Aπό των γηπέδων και των καλλιτεχνικών σκηνών άρξασθαι και ό,τι άλλο ήθελε προκύψει στην αντεπίθεση της κοινωνίας απέναντι στην καραντίνα!

Ασφαλώς οι αθλητές, οι τραγουδιστές και οι ηθοποιοί δεν είναι γιατροί και δη επιδημιολόγοι και επιστήμονες ώστε να ανακαλύψουν το εμβόλιο κατά του κορωνοϊού. Είναι όμως εκείνοι οι οποίοι φύσει και θέσει μπορούν να δώσουν – ο καθείς εφ’ ω ετάχθη – το σύνθημα της επιστροφής στην κανονικότητα, όταν δεήσει να καταλαγιάσει η πανδημία…

Για να πω την αμαρτία μου, αυτό δεν το είχα σκεφθεί, αλλά το άκουσα προχθές το βράδυ σε μια κουβέντα που ανοίξαμε στην εκπομπή (από το σπίτι) της Cosmote TV με τον Δημήτρη Ιτούδη, τον Χρήστο Σταυρόπουλο και τον Φάνη Μουρατίδη…

Κανείς τους δεν ανακάλυψε την Αμερική, τον τροχό και την πυρίτιδα, ούτε βεβαίως το… ρημάδι το εμβόλιο που αναζητείται per mare per terram, αλλά συνομολόγησαν το προφανές: επειδή ο αθλητισμός και οι τέχνες προϋποθέτουν και απαιτούν συναθροίσεις θεατών, όταν με το με το καλό κοπάσει συμφορά, θα γίνουν οι δυο κοινωνικές εκφάνσεις που θα προσελκύσουν πρώτες και θα ξαναμαζέψουν τον κόσμο στους δημόσιους χώρους!

Τότε όντως οι αθλητές στους κάθε λογής αγώνες, οι ηθοποιοί στις θεατρικές σκηνές και οι τραγουδιστές στις πίστες θα σπάσουν την καραντίνα και θα χαρίσουν στην ανθρωπότητα – και όχι μονάχα στο φιλοθέαμον κοινό – το χαμόγελο, την κοινωνικότητα και την αισιοδοξία που κλειδαμπαρώνονται τόσο καιρό…

Τότε θα δικαιούνται κι ελόγου τους το χειροκρότημα που προς το παρόν ο κόσμος χαρίζει απλόχερα – και πολύ καλά κάνει – στους γιατρούς και τους νοσηλευτές οι οποίοι ολημερίς κι ολονυχτίς παίζουν κορώνα γράμματα τις ζωές τους για να σώσουν εκείνες των ασθενών…

Αυτό βεβαίως είναι το λεγόμενο best-case, to προσδόκιμο σενάριο, που προς το παρόν μοιάζει μακρινό και πάντως όχι κοντινό. Τη δεδομένη χρονική στιγμή τα γήπεδα, τα θέατρα, τα κέντρα διασκέδασης και τα πάντα όλα είναι κλειστά, αλλά, πού θα πάει, η ζωή θα μας βγάλει από το δεσμωτήριο και θα μας ξανακλείσει πονηρά το μάτι!

Headlines