Ο Τραμπ, η σύγκρουση ΗΠΑ και Κίνας και ο ΠΟΥ

Είναι αλήθεια ότι ο πρόεδρος Τραμπ έχει βρεθεί κάτω από μεγάλη πίεση το τελευταίο διάστημα. Οι ΗΠΑ είναι η χώρα που έχει γίνει το παγκόσμιο επίκεντρο της πανδημίας του νέου κοροναϊού και έχουν να αντιμετωπίσουν έναν πολύ μεγάλο αριθμό κρουσμάτων.

Ταυτόχρονα, έχουν μπροστά τους μια πολύ μεγάλη οικονομική ύφεση παρά το τεράστιο πακέτο οικονομικής στήριξης που ενέκρινε το Κογκρέσο.

Όλα αυτά έχουν μετατραπεί σε μια χωρίς προηγούμενο κρίση της αμερικανικής ηγεσίας. Η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου και  με μερικά από τα καλύτερα νοσοκομεία και ερευνητικά κέντρα του πλανήτη, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την πανδημία.

Την ίδια ώρα η Κίνα δείχνει να τα έχει πάει πολύ καλύτερα και να προσπαθεί να κάνει προβολές soft power γύρω από την αποτελεσματικότητα με την οποία αντιμετώπισε την πανδημία.

Το άγχος για τις εκλογές του Νοεμβρίου

Όλα αυτά δεν αποτελούν μόνο πλήγματα στο γόητρο των ΗΠΑ αλλά και στη στρατηγική που είχε διαμορφώσει ο Τραμπ για την επανεκλογή του. Αυτό δεν αφορά μόνο τη γενική εικόνα αποτελεσματικότητας αλλά και την ειδική βαρύτητα που είχε δώσει στην οικονομία.

Για την ακρίβεια το βασικό επιχείρημα που είχε διαμορφώσει ο Τραμπ για την επανεκλογή του ήταν ότι η αμερικανική οικονομία, μέχρι τη στιγμή της λήψης των έκτακτων μέτρων για την πανδημία πήγαινε καλά, με ιδιαίτερο χαρακτηριστικό την εντυπωσιακή υποχώρηση της ανεργίας.

Τώρα η αμερικανική οικονομία οδεύει προς βαθιά ύφεση, πάνω από 16 εκατομμύρια εργαζόμενοι έκαναν αίτηση για επίδομα ανεργίας και η ανεργία αναμένεται να φτάσει σε δυσθεώρατα ύψη.

Ο Τραμπ στο στόχαστρο

Σε αυτό το πλαίσιο, ο Τραμπ δέχεται πλήθος πολεμικές για τον τρόπο με τον οποίο με τον οποίο χειρίστηκε την πανδημία. Κατηγορείται ότι δεν άκουσε τις προειδοποιήσεις των ειδικών, ότι είχε υποτιμήσει τον κίνδυνο απειλών όπως οι πανδημίες και πως ακόμη και όταν πήραν μέτρα αυτός ήθελα να υπάρξει πολύ πιο γρήγορη άρση τους για να μην πληγεί η οικονομία. Άλλωστε, βρίσκεται σε σύγκρουση με τους κυβερνήτες των Πολιτειών καθώς διεκδικεί να αποφασίσει αυτός τη στιγμή της άρσης των περιορισμών και όχι αυτοί.

Την ίδια στιγμή, ολοένα και περισσότερο συντηρητικοί πολιτικοί και σχολιαστές από τον χώρο του Ρεπουμπλικανικού κόμματος επιμένουν ότι η Κίνα πρέπει να βρεθεί στο στόχαστρο καθώς η γνώμη τους είναι ότι η κινεζική ηγεσία απέτυχε να περιορίσει τον ιό και έδωσε πλασματικά στοιχεία. Σε αυτό το πλαίσιο έχει διαμορφωθεί και μια ολόκληρη αντίληψη ότι η ηγεσία του ΠΟΥ έγινε ένα ιδιότυπο υποχείριο της κινεζικής ηγεσίας, αποδεχόμενη την εκδοχή που εκείνη πρόβαλε για το χειρισμό της πανδημίας και διευκολύνοντάς την με τον τρόπο που κλιμάκωσε το χαρακτηρισμό της πανδημίας.

Αναζητώντας αποδιοπομπαίους τράγους

Αυτό μπορεί να εξηγήσει και τη διαμόρφωση ενός αφηγήματος όπου το κεντρικό λάθος, υποτίθεται, ήταν ο ΠΟΥ δεν έδωσε έγκαιρα οδηγία για την αποφυγή ταξιδιών από και προς την Κίνα διευκολύνοντας έτσι τη διασπορά του ιού.

Βέβαια στην πραγματικότητα ο ΠΟΥ απλώς ακολούθησε μια προσεκτική γραμμή κλιμάκωσης της απειλής και αποφεύγοντας να σπείρει τον πανικό, δίνοντας ταυτόχρονα όλα τα στοιχεία στις κυβερνήσεις ώστε να οργανώσουν καλύτερα την επιδημιολογική επιτήρηση, τον έγκαιρο εντοπισμό και την απομόνωση κρουσμάτων. Κάτι στο οποίο οι ΗΠΑ απέτυχαν, εφόσον γρήγορα πέρασαν στη φάση της διασποράς μέσα στην κοινότητα.

Όμως, ο Τραμπ που αναζητά ταυτόχρονα αποδιοπομπαίο τράγο αλλά και αφορμή να υπογραμμίσει την αντιπαλότητα με την Κίνα, επιμένει ότι ευθύνεται ο ΠΟΥ και ο τρόπος που στήριξε τις κινεζικές θέσεις.

Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, το πόσο συχνά ο Τραμπ έχει αναφερθεί σε «κινεζικό ιό», φράση που δεν αποτυπώνει μόνο μια σχεδόν ρατσιστική αντίληψη αλλά και την επιθυμία του να εντάξει και την πανδημία στον κλιμακούμενο αμερικανοκινεζικό ανταγωνισμό. Αυτό εξηγεί και αυτή την επιλογή του, παρά τις αντιδράσεις που προκάλεσε κυρίως από τη μεριά των Δημοκρατικών.

Ούτως ή άλλως, ας μην ξεχνάμε ότι μπορεί η τοποθέτηση αυτή του Τραμπ να δέχεται την πολεμική των μέσων που πρόσκεινται στο Δημοκρατικό Κόμμα, όμως στο συντηρητικό φάσμα η τοποθέτηση του μάλλον έχει αποδοχή εάν κρίνουμε ότι στο τηλεοπτικό κανάλι FOX ήταν συχνές οι τοποθετήσεις σχολιαστών που έκαναν αντίστοιχη πολεμική στον ΠΟΥ.