Δωδεκάωρες βάρδιες τουλάχιστον, ελλείψεις κρεβατιών, ταξινόμηση ασθενών, μεταφορές, αναζήτηση θέσεων, συνεχείς αναγγελίες από τα μεγάφωνα: Είναι αυτό που βιώνουν σε καθημερινή πλέον βάση γιατροί και νοσηλευτές στη μονάδα εντατικής φροντίδας στο νοσοκομείο Cremona στην Ιταλία.

Η βάρδια ξεκινά στις 7 το πρωί και τελειωνει στις 7 το βράδυ. «Δώδεκα ώρες σε συνεχή εγρήγορση. Μπαίνουμε στο νοσοκομείο με το φως του ήλιου και βγαίνουμε τη νύχτα» λένε στην Corriere Della Sera.

«Μας κρατάει όρθιους η αδρεναλίνη», συνεχίζουν, προσθέτοντας : «Πριν φύγουμε, πλενόματε από την «κορυφή μέχρι τα νύχια » ώστε να έχουμε την αίσθηση ότι αφαιρούμε τον ιό από πάνω μας. Στη συνέχεια, όταν μπαίνουμε στο αυτοκίνητο και η μέρα περνάει μπροστά μας, οι εικόνες επικαλύπτονται. Απλά θέλεις να «κλείσεις» και να πας για ύπνο».

Ο-εδώ και δώδεκα χρόνια- νοσοκόμος,  Paolo Miranda, σημειώνει «Προγραμματίζουμε, παρακολουθούμε τους ασθενείς, τους μεταφέρουμε, αναζητάμε θέσεις. Οι αναγγελίες από τα μεγάφωνα συνεχείς. Το τηλέφωνο χτυπάει συνεχώς»

Οπως λέει : « Οι εσωτερικοί ασθενείς για κοροναϊό ταξινομούνται στα διάφορα τμήματα, όταν χειροτερεύουν, έρχονται σε μας.

Αν ένας χώρος ελευθερωθεί, επειδή μερικοί ασθενείς μεταφέρονται σε άλλα νοσοκομεία, καταλαμβάνεται αμέσως. Το πρόβλημα είναι ότι τα κρεβάτια είναι σπάνια εδώ.

Πηγή πληροφοριών και εικόνας : Corriere Della Sera

Headlines