Ζήτω η πραγματική οικονομία
Είναι η στιγμή να δοθούν όσα χρήματα χρειάζονται από το κράτος, το «μαξιλάρι», τις θυσίες μας της προηγούμενης δεκαετίας για να σωθούν οι επιχειρήσεις, και οι εργαζόμενοι να κρατήσουν τις θέσεις τους και να μην κάνουν ουρές στο ταμείο ανεργίας.
- Ο καλλιτέχνης που απείλησε ότι θα κατέστρεφε πολύτιμα έργα τέχνης αν ο Τζούλιαν Ασάνζ πέθαινε στη φυλακή
- Αλλαγές εξετάζει η Κομισιόν για την οδήγηση μετά τα 70 έτη - Τι θα αναφέρεται στην ευρωπαϊκή οδηγία
- Για ποια εγκλήματα κατηγορούνται οι Νετανιάχου, Γκάλαντ και Ντέιφ
- Τι βλέπει η ΕΛ.ΑΣ. για τη γιάφκα στο Παγκράτι – Τα εκρηκτικά ήταν έτοιμα προς χρήση
Δεν χρειαζόταν να ζήσουμε τέτοιες στιγμές για να αντιληφθούμε βαθιά μέσα μας ότι ο πραγματικός πλούτος βρίσκεται στην πραγματική οικονομία, στην παραγωγή, στη δημιουργία, στην επιστήμη, στην εργασία και στον πολιτισμό.
Κι όσο αυτός ο κόσμος απειλείται, κλονίζεται από έναν… κορωνοϊό που οι επιστήμονες δεν έχουν ακόμη προλάβει (γιατί θα τα καταφέρουν) να δαμάσουν, τότε η «χάρτινη οικονομία» γίνεται φτερό στον άνεμο. Ισως γιατί στον σύγχρονο… καπιταλισμό στις αγορές πέρα από την πραγματική ανάγκη άντλησης κεφαλαίων από τις επιχειρήσεις χτίστηκε ένα ολόκληρο οικοδόμημα πλουτισμού, εύκολων κερδών και χρήματος. Και αλίμονο, τώρα που οι κεντρικές τράπεζες μοιράζουν χρήματα κανείς δεν γυρίζει να τα πάρει γιατί γνωρίζει πολύ καλά ότι αυτή τη φορά το οικοδόμημα καταρρέει διότι κλονίζονται τα θεμέλιά του.
Αυτή τη φορά δεν είναι τα ενυπόθηκα δάνεια μειωμένης εξασφάλισης, δεν είναι το πέταγμα της… πεταλούδας στην αγορά του Χονγκ Κονγκ, δεν είναι η κρίση χρέους γιατί όλοι σου προσφέρουν δανεικά, είναι η πραγματική οικονομία που τραυματίζεται βαριά, είναι ο άνθρωπος που φοβάται γιατί κινδυνεύει.
Ισως λοιπόν ήρθε η ώρα η κυβέρνηση και ο καθένας από τη δική του σκοπιά και θέση ευθύνης να εργαστεί και να πάρει τις αποφάσεις εκείνες που θα βοηθήσουν να κρατηθούν ζωντανές οι επιχειρήσεις και να σταθούν στα πόδια τους τα νοικοκυριά, που μέσα από τη δική τους γωνιά της απομόνωσης βλέπουν την ύφεση, την ανεργία να έρχονται απειλητικά και να εξαπλώνονται ταχύτερα κι απ’ αυτόν τον κορωνοϊό.
Ισως είναι η στιγμή να δοθούν όσα χρήματα χρειάζονται από το κράτος, το «μαξιλάρι», τις θυσίες μας της προηγούμενης δεκαετίας για να σωθούν οι επιχειρήσεις, και οι εργαζόμενοι να κρατήσουν τις θέσεις τους και να μην κάνουν ουρές στο ταμείο ανεργίας.
Ολα αυτά μέχρι να περάσει η «μπόρα»… Τότε και μόνο τότε, αν διασωθεί η πραγματική οικονομία και ξαναβρεί τον ρυθμό της, η «χάρτινη» οικονομία μπορεί να ελπίζει κι αυτή…
Μέχρι τότε όλα τα χρήματα, όλα τα κεφάλαια, όλοι οι πόροι εθνικοί και ευρωπαϊκοί πρέπει να κατευθυνθούν στις επιχειρήσεις και στα νοικοκυριά.
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις