Τζουν Αλμέιντα : Η γυναίκα που ανακάλυψε τον πρώτο κοροναϊό

Η γυναίκα που ανακάλυψε τον πρώτο ανθρώπινο κοροναϊό ήταν η κόρη ενός Σκωτσέζου οδηγού λεωφορείου, ο οποίος εγκατέλειψε το σχολείο στα 16.

Η Τζουν Αλμέιντα ήταν πρωτοπόρος της απεικόνισης ιών, της οποίας το έργο έχει επιστρέψει στο επίκεντρο κατά τη διάρκεια της παρούσας πανδημίας.

Το χρονικό της έρευνας

Η COVID- 19 είναι μια νέα ασθένεια, αλλά προκαλείται από έναν τύπο κοροναϊού που εντοπίστηκε για πρώτη φορά από τη Δρ Αλμέιντα το 1964 στο εργαστήριό της στο Νοσοκομείο St Thomas’s στο Λονδίνο.

Η ιολόγος γεννήθηκε το 1930 και μεγάλωσε σε μια κατοικία κοντά στο πάρκο Alexandra στα βορειοανατολικά της Γλασκώβης.

Έφυγε από το σχολείο με μερική τυπική εκπαίδευση, αλλά βρήκε δουλειά ως τεχνικός εργαστηρίου στην ιστοπαθολογία στο Royal Infirmary της Γλασκώβης.

Αργότερα μετακόμισε στο Λονδίνο για να συνεχίσει την καριέρα της και το 1954 παντρεύτηκε τον Ενρίκε Αλμέιντα, καλλιτέχνη της Βενεζουέλας.

Κοινή έρευνα για το κρυολόγημα

Το ζευγάρι και η μικρή κόρη τους μετακόμισαν στο Τορόντο του Καναδά και σύμφωνα με τον ιατρικό συγγραφέα Τζορτζ Ουίντερ, ήταν στο Ινστιτούτο Καρκίνου του Οντάριο που η Δρ Αλμέιντα ανέπτυξε τις εξαιρετικές της δεξιότητες με ένα ηλεκτρονικό μικροσκόπιο.

Η πρωτοπορία της ήταν μια μέθοδος που οπτικοποίησε καλύτερα τους ιούς χρησιμοποιώντας αντισώματα για να τους συγκεντρώσει.

Ο κ. Ουίντερ είπε στο Drivetime στο BBC Radio Scotland ότι τα ταλέντα της αναγνωρίστηκαν στο Ηνωμένο Βασίλειο και δελεάστηκε το 1964, καθώς σκεφτόταν να εργαστεί στο St Thomas’s Hospital Medical School του Λονδίνου, το ίδιο νοσοκομείο που θεράπευσε τον πρωθυπουργό Μπόρις Τζόνσον όταν υπέφερε από τον κοροναϊό.

Κατά την επιστροφή της, άρχισε να συνεργάζεται με τον Δρ Ντέιβιντ Ταϊρέλ, ο οποίος διεξήγαγε έρευνα στην μονάδα κοινού κρυολογήματος στο Salisbury στο Wiltshire.

Ο κ. Ουίντερ λέει ότι ο Δρ Ταϊρέλ μελετούσε ρινικά πλυσίματα από εθελοντές και η ομάδα του διαπίστωσε ότι κατάφεραν να αναπτύξουν αρκετούς κοινούς ιούς που σχετίζονται με το κρυολόγημα, αλλά όχι όλους.

Ένα δείγμα ειδικότερα, το οποίο έγινε γνωστό ως Β814, ήταν από τα ρινικά πλυσίματα ενός μαθητή σε ένα οικοτροφείο στο Surrey το 1960.

Διαπίστωσαν ότι ήταν σε θέση να μεταδώσουν συμπτώματα κοινού κρυολογήματος σε εθελοντές, αλλά δε μπόρεσαν να το αναπτύξουν σε κυτταρική καλλιέργεια ρουτίνας.

Ωστόσο, εθελοντικές μελέτες έδειξαν την ανάπτυξή του σε καλλιέργειες οργάνων και ο Δρ Ταϊρέλ αναρωτήθηκε αν θα μπορούσε να δει από ένα ηλεκτρονικό μικροσκόπιο.

Η πρώτη ανίχνευση του κοροναϊού

Έστειλαν δείγματα στην Αλμέιντα που είδε τα σωματίδια του ιού στα δείγματα, τα οποία περιέγραψε σαν ιό της γρίπης, αλλά όχι ακριβώς το ίδιο.

Αναγνώρισε αυτό που έγινε γνωστό ως τον πρώτο ανθρώπινο κοροναϊό. Ο κ. Ουίντερ λέει ότι η Δρ Αλμέιντα είχε δει σωματίδια όπως αυτό στο παρελθόν κατά τη διερεύνηση της ηπατίτιδας των ποντικιών και της μολυσματικής βρογχίτιδας των κοτόπουλων.

Ωστόσο, λέει ότι το έγγραφό της σε ένα περιοδικό απορρίφθηκε «επειδή οι κριτικοί δήλωσαν ότι οι εικόνες που παρήγαγε ήταν απλώς κακές εικόνες σωματιδίων του ιού της γρίπης».

Η νέα ανακάλυψη από το στέλεχος Β814 γράφτηκε στο British Medical Journal το 1965 και οι πρώτες φωτογραφίες αυτού που είχε δει δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό General Virology δύο χρόνια αργότερα.

Σύμφωνα με τον κ. Ουίντερ ήταν ο Δρ Ταϊρέλ και η Δρ Αλμέιντα, μαζί με τον καθηγητή Τόνυ Ουάτερσον, τον υπεύθυνο του St Thomas’s, εκείνοι που τον ονόμασαν κοροναϊό λόγω της κορόνας ή του φωτοστέφανου που τον περιβάλλει στην ιογενή εικόνα.

Η Δρ Αλμέιντα αργότερα εργάστηκε στη Μεταπτυχιακή Ιατρική Σχολή του Λονδίνου, όπου πήρε το διδακτορικό της. Τελείωσε την καριέρα της στο Ινστιτούτο Wellcome, όπου πήρε το όνομά της σε πολλά διπλώματα ευρεσιτεχνίας στον τομέα της απεικόνισης ιών.

Αφού έφυγε από το Wellcome, έγινε καθηγήτρια γιόγκα, αλλά επέστρεψε στην ιολογία σε συμβουλευτικό ρόλο στα τέλη της δεκαετίας του 1980 όταν βοήθησε στη λήψη νέων φωτογραφιών για τον ιό του HIV.

Πέθανε το 2007, σε ηλικία 77 ετών. Τώρα 13 χρόνια μετά τον θάνατό της, τελικά αναγνωρίζεται ότι της αξίζει ο τίτλος της πρωτοπόρου, της οποίας το έργο επιτάχυνε την κατανόηση του ιού που εξαπλώνεται σήμερα σε όλο τον κόσμο.

Πηγή: bbc.com