«Έχω αποφασίσει να πεθάνω όρθιος».

Με αυτή τη φράση ο Μανώλης Γλέζος είχε εξηγήσει το 2014 γιατί ήθελε να κατέβει στις ευρωεκλογές.

Ήταν κοντά 90 ετών, αλλά σίγουρα ένιωθε νεότερος. Είχε πολλά ακόμη και τότε να προσφέρει. Αυτό δεν άλλαξε ποτέ.

Γι΄αυτό το λόγο άλλωστε κανείς δεν σχολίαζε την ηλικία του. Γνώριζαν όλοι πως ο Μανώλης Γλέζος ήταν πάντα μία ξεχωριστή περίπτωση, που κανείς δεν μπορούσε να τη φτάσει.

Όλοι τον σέβονταν, ανεξαρτήτως κομματικής προέλευσης (εκτός κάποιων εξαιρέσεων), ανεξαρτήτως ηλικίας και θρησκείας.

Ο τελευταίος παρτιζάνος «έφυγε» ωστόσο ικανοποιημένος με όσα είχε καταφέρει. Και σίγουρα ήταν πολλά. Πολλά για την πατρίδα. Για τους νέους. Για τους πιο παππούδες μας. Για τους πολιτικούς. Για την κοινωνία…

Έχουν έρθει όλοι οι βασανιστές μου και μου έχουν ζητήσει συγγνώμη

«Νιώθω ικανοποιημένος. Σε ποιο σημείο; Έχουν έρθει όλοι οι βασανιστές μου και μου έχουν ζητήσει συγγνώμη. Ο διευθυντής μιας από τις φυλακές όπου ήμουν, ερχόταν στο βιβλιοπωλείο μου, καθόταν στην καρέκλα και περίμενε να τον συγχωρέσω.

Ωστόσο όπως όλοι οι άνθρωποι και ο Μανώλης Γλέζος είχε ελαττώματα και δεν είχε διστάσει να τα παραδεχτεί σε συνέντευξή του.

Τα ελαττώματα

«Για τα »ελαττώματά» μου θα καταφύγω στην κρίση δύο συντρόφων: Θεωρώ ότι όλοι οι άνθρωποι είναι καλοί, μέχρι αποδείξεως του εναντίου, και ότι είμαι αγύριστο κεφάλι. Τα αναγνωρίζω και τα δύο. Εκτιμώ την παρρησία και θεωρώ μέγιστη αρετή τη θυσία για έναν σκοπό. Απεχθάνομαι την κολακεία και πιστεύω ότι, δεν υπάρχει πιο δυστυχής άνθρωπος από τον απογοητευμένο», είχε πει σε συνέντευξή του στη Lifo ο Γλέζος.

Και παρ΄όλο που θα μπορούσε να απολαμβάνει τις τελευταίες δεκαετίες της ζωής του την κοινοβουλευτική του σύνταξη, την αναγνώριση και την αγάπη του κόσμου, ο ίδιος αποφάσισε να μην το κάνει. Αποφάσισε να μείνει στην πρώτη γραμμή και να πεθάνει όρθιος.

Η υποχρέωση

Άλλωστε πέρα από την ανάγκη του να παραμείνει ενεργός κι δραστήριος ακόμη και σε μία ηλικία που ελάχιστοι το κάνουν, ο ίδιος ένιωθε πως έπρεπε να εκπληρώσει μία υποχρέωση.

«Νιώθω την υποχρέωση να εκπληρώσω τις παρακαταθήκες που μου άφησαν οι σύντροφοι τους οποίους έχασα σε μάχες και σε εκτελεστικά αποσπάσματα. Μου έλεγαν: »Αν ζήσεις, μη με ξεχάσεις. Όταν συναντάς ανθρώπους, θα τους καλημερίζεις και για μένα. Όταν χορεύεις, όταν γλεντάς, όταν πίνεις κρασί, θα χορεύεις, θα γλεντάς και θα πίνεις κρασί και για μένα. Και όταν θα ακούς στο ακρογιάλι τον φλοίσβο των κυμάτων, όταν θα ακούς στο δάσος το θρόισμα του ανέμου ανάμεσα στις φυλλωσιές, θα τα ακούς και για μένα». Από όλους εκείνους αντλώ τη δύναμή μου», είχε πει.

Ο Μανώλης Γλέζος πριν φύγει δεν ξέχασε κανέναν. Όπως και εμείς δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ.

Η ανατριχιαστική περιρραφή του για το βράδυ στην Ακρόπολη

Ποιος άλλωστε  μπορεί να ξεχάσει την ανατριχιαστική περιγραφή του για τη νύχτα όπου μαζί με τον Απόστολο Σάντα κατέβασαν την ναζιστική σημαία από την Ακρόπολη;

Όταν γύρισα εκείνη τη μέρα στο σπίτι μου, η ώρα ήταν περασμένη, μετά τα μεσάνυχτα. Η μάνα μου με περίμενε. Την πλησιάζω και της λέω: »Μάνα!» Σηκώνεται απότομα, με πιάνει από το λαιμό, με πάει στην κουζίνα για να μην ακούσουν οι άλλοι και με ρωτάει: »Που ήσουν;» Τότε εγώ, ανοίγω το σακάκι και της δείχνω το κομμάτι της σβάστικας που είχαμε κόψει. Με αγκαλιάζει, με φιλάει και μου λέει: ‘Πήγαινε κοιμήσου».

Την υποχρέωση αυτή την εκπλήρωσε και με το παραπάνω. Γι αυτό από χτες πλήθος κόσμου έσπευσε να τον αποχαιρετήσει.

Ο κόσμος αποχαιρετά τον ήρωα Μανώλη Γλέζο.

Το συγκινητικό «αντίο» του κόσμου από τα μπαλκόνια

Πλήθος κόσμου ανταποκρίθηκε στο διαδικτυακό κάλεσμα για τον αποχαιρετισμό του Μανώλη Γλέζου, που έφυγε από τη ζωή το μεσημέρι της Δευτέρας.

Πολλοί ήταν εκείνοι που βγήκαν στις 9 το βράδυ στα μπαλκόνια για να αποχαιρετήσουν τον Μανώλη Γλέζο, με παρατεταμένο χειροκρότημα, τραγούδια και την ιαχή «ΑΘΑΝΑΤΟΣ».

Το αντίο των συγχωριανών του

Με ένα ποίημα αποχαιρέτησαν τον Μανώλη Γλέζο οι συγχωριανοί του στον Απείρανθο Νάξου.

Ο Σύλλογος Απειράνθου Νάξου κάνει λόγο για μια σπουδαία μορφή της νεότερης ελληνικής ιστορίας και για έναν άνθρωπο που αποτέλεσε «εμβληματικό σύμβολο αγώνα για Δημοκρατία και Δικαιοσύνη».

Το ΑΠΘ αποχαιρετά το Μανώλη Γλέζο

Το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο αποχαιρετά ένα εξέχον μέλος της οικογένειάς του, τον αγωνιστή Μανώλη Γλέζο.

Οι Πρυτανικές Αρχές του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης εκφράζουν τη βαθύτατη θλίψη τους για την απώλεια ενός σημαίνοντος μέλους της οικογένειας του ΑΠΘ και μιας από τις πλέον εμβληματικές μορφές της αντίστασης κατά του ναζισμού στα χρόνια της Κατοχής, του Μανώλη Γλέζου.

Ο Μανώλης Γλέζος είχε αναγορευθεί Επίτιμος Διδάκτορας του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ τον Μάρτιο του 2001.

Με δυναμισμό, θάρρος, αλλά και ευαισθησία, ο Μανώλης Γλέζος υπήρξε μαχητής υψηλών ιδανικών σε όλο το διάβα της ζωής του. Δραστήριος μέχρι τα βαθιά γεράματα, αφήνει πίσω του πλούσιο έργο με αγώνες τόσο από το μετερίζι της πολιτικής όσο και της δημοσιογραφίας. Η προσωπικότητά του θα αποτελεί πάντα πηγή έμπνευσης για το Αριστοτέλειο.

Ο διεθνής Τύπος μεταδίδει το θάνατό του- Από τον Guardian και τους ΝΥΤ μέχρι τη Liberation

Οι Νew York Times, o Guardian, η Liberation και τα διεθνή πρακτορεία μετέδωσαν σε όλον πλανήτη το θάνατο του Μανώλη Γλέζου χτες, Δευτέρα..

«Στο πάνθεον των Ελλήνων πολιτικών που ξεχώρισαν για τη πυγμή τους, λίγοι έχουν ξεχωρίσει όσο ο Μανώλης Γλέζος», γράφει ο Guardian που στο άρθρο του περιγράφει τη ζωή και τους αγώνες του.

«Ήταν σύμβολο αντίστασης ενάντια στους Ναζί. Ο Έλληνας Μανώλης Γλέζος πέθανε τη Δευτέρα στην ηλικία των 97 ετών σε νοσοκομείο στην Αθήνα. Αναγνωρίστηκε ως ο πρώτος μαχητής αντίστασης στην Ευρώπη από τον στρατηγό ντε Γκωλ, επειδή το 1941 είχε τολμήσει να κατεβάσει τη Ναζιστική σημαία από την Ακρόπολη της Αθήνας», αναφέρει η γαλλική Liberation.

«Πέθανε ο Μανώλης Γλέζος, ο Έλληνας που κατέβασε τη σβάστικα από την Ακρόπολη», τιτλοφορείται το τηλεγράφημα του Reuters που αναμεταδόθηκε από τα διεθνή μίντια στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ.   Οι New York Times μετέδωσαν το τηλεγράφημα του Associated Press με τίτλο «Πέθανε ο αγωνιστής της Αντίστασης του Β Παγκοσμίου Πολέμου».

Ο παππούς που θα θέλαμε να έχουμε όλοι οι νέοι

Χτες, λοιπόν, δεν υπήρχε άνθρωπος που να μην αποχαιρέτησε τον Μανώλη Γλέζο.

Έναν αγωνιστή που ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή.

Έναν ήρωα που η νέα γενιά θα ήθελε να έχει για παππού.

Γιατί έτσι πρέπει να είναι οι νέοι, οι ενήλικες και παππούδες των καιρών μας … να αγωνίζονται έξω, όχι από τον καναπέ.

Headlines