Στις 22 Απριλίου 1931 πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια του Μουσείου Μπενάκη στο κεντρικό κτίριο αυτού, στο εμβληματικό νεοκλασικό που βρίσκεται στη συμβολή των οδών Κουμπάρη και Βασιλίσσης Σοφίας, παρουσία του τότε πρωθυπουργού και φίλου της οικογένειας Μπενάκη, Ελευθερίου Βενιζέλου.

Το εν λόγω κτίριο, που έχει γνωρίσει διάφορες φάσεις ανοικοδόμησης και προσθηκών, ξεκίνησε να οικοδομείται στα τέλη της δεκαετίας του 1860 για λογαριασμό του εμπόρου Ιωάννη Πέρογλου.

Το 1895 αγοράστηκε από τον επιχειρηματία Παναγιώτη Χαροκόπο, ο οποίος ανήγειρε το Μέγαρο Χαροκόπου, σε σχέδια του Αναστασίου Μεταξά.

Ο ίδιος αρχιτέκτονας ανέλαβε την αναδιαμόρφωση του κτιρίου εξωτερικά και εσωτερικά μετά την αγορά του, το 1910, από τον Εμμανουήλ Μπενάκη, ο οποίος σχεδίαζε τη μετεγκατάσταση της οικογένειάς του από την Αλεξάνδρεια.

Το 1930 η κατοικία των Μπενάκη μετατράπηκε σε μουσείο και για τις ανάγκες της νέας του χρήσης επεκτάθηκε προς δυσμάς, στην όψη της λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας.

Από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 έως τα τέλη της δεκαετίας του 1990 το κεντρικό κτίριο του Μουσείου γνώρισε κι άλλες επεκτάσεις, όπως στην όψη της οδού Κουμπάρη.

Το αρχικό κτίριο είναι μια διώροφη κατασκευή με ημιυπόγειο.

Το κτίσμα έχει αρμονικούς όγκους, που διασπώνται από τα συμμετρικά τοποθετημένα ανοίγματα στο ισόγειο και τον όροφο.

Χαρακτηριστική είναι η κεντρική είσοδος του κτιρίου, που φέρει πρόστυλο με τέσσερις δωρικούς κίονες.

Οι κίονες στηρίζουν θριγκό με επιστύλιο, τρίγλυφα και μετόπες, ο οποίος με τη σειρά του αποτελεί τη βάση για τον εξώστη του ορόφου.

Η δωρική ζωφόρος, με την εναλλαγή τριγλύφων και μετοπών, διατρέχει το κτίριο και διαχωρίζει τους ορόφους.

Οι μετόπες κάτω από τον κεντρικό εξώστη φέρουν κυκλικό ανάγλυφο κόσμημα.

Στον κεντρικό εξώστη κεφαλές καρυάτιδων κρατούν το αέτωμα, που στα άκρα του στολίζεται με ακρωτήρια, σε μορφή ανθεμίων και κουκουβάγιας.

Οι μαρμάρινες παραστάδες έχουν σχηματοποιημένα φυτικά κοσμήματα σε χαμηλό ανάγλυφο.

Τα ανοίγματα του ορόφου φέρουν ευθύγραμμη ή αετωματική επίστεψη και ανοίγουν σε μικρούς μαρμάρινους εξώστες που φράσσουν με κιγκλιδώματα.

Το κεντρικό κτίριο του Μουσείου Μπενάκη έχει κηρυχθεί ιστορικό και καλλιτεχνικό οικοδόμημα που χρειάζεται ειδική κρατική προστασία, επειδή αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα της αρχιτεκτονικής του 19ου και των αρχών του 20ού αιώνα.

Headlines