Αρχαίο πνεύμα… θνητό!
H ΔΟΕ και οι γιαπωνέζοι αμφιτρύωνες εδέησαν να εισακούσουν την οργή του λαού, τη φωνή του Θεού και ασφαλώς τον κίνδυνο από την πανδημία του ιού!
- Ο καλλιτέχνης που απείλησε ότι θα κατέστρεφε πολύτιμα έργα τέχνης αν ο Τζούλιαν Ασάνζ πέθαινε στη φυλακή
- Αλλαγές εξετάζει η Κομισιόν για την οδήγηση μετά τα 70 έτη - Τι θα αναφέρεται στην ευρωπαϊκή οδηγία
- Για ποια εγκλήματα κατηγορούνται οι Νετανιάχου, Γκάλαντ και Ντέιφ
- Τι βλέπει η ΕΛ.ΑΣ. για τη γιάφκα στο Παγκράτι – Τα εκρηκτικά ήταν έτοιμα προς χρήση
Απολύτως λελογισμένη, φυσιολογική, αναμενόμενη, επιβεβλημένη και αναπόδραστη υπήρξε η απόφαση που έλαβε την περασμένη Τρίτη η ΔΟΕ…
Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια, διότι ασφαλώς σε αυτή την απόκοσμη φάση που διάγει η οικουμένη, τα σπορ ωχριούν μπροστά στην υγεία, στην ασφάλεια και στη ζωή…
Ολες τις προηγούμενες ημέρες είχε αναπτυχθεί ένα παγκοσμιοποιημένο κίνημα κατά της αναβολής και του ετεροχρονισμού της διοργάνωσης. Ακούγονταν στη διαπασών οι φωνές της ολυμπιακής οικογένειας, οι αντιδράσεις και η λαϊκή κατακραυγή, χώρια που κυκλοφόρησε ακόμη και ένα σκίτσο στο οποίο παρουσιάζονταν οι πέντε ολυμπιακοί κύκλοι (οι οποίοι συμβολίζουν το νόημα της συνεύρεσης και της συνένωσης των λαών) μακριά ο ένας από τον άλλον…
Τι σήμαινε αυτό; Απλό, μη συγχρωτίζεσθε!
Εντέλει η ΔΟΕ και οι γιαπωνέζοι αμφιτρύωνες εδέησαν να εισακούσουν την οργή του λαού, τη φωνή του Θεού και ασφαλώς τον κίνδυνο από την πανδημία του ιού!
Την ώρα που ο πλανήτης προσπαθεί να επιζήσει υπό το κράτος του ζόφου, ακόμη και η απλή κουβέντα για τα σπορ μοιάζει εκ του περισσού και μάταιη. Στο φινάλε, κανείς δεν ξέρει τι μας ξημερώνει, πώς θα είναι η ζωή μας αύριο, πολλώ δε μάλλον πόσο δραματικά θα έχει αλλάξει σε έναν χρόνο από τώρα.
Ακόμη και το 2021 στο οποίο μετατέθηκαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες μοιάζει πολύ μακρινό, αδιευκρίνιστο και νεφελώδες όχι μονάχα για την επιστροφή στην κανονικότητα (συμπεριλαμβανομένης της αθλητικής), αλλά ακόμη και για την ανακάλυψη του εμβολίου που θα καταπολεμήσει τον κορωνοϊό.
Συμβαίνει λοιπόν δίκην déjà vu ό,τι το 1916, το 1940 και το 1944, καθότι η ανθρωπότητα βιώνει πάλι έναν πόλεμο: όχι κανονικό, όπως οι δύο παγκόσμιοι, αλλά ασύμμετρο και τρομακτικό, απέναντι σε έναν… αόρατο εχθρό!
Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να παίζει εν ου παικτοίς, ούτε βεβαίως να αγνοεί ότι καθημερινά πεθαίνουν χιλιάδες άνθρωποι, χώρια όσοι προσβάλλονται καθημερινά και πολλοί δεν το ξέρουν καν!
Στο κάτω κάτω είναι προτιμότερο να χαθούν ένα παγκόσμιο ρεκόρ και ένα χρυσό μετάλλιο παρά ένας αναπνευστήρας και ένα κιβώτιο με αντισηπτικά υγρά!
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις