Γεγονότα, υποθέσεις, διλήμματα

Το δίλημμα για τον Πρωθυπουργό, στο επόμενο τετράμηνο, θα είναι υπαρκτό και μεγάλο: Να προχωρήσει σε πρόωρες εκλογές ή όχι; Στην παρούσα φάση, δεν θέλει καν να το συζητά. Ενδεχομένως, ούτε να το σκέφτεται. Ο πόλεμος κατά του κορωνοϊού συνεχίζεται και ο ίδιος ξέρει καλύτερα από τον καθένα ότι μπορεί να κερδίζουμε τη μάχη της άνοιξης κατά του αόρατου εχθρού (δεν την έχουμε κερδίσει ακόμα), όμως κατά πάσα πιθανότητα θα υπάρξει και δεύτερος γύρος, το φθινόπωρο. Μπορεί και χειρότερος. Συνεπώς, δεν έχει την πολυτέλεια να διασπά την προσοχή του, γιατί θα ήταν καταστροφικό για όλους και πάνω απ’ όλα για τη χώρα και το ίδιο ζητά κι από τους συνεργάτες του. Λογικό.

Ομως, από την άλλη, θα ήταν σχεδόν ουτοπικό να θεωρεί κανείς ότι κάποια στιγμή, όταν η κάψα από την πρώτη φάση του πολέμου περάσει, το ενδεχόμενο δεν θα πέσει στο τραπέζι του Μαξίμου. Μαζί με τις οριστικές εκτιμήσεις για τις επιπτώσεις του νέου Αρμαγεδδώνα στην ελληνική οικονομία. Αυτή τη στιγμή, όλα δείχνουν ότι η έντασή του θα είναι χωρίς προηγούμενο. Μια ύφεση της τάξης του 10% και του 12% είναι σοκ. Για την κοινωνία, τους ανθρώπους, τις πολιτικές. Το στίγμα της είναι πολύ βαθύ κι όπως δείχνει η εμπειρία της υπερδεκαετούς κρίσης που προηγήθηκε, οι πληγές δεν θα γιατρευθούν εύκολα και γρήγορα. Ακόμα κι αν η ανάπτυξη το 2021 φτάσει στο 4%, όπως εκτιμάται.

Προσοχή όμως: Αλλο «εκτιμάται» κι άλλο «γίνεται». Ενα το κρατούμενο. Και σημειώστε ένα ακόμα: Δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι αυτό το 4%, αν τελικώς επιτευχθεί (που δεν είναι σίγουρο), θα σβήσει τις μνήμες και τα απότοκα της ύφεσης του 10% και του 12% (που είναι σίγουρα). Συμπέρασμα: Το χάντικαπ, σε όλα τα επίπεδα, παραμένει. Γιατί ακόμα κι έναν μήνα και πολύ περισσότερο ένα εξάμηνο ή έναν χρόνο, αν ζήσει κανείς την αβεβαιότητα της επόμενης μέρας – και μαζί και η οικογένειά του – δύσκολα θα ξεχάσει. Και επειδή ο χρόνος θα κυλά, το σίγουρο είναι ότι θα ξεχασθεί το διακύβευμα αυτής της καταστροφής, όμως τα πολιτικά δεδομένα θα αρχίσουν να διαμορφώνονται διαφορετικά.

Βεβαίως, από την κυβέρνηση μπορεί να θέλουν να στείλουν, μέσα κι έξω, μήνυμα σταθερότητας. Και να πιστεύουν ότι στα κάτι παραπάνω από δυόμισι χρόνια που θα απομένουν το φθινόπωρο ως την ολοκλήρωση της τετραετίας θα προλάβουν να ανατάξουν την οικονομία. Στην πραγματικότητα όμως θα είναι ενάμισης χρόνος, γιατί ο τελευταίος θα είναι προεκλογικός. Και το μεγάλο στοίχημα είναι αν σε δεκαοκτώ μήνες η χώρα και οι άνθρωποι θα προλάβουν να βγουν από τα συντρίμμια και να σταθούν ξανά στα πόδια τους…