Εμείς θα σώσουμε τον κόσμο. Αλλάζουμε αλλιώς παύουμε

Έφτασε η στιγμή για την οποία δεν προετοιμαζόμασταν χρόνια, επειδή δεν πιστεύαμε ποτέ πως θα έρθει. Σε έναν κόσμο άπειρων πιθανοτήτων, το δικό της σενάριο χωμένο στο βάθος του συρταριού όντας μια άβολη πραγματικότητα, μας έκανε να στρέφουμε αλλού το βλέμμα μας. Είχαμε σοβαρότερα θέματα να ασχοληθούμε άλλωστε. Γιατί να αλλάξουμε εμείς; Ας αλλάξουν οι άλλοι αφού εκείνοι φταίνε για όλα. Οι κακοί πολιτικοί, το νοσηρό περιβάλλον, η θεία από την αμερική που δεν μου άφησε κληρονομιά και όλοι εκείνοι και εκείνα που μου “στέρησαν” το μεγαλείο μου. Θυματοποίηση και γλυτώσαμε…

Προσωρινά όμως. Αυτά τα πράγματα είναι σαν το ψέμα. Διαρκεί λίγο και χρειάζεται να το τροφοδοτείς συνέχεια με νέο ψέμα και με νέο ψέμα και ξεχνάς τελικά την αλήθεια. Η οποία είναι μία και μοναδική. Η ανάληψη της ευθύνης. Μέχρι σήμερα, δεν μπορούμε να αλλάξουμε ούτε την φορά του ανέμου, ούτε τον κυματισμό της θάλασσας ούτε να αλλάξουμε τις ώρες ανατολής και δύσης του ηλίου. Τι μπορούμε να κάνουμε; Να αλλάξουμε τους εαυτούς μας.

Η στιγμή είναι τώρα που η πανδημία κυκλοφορεί ανεξέλεγκτα, δεν κάνει διακρίσεις, δεν γνωρίζει από σύνορα, δεν είναι ορατή με γυμνό μάτι, δεν αναχαιτίζετε ούτε από τα πιο εξελιγμένα αμυντικά συστήματα, δεν διακρίνει τους φτωχούς από τους πλούσιους και αποδεικνύει οριστικά πως διακρίσεις κάνουν μόνο οι άμυαλοι. Τι κάνουμε λοιπόν τώρα που καταρρέουν στερεότυπα και πεποιθήσεις εδραιωμένες ως κατακτήσεις ενός κόσμου που αποδέχεται μόνο όσο του είναι γνώριμα, μόνο όσα του αποφέρουν κέρδος και δόξα; Αλλάζουμε αλλιώς παύουμε. Τόσο κυνικά και τόσο απόλυτα.

Να αναλάβουμε εκατό τις εκατό την ευθύνη για όσα βιώνουμε. Σταματάμε να κατηγορούμε οτιδήποτε άλλο και άλλον έξω από εμάς. Ότι συμβαίνει είναι και δική μας επιλογή. Μόλις αντιληφθούμε την διάσταση αυτή, τότε ναι, υπάρχει ελπίδα. Όταν ένα πρόβλημα έρθει στο Φως ξεκινάει η επίλυση του. Τα μέτρα της κυβέρνησης έχουν ένα κύριο σκοπό. Να αντέξει το σύστημα υγείας. Ένα σύστημα το οποίο το σκεφτόμαστε όταν το πρόβλημα μας χτυπήσει το κουδούνι. Έως τότε αφήνεται στη τύχη του με σοβαρές ελλείψεις και λίγους γιατρούς που υπερβαίνουν τους εαυτούς τους καθημερινά.

Η δική μας κυρίαρχη αλλαγή που οφείλουμε να κάνουμε ξεκινάει από μέσα προς τα έξω. Όπως άλλωστε όλα. Να αποβάλλουμε κάθε δικαιολογία και να αλλάξουμε στάση. Προς όλα. Τον τρόπο σκέψης και την συμπεριφορά μας. Ακούγεται απλό όμως ακόμη και μια δική μας 100% απόφαση, η πολιτεία έπρεπε να λάβει αυστηρά μέτρα για να γίνει αποδεκτή. Φτάσαμε λοιπόν στο σημείο εκείνο που ούτε τις δικές μας αποφάσεις να μην μπορούμε να στηρίξουμε από εγωισμό και μόνο. Οξύμωρο. Ο σκοπός μάλιστα υπερβατικός. Η προστασία του εαυτού μας. Διότι αν προστατεύσουμε σωστά εμάς, προστατεύουμε και τους άλλους.

Να λοιπόν κάτι που ξεκινάει από μέσα προς τα έξω και μπορούμε να καυχιόμαστε πως τελικά σώσαμε τον κόσμο. Υπάρχει καλύτερο και δυνατότερο συναίσθημα από αυτό; Όταν ξέρεις πως εσύ έσωσες τον κόσμο, δεν νιώθεις μια πληρότητα; Συγκρίνεται οποιοδήποτε υλικό αγαθό ή κτήση με το συναίσθημα αυτό; Πόσοι θα έδιναν όλη τους τη περιουσία για να νιώσουν ολοκληρωμένοι άνθρωποι; Σκεφτήτε πως κάθε πλούσιος άνθρωπος συνεχίζει να προσπαθεί να γίνει πλουσιότερος. Δεν ικανοποιείτε η ψυχή του με τα υλικά αγαθά. Δεν είναι αυτή η τροφή που θα της δημιουργήσει αίσθηση ευφορίας. Για αυτό ψάχνει και ψάχνει. Αλλά τίποτα έξω από εμάς δεν θα μας ολοκληρώσει.

Έχουμε ως είδος μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να βρούμε την δική μας εσωτερική γαλήνη απλώς αλλάζοντας και αποδεχόμενοι τις ευθύνες μας. Για να δούμε με προοπτική το μέλλον, οι σημερινές μας επιλογές θα καθορίσουν αν θα είναι ευοίωνο η δυσοίωνο. Ελάχιστα πράγματα, επαναλαμβάνω ελέγχουμε. Το πως σκεφτόμαστε είναι ένα από αυτά. Το πως πράττουμε είναι το άλλο. Το κάλεσμα είναι ισχυρό πλέον και είναι για όλους.

Να λοιπόν που έφτασε η στιγμή να αντιληφθούμε πως δεν ήρθαμε τυχαία στη ζωή. Ήρθε η ώρα να αποδείξουμε πως είμαστε ευγνώμονες για όλους και για όλα και οφείλουμε να επιβιώσουμε σε μια ζοφερή πραγματικότητα.

Να ζούμε τη στιγμή, να σεβόμαστε λες και εξαρτάται η ζωή μας από αυτό, κάθε τι που συμβολίζει τη ζωή. Αν αλλάξουμε εμείς τότε θα αλλάξουν όλα. Η ζωή μας κάλεσε να λάβουμε αποφάσεις. Να αλλάξουμε. Να νοιαστούμε ο ένας για τον άλλον σαν να μην υπάρχει αύριο. Εμείς θα σώσουμε τον κόσμο. Είναι δική μας ευθύνη και την αναλαμβάνουμε.