Τώρα που ο κοροναϊός έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας, καλό είναι να θυμόμαστε και την ιστορία. Τότε που για να αντιμετωπιστεί μια επιδημία απλά… μας ψέκαζαν.

Ενα τέτοιο γεγονός έγινε το 1947 όταν έγινε ένας μεγάλος ψεκασμός, όχι μόνο για τα κουνούπια και την ελονοσία αλλά και για την αιγυπτιακή χολέρα. Οι Αθηναίοι έκπληκτοι είδαν το αμερικανικό αεροσκάφος του Ναυτικού να ρίχνει μεγάλες ποσότητες φαρμάκου. Η φωτογραφία ανήκει στον σπουδαίο Δημήτρη Χαρισιάδη και βρίσκεται στο Μουσείο Μπενάκη.

Σύμφωνα με παλαιότερο άρθρο του logioshermes, το 1947 η Αθήνα ψεκάστηκε με το γνωστό σε όλους φάρμακο DDT που είχε χρησιμοποιηθεί και σε πολέμους. συγκεκριμένα, το DDT είναι εντομοκτόνο και έκαναν ψεκασμούς για την καταπολέμηση των κουνουπιών που την μετέδιδαν.

Εχει απαγορευθεί η χρήση του από χρόνια γιατί προκαλούσε βλάβες κυρίως στα έμβρυα.

Το 1944 ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός υπολογίζει σε 2.5 εκατομμύρια τους ελονοσούντες στην Ελλάδα (επί συνόλου 7 εκατομμυρίων περίπου). Η ανθρωπιστική κρίση εκινητοποίησε πολλές οργανώσεις του εξωτερικού, όπως η GWRA (ελληνοαμερικανική). Η οργάνωση αυτή, εκτός από τους 5 τόνους Paris Green (αρσενικούχο σκεύασμα) που έστειλε στην Ελλάδα με την έναρξη του πολέμου, άσκησε μεγάλη πίεση στην Αμερικανική κυβέρνηση.

Οπως αναφέρει το ρεπορτάζ: «Ο καθηγητής Γρηγόριος Α. Λιβαδάς, διευθυντής της Υγειονομικής Σχολής, κάνει εκκλήσεις σε διεθνείς οργανώσεις, αλλά οι απαντητικές επιστολές λογοκρίνονται και δεσμεύονται από τη Βέρμαχτ. Τελικά οι σύμμαχοι εδέησε να λασκάρουν τον αποκλεισμό, προκειμένου να σταλεί ανθρωπιστική βοήθεια μέσω της ουδέτερης Ελβετίας.

Πειράματα

Προηγουμένως οι Εγγλέζοι σιγουρεύτηκαν ότι θα διατηρήσουν τον έλεγχο της όλης επιχείρησης. Οι Γερμανοί επειδή ήσαν και αυτοί ευπαθείς στην ελονοσία (δεν είχαν καθόλου ανοσία) επέτρεψαν στην περιοχή της Θεσσαλονίκης τη χρήση μιας νέας ουσίας, που έστειλε ο Ερυθρός Σταυρός για τον τύφο. Η ουσία παρασκευαζόταν από την εταιρεία Geigy με το εμπορικό όνομα Neocid και Gesarol. Ήταν το περίφημο DDT! Κάποια πειράματα στα κουνούπια που έγιναν το 1943 στο Λαγκαδά, είχαν καλά αποτελέσματα.

Από το 1942 μέχρι τις αρχές του 1945 εστάλησαν στην Ελλάδα τεράστιες ποσότητες ανθελονοσιακών φαρμάκων. Από αυτά πολύ λίγα έφτασαν στη δυτική Πελοπόννησο «λόγω των συνθηκών»… Στην Κατοχή ένα σωληνάριο κινίνο είχε αξία σκληρού νομίσματος στη μαύρη αγορά, ενώ μετά την απελευθέρωση το «μοίραζαν με τη σέσουλα».

Εναέριος ψεκασμός. Κρήτη, 1945-1947 Βούλα Θεοχάρη Παπαϊωάννου