Εχει και τα καλά της η καραντίνα και ο κοροναϊός. Μπορείς να κάνεις τζάμπα ενδοσκόπηση, μπορείς -χωρίς να πληρώσεις τους ψυχολόγους- να δεις τη ζωή αλλιώς, να στρίψεις το τιμόνι προτού πέσεις σε καμιά ξέρα.

Μπορείς επίσης να βγάλεις από πάνω σου όλα εκείνα τα καθημερινά, τοξικά γεγονότα και πρόσωπα που σου δυσκολεύουν τη ζωή αλλά αρνείσαι να το παραδεχθείς.

Να κάνεις τη σούμα σου βρε αδερφέ. «Τρεις το ξύδι, τρεις το λάδι» που έλεγαν και οι παλιοί. Και να ρίξεις στην προσωπική κονίστρα όλα εκείνα που σε βάζουν σε λούκια.

Όλα εκείνα που ενώ δεν αξίζουν, εσύ τους δίνεις μεγαλύτερη σημασία.

Ο καθένας από τους Ελληνες που βιώνει αυτή την πρωτόγνωρη πραγματικότητα έχει μια χρυσή ευκαιρία να αλλάξει το μέσα σου, αν θέλει να αλλάξει και τη χώρα του.

Μπορεί να το κάνει;

Υπάρχουν και ενθαρρυντικά στοιχεία αλλά και γεγονότα που σε κάνουν να πιστεύεις ότι ο Ελληνάρας δεν αλλάζει με τίποτε.

Κι ότι η Ελλάδα ανά τους αιώνες, αντί να γίνει μια κανονική χώρα θα σέρνεται πίσω από προγονικούς μύθους ή εμμονές περί «εκλεκτού λαού» που τον προστατεύει πάντα ο «Ελληνας θεός».

Μπορούμε να αλλάξουμε σε προσωπικό επίπεδο χωρίς να γίνουμε ανθρωποφάγοι;

Πραγματικοί επαναστάτες είναι εκείνοι που δεν έχουν να χάσουν τίποτε, έλεγε ο θεωρητικός του αναρχισμού, Μπακούνιν.

Κι εμείς ως Ελληνες δεν έχουμε να χάσουμε τίποτε. Αρκεί να μη χάσουμε την ανθρωπιά μας, την αξιοπρέπειά μας και τη θέληση για αλλαγή.

Ο κοροναϊός είναι ένας ύπουλος, αόρατος εχθρός που μας έχει τρομάξει και ίσως για πρώτη φορά μας έχει «μαντρώσει» εμάς τους… ατίθασους Ελληνες.

Τι θα γίνει όμως με όλους εκείνους τους «κοροναϊούς» που πρέπει να νικήσουμε προκειμένου τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας να ζήσουν σε μια καλύτερη χώρα;

Και μιλάω για όλες εκείνες τις στρεβλώσεις που προκαλούν εκατόμβες νεκρών ή που δημιουργούν καταστάσεις τις οποίες μόνο σε τριτοκοσμικές χώρες συναντάμε.

Και θα πω ορισμένα παραδείγματα που τα προσπερνάμε, την ίδια ώρα που για τον κοροναϊό χαλάμε τον κόσμο και φέρνουμε τούμπα την Ελλάδα και τα σπίτια μας.

Εκατόμβη από τροχαία

Εχουμε ή όχι εκατοντάδες νεκρούς και ανάπηρους κάθε χρόνο στην Ελλάδα από τροχαία δυστυχήματα;

Πότε ξεσηκωθήκαμε για να απαιτήσουμε καλύτερους δρόμους, καλύτερη οδική συμπεριφορά, καλύτερα συστήματα ελέγχου των οδηγών που παίρνουν δίπλωμα χωρίς να ξέρουν να πιάσουν το τιμόνι; Ή παραδειγματική τιμωρία όσων πίνουν και οδηγούν ή εγκαταλείπουν τα θύματά τους;

Πότε αντιδράσαμε για την εκατόμβη νεκρών που βλέπουμε καθημερινά;

Επτά νεκρούς έχουμε από τον κοροναϊό και κάθε χρόνο ο Μολώχ της ασφάλτου παίρνει 1.000 Ελληνες.

Αλήθεια, με τον… κοροναϊό της ενδοοικογενειακής βίας που τελικά καταλήγει σε γυναικοκτονίες θα ασχοληθούμε.

Μόλις προχθές ο αστυνομικός σκότωσε τη γυναίκα του και μια φίλη της και κάθε χρόνο γίνονται πολλά τέτοια περιστατικά.

Θα διαμαρτυρηθούμε γι’ αυτό; Θα καταγγείλουμε τέτοιες συμπεριφορές ή απλά… θα πέφτουμε απ’ τα σύννεφα;

Αραγε θα μπούμε σε καραντίνα γιατί παρά τους 125 νεκρούς στο Μάτι και τη Μάνδρα με την πρώτη φωτιά ή πλημμύρα θα θρηνήσουμε κι άλλους συμπολίτες μας;

Θα βγούμε από τη νεοελληνική αδιαφορία μας για το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι πρωταθλήτρια Ευρώπης στην παχυσαρκία;

Κι ότι είμαστε ακόμη και οι πρώτοι μάγκες θεριακλήδες, αδιαφορώντας για τους θανάτους που προέρχονται από αυτές τις κακές συνήθειες;
Κάθε χρόνο παγκοσμίως πεθαίνουν πάνω από 2,8 εκατ. Ανθρωποι από αιτίες που συνδέονται με την παχυσαρκία.

Οσο για το κάπνισμα; Πάνω από 7 εκατ. θάνατοι το χρόνο παγκοσμίως και στην Ελλάδα περισσότεροι από 800 χιλιάδες.

Λοιπόν, εντάξει. Να φοβηθούμε τον κοροναϊό και να κάνουμε τα πάντα για να προστατευτούμε. Αλλά μην ξεχνάμε να πετάξουμε από πάνω μας και τους άλλους κοροναϊούς.

Όχι ακριβοί στα πίτουρα και φθηνοί στο αλεύρι.

Εκτός κι αν μετράμε αλλιώς την ανθρώπινη ζωή.

Οι μεγάλες επαναστάσεις γίνονται με τη συγχορδία μικρότερων, προσωπικών.

Ηρθε, επομένως η ώρα να αλλάξουμε αυτά που μας σκοτώνουν. Ή αυτά που δεν μας σκοτώνουν αλλά μας κάνουν πιο δυνατούς.

Headlines