαχίας Γενς Στόλτεμπεργκ, όσο και ο ίδιος ο Ντόναλντ Τραμπ πρέπει να το αντιληφθούν ότι άδικα, μάταια και με έκδηλη ανοησία «ποντάρουν σε κουτσό άλογο» του ανατολίτικου αναχρονισμού για την κατίσχυσή τους στο χώρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ήδη ο Ερντογάν κατάντησε καταγέλαστος κλόουν στα πολιτικά δρώμενα της ιστορικής Μεσογείου.

Χρέος λοιπόν του προέδρου των ΗΠΑ είναι η εναρμόνισή του με τη γραμμή πολιτικής πλεύσης της ΕΕ. Αλλά μια τέτοια στροφή στην εξωτερική πολιτική του Τραμπ θα προϋπέθετε την παύση του Ερντογάν από τα καθήκοντα του άξεστου χωροφύλακα των ΗΠΑ στη ΝΑ Ευρώπη…