Ο ελληνικός λαός έδωσε μία αποφασιστική απάντηση στην εθνο-πατριδοκαπηλεία και μάλιστα με την νεοναζιστική της ετικέτα, στην τριπλή λαϊκή ετυμηγορία του 2019, εκτοπίζοντας από την Εθνική Αντιπροσωπεία το ακροδεξιό φασιστικό πολιτικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής (Χ.Α).

Την πανηγυρική αυτή αποπομπή των ταραξιών της ΧΑ από το κοινοβούλιο, με την ψήφο του ελληνικού λαού, ή δεν την αντιλήφθηκε, ή μάλλον δεν θέλησε να την παραδεχτεί ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ίσως και για τον λόγο αυτό συνεχίζει, κατόπιν εορτής, μετά τον κοινοβουλευτικό ενταφιασμό της ΧΑ, να υποδύεται το ρόλο του πιο μαχητικού εχθρού, εκπροσώπου μιας Αριστεράς, με ακαθόριστη πολιτική ταυτότητα, ενός «εχθρού» που βαφτίζει «ακροδεξιούς» και «πατριδοκάπηλους» όχι τους οίκοι απομονωμένους χρυσαυγίτες, αλλά αποκλειστικά κάθε πατριώτη δημοκράτη, που με αυτοθυσία αναχαιτίζει την τουρκική διαρκή απόπειρα γκρεμίσματος των συνόρων του Έβρου και τις θαλάσσιες ζώνες του ανατολικού Αιγαίου.

Και μακάρι η αυτοκαταστροφική αυτή νοσηρή ιδεοληψία να περιοριζόταν στους λεκτικούς αφορισμούς των από καθέδρας πολέμιων μιας εγχώριας και μάλιστα εγκληματικής ακροδεξιάς, με βεβαιωμένη, ληξιαρχική πράξη θανάτου της, τις τριπλές εκλογές του 2019.

Δημιουργία ιδεατών εχθρών

Όμως, στην πραγματικότητα, η χωρίς ξεκάθαρο ιδεοπολιτικό στίγμα σημερινή «Αριστερά», του πολυσυλλεκτικού ημιδιαλυμένου Συριζαϊκού παζλ, στην προσφιλή τακτική της, για τη δημιουργία ιδεατών δονκιχωτικών εχθρών, βαπτίζει «ακροδεξιούς» και «φασίστες» όλους τους βαθύτατα δημοκρατικούς Έλληνες ένστολους και πολίτες, που το τελευταίο δεκαπενθήμερο, γκρέμισαν με αυτοθυσία το νοσηρό όνειρο του δικτατορικού χαλίφη της Άγκυρας Ερντογάν, να καταργήσει τα σύνορα του Έβρου, να προσεταιριστεί τη φιλικά συνυπάρχουσα μουσουλμανική μειονότητα με τον πληθυσμό της Θράκης και να την μετατρέψει, μαζί με παρόμοιες μειονότητες της Βαλκανικής, σε κατακτητική εμπροσθοφυλακή ενός εν δυνάμει χαλιφάτου της Άγκυρας, που θα εκτείνεται, για την αναβίωση των Ερντογανικών «συνόρων της καρδιάς», από τις επαρχίες του Πόντου μέχρι και τις ακτές του Μαυροβουνίου.

Εάν, κατά τις τελευταίες δεκαετίες, η Ευρωπαϊκή Ένωση συνειδητοποιούσε εγκαίρως τους κινδύνους της τουρκικής τακτικής, για τη σταδιακή υπόσκαψη και τελική διάλυση της Ευρωπαϊκής ενότητας και απαντούσε δυναμικά στην Τουρκία, στον διπλωματικό γιατί όχι και στον αμυντικό-επιθετικό στίβο, τότε δεν θα διαδραματίζονταν, στα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στον Έβρο, οι βαρβαρότητες της Ερντογανικής πολιορκίας.

Απομυθοποίηση του ψεύδους

Ευτυχώς, έστω και στις ύστατες αυτές στιγμές και μετά από την επιτυχημένη ελληνική εκστρατεία διαφώτισης των κέντρων αποφάσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και τις επιτόπιες στον Έβρο επισκέψεις της ηγεσίας της ΕΕ, έλαμψε η αυταπόδεικτη αλήθεια. Έτσι:

–       Έπεσαν οι μάσκες της «κακοποίησης» μεταναστών, από τον υποδειγματικά καρτερικό, δημοκρατικό και ψύχραιμο ελληνικό στρατό, αλλά και τον φιλόξενο και φιλειρηνικό λαό του Έβρου.

–       Αποκαλύφθηκε πλήρως η σύνθεση των πολιορκητών του Έβρου, με μηδαμινή συμμετοχή σύρων μεταναστών, αλλά στην πραγματικότητα πλήθος αποφυλακισμένων κακοποιών από τα τουρκικά κολαστήρια. Αλλά αποκαλύφθηκε και η ταυτόχρονη στρατοπέδευση, σε απόσταση αναπνοής από τα ελληνοευρωπαϊκά σύνορα εκατοντάδων λαθρομεταναστών από το Αφγανιστάν, Πακιστάν, Σομαλία, Μαρόκο και βάλε, με την «βεβαίωση» του Ερντογάν ότι θ’ ανοίξουν τα σύνορα.

–       Οι βιαίως εγκλεισμένοι από τον τουρκικό στρατό λαθρομετανάστες, ακριβώς αντίκρυ από την Ελλάδα, ζουν υπό άθλιες συνθήκες σίτισης, ένδυσης και υγιεινής. Εκτός βέβαια από τις παρακρατικές τουρκικές μισθοφορικές ομάδες εφόδου που πυρπολούν και καταστρέφουν τα σύνορα και κακοποιούν όσους πρόσφυγες αρνούνται να προβούν σε βιαιοπραγίες, κατά των Ελλήνων και Ευρωπαίων στρατιωτών της FRONTEX.

–       Επιπλέον, το ιδιότυπο αυτό γκέτο των πολιορκημένων λαθρομεταναστών για να εξασφαλίσει τη θέρμανσή του, στην ψυχρή και υγρή αυτή περιοχή του Έβρου, έχει κυριολεκτικά ισοπεδώσει το δάσος της περιοχής με την καταστροφή αμέτρητων δέντρων.

To περίεργο, σε όλην αυτή την Ερντογανική εκστρατεία κατάλυσης της ευρωπαϊκής κυριαρχίας στα σύνορα του Έβρου, είναι ότι τα ενημερωτικά όργανα του εθνομηδενιστικού εντόπιου μπλοκ τηρούν σιγήν ιχθύος, χωρίς όμως να παραλείπουν να μιλούν και να γράφουν για «φόνους» τούρκων στρατιωτών και όταν αποκαλύπτονται οι ψευδολογίες τους αυτές να αναστατώνουν τα τηλεοπτικά πάνελς με φωνές και βρισιές, που κάθε άλλο παρά πολιτισμένο διάλογο σημαίνουν.

Συμπέρασμα: τόσο η αδάμαστη θέληση της μικτής, ελληνικής και FRONTEX δύναμης, για την προστασία των συνόρων μας, όσο και η απομυθοποίηση των χονδροειδών τουρκικών ψευδών ειδήσεων οδηγούν νομοτελειακά στο τέλος του δράματος στα σύνορα του Έβρου.

Μαζί όμως με αυτό το τέλος, ήδη τερματίζεται και η διελκυστίνδα ανάμεσα στην πατριδοκαπηλική και εθνομηδενιστική προπαγάνδα, που ματαίως προσπάθησε να διασπάσει την ενότητα του ελληνικού λαού και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Headlines