Κοροναϊός : Η πανδημία και η φτώχεια μαστίζουν τις ΗΠΑ
Την παραπάνω θέση υπερασπίζεται με την αρνητική χροιά του όρου, ένα ζευγάρι στο Κάνσας που κινδυνεύει να μείνει χωρίς φαγητό και σπίτι
Στις φτωχότερες γειτονιές της πόλης του Κάνσας, οι κάτοικοι περιμένουν και παρακολουθούν. Οι πιο ευάλωτοι κάτοικοι της πόλης περιμένουν τον κοροναϊό να αποκαλυφθεί καθώς παρακολουθούν την καθημερινή εξέλιξή του από τις άκρες της χώρας έως την καρδιά της.
Αλλά αντιμετωπίζουν και άλλη αναμονή. Αυτή των χρημάτων που εξαντλούνται, αβέβαιοι ποια από τις δυο αυτές δυνητικές καταστροφές θα φτάσει πρώτα, αλλά φοβούνται την ημέρα που αυτές οι δύο θα συναντηθούν.
Προσωπική μαρτυρία
Ο Chris Brown έχασε τη δουλειά του ως σερβιτόρος μόλις ο δήμαρχος του Kansas διέταξε το κλείσιμο των εστιατορίων και των μπαρ. «Ήμουν τυχερός που είχα λίγα χρήματα στην τσέπη μου όταν συνέβη αυτό. Δεν είναι πολλά. Ίσως 100 δολάρια».
«Αλλά αυτό είναι κάτι περισσότερο από πολλούς ανθρώπους, ειδικά στη βιομηχανία μου. Ξέρω ότι πολλοί σύντροφοί μου εκεί έξω είχαν μόνο 20 δολάρια στην τσέπη τους όταν το εστιατόριο έκλεισε. Δεν ξέρω τι να κάνουν», είπε.
Μέχρι το τέλος της περασμένης εβδομάδας, ο Μπράουν και η σύζυγός του, Άλεξ Σμιθ, είχαν ακόμα μια σωτηρία. Ο Smith εργάστηκε ως μπάρμαν σε ένα ξενοδοχείο που παρέμεινε ανοιχτό σε έναν γειτονικό νομό. Αλλά αυτό έκλεισε την Παρασκευή και τώρα το ζευγάρι δεν έχει λεφτά στην άκρη και ούτε ασφάλιση.
«Πήραμε τα λίγα χρήματα που έχουμε και κατεβήκαμε για να κάνουμε ψώνια, ώστε τουλάχιστον να έχουμε κάποια τροφή για τις επόμενες εβδομάδες», δήλωσε ο Brown έξω από το κατάστημα αποθήκευσης τροφίμων Save A Lot στην ανατολική πλευρά του Kansas, ένα από τα φτωχότερα μέρη της πόλης.
Ο αντίκτυπος της πανδημίας
Ο κοροναϊός ήταν σχετικά αργός μέχρι να φτάσει στις όχθες του Μισσούρι και του Κάνσας, αν και οι θάνατοι έχουν σκαρφαλώσει. Αλλά ο αντίκτυπός του είναι ήδη αισθητός μεταξύ των κατοίκων της πόλης του Κάνσας, που διασχίζουν τον ποταμό Μισσούρι που χωρίζει τις δύο πολιτείες. Οι αιτήσειςεπιδόματος ανεργίας ανεβαίνουν .
Ακόμη και όταν εργάζονταν, ο Μπράουν και η Σμιθ έβγαζαν μόνο 2,15 δολάρια την ώρα, που είναι ο ομοσπονδιακός ελάχιστος μισθός για εκείνους που δουλεύουν ως σερβιτόροι, συν τα τιπς.
«Έχουμε ίσως δύο ή τρεις εβδομάδες πριν να εξαντλήσουμε τα τρόφιμα», δήλωσε ο Brown. «Είναι βέβαιο ότι είμαστε στην κόψη του ξυραφιού». Δεν έχουμε τρόπο να πληρώσουμε το ενοίκιο.
Έχω μιλήσει με τον ιδιοκτήτη και τον ενημερώσω για το τι συμβαίνει. Προσπαθώ να προετοιμαστώ για το χειρότερο. Η Σμιθ ανησυχεί. «Θα μπορούσε σίγουρα να μας πετάξει έξω», είπε.
Μερικοί άνθρωποι χτυπάνε λογαριασμούς νοσοκομείων για δεκάδες χιλιάδες δολάρια για θεραπεία, ενώ την ίδια ώρα ο Μπράουν και η Σμιθ δεν είναι οι μόνοι στην ανατολική πλευρά του Κάνσας με το ερώτημα αν θα πάρουν ένα δάνειο που ποτέ δε θα είναι σε θέση να πληρώσουν.
Ακόμη και αν υποφέρουν από κοροναϊό, δε μπορεί να επιβεβαιωθεί επισήμως. Η διεξαγωγή τεστ ανίχνευσης ιού στο Μιζούρι εξακολουθεί να αποτελεί πρόκληση, ακόμα και για όσους παρουσιάζουν συμπτώματα της νόσου και απαιτούν ιατρική συνταγή από γιατρό, ο οποίος πολύ συχνά πρέπει να πληρώνεται επίσης.
Πηγή: theguardian.com
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις