Κοροναϊός: Ουρές στις τράπεζες τροφίμων στα περίχωρα του Παρισιού

Η ουρά των ανθρώπων που περιμένουν τη σειρά τους στην τράπεζα τροφίμων εκτείνεται πολλές εκατοντάδες μέτρα, σε μία ερειπωμένη παλιά αγορά δίπλα σε έναν μεγάλο αυτοκινητόδρομο στα προάστια μίας από τις πλουσιότερες πόλεις της Ευρώπης, το Παρίσι.

Στα καταθλιπτικά προάστια της «Πόλης του Φωτός» αυξάνεται δραματικά ο αριθμός των ανθρώπων που όλο και περισσότερο βασίζονται στη βοήθεια σε τρόφιμα, καθώς οι ασφυκτικοί περιορισμοί κι απαγορεύσεις που στοχεύουν στην ανάσχεση του κοροναϊού, βυθίζουν τη Γαλλία στη δριμύτερη ύφεσή της από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Πολλοί από τους ανθρώπους που βασίζονται «στην καλοσύνη των ξένων» εργάζονταν στην παράλληλη οικονομία πριν από το ξέσπασμα του κοροναϊού, και τώρα λιγοστή είναι η προστασία που λαμβάνουν από το γενναιόδωρο κράτος πρόνοιας της Γαλλίας.

«Υπήρχαν πολλές γυναίκες που εργάζονταν στη φροντίδα των παιδιών … Υπήρχε μια ολόκληρη οικονομία που βασίστηκε στην ανεπίσημη εργασία. Έτσι, καθώς όλα σταμάτησαν οι άνθρωποι με τι βρέθηκαν; με τίποτα» τονίζει ο Μπασίρ Γουΐνέμ, εθελοντής στην τράπεζα τροφίμων στο Κλισί-σου-Μπουά, σε απόσταση περίπου 20 χλμ από το κέντρο της πόλης.

Ο ίδιος με άλλους εθελοντές κατέληξαν να μοιράζουν ζάχαρη, ζυμαρικά, τυρί, γάλα και φρέσκα φρούτα και λαχανικά –τα περισσότερα, σημειωτέον, δωρεές από τοπικά, μικρά, καταστήματα και όχι μεγάλες αλυσίδες λιανικής– σε περίπου 1.600 οικογένειες κατά τη διάρκεια της ημέρας, αριθμός διπλάσιος από τον αναμενόμενο.

Το Κλισί-σου-Μπουά θεωρείται τμήμα του Παρισιού και είναι από τις περιοχές με οικογένειες χαμηλού εισοδήματος που περιβάλλουν την πόλη. Η ανεργία μεταξύ του πληθυσμού, που κυρίως αποτελείται από μετανάστες, ήδη κυμαινόταν πολύ πάνω από τον εθνικό μέσο όρο πολύ πριν από την εξάπλωση της επιδημίας. Πολλοί εξ αυτών, όπως η βοηθός νηπιαγωγείου 46χρονη Ναταλί Μπαρλάν, ποτέ άλλοτε δεν είχε χρειασθεί να καταφύγει στη φιλανθρωπία για να στηρίξει την οικογένειά της, αλλά δεν μπορούσε πλέον να αντέξει οικονομικά μετά το κλείσιμο των τοπικών αγορών. «Τώρα πρέπει να ψωνίσουμε σε σούπερ μάρκετ και είναι πολύ ακριβό», τόνισε.

Όσο η ουρά μεγαλώνει, ο Μοχάμεντ Μέχμαχ, ιδρυτής της τοπικής φιλανθρωπικής οργάνωσης ACLEFEU, προτρέπει τους ανθρώπους αυτούς να τηρήσουν τους κανόνες κοινωνικής απόστασης.

«Σε διαφορετική περίπτωση δεν θα μπορέσουμε να συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό που κάνουμε. Ο νομάρχης θα πει απλά » Σταματήστε τα πάντα «. Αυτό θα ήταν κρίμα. Είμαστε όλοι εδώ για τον ίδιο λόγο» τονίζει ο ίδιος στο πλήθος.

Στα προάστια, οι περιορισμοί κι οι απαγορεύσεις, οι αυστηροί κανόνες εγκλεισμού στα σπίτια που έχει διατάξει ο πρόεδρος Εμμανουήλ Μακρόν σε μία προσπάθεια να αναχαιτίσει την επιδημία, έχουν επιδεινώσει τις ήδη υποβόσκουσες και βαθιές κοινωνικές εντάσεις.

Η ανεπαρκής κοινωνική στέγαση, οι εργαζόμενοι σε θέσεις πρώτης γραμμής στην πανδημία και μια ανήσυχη νεώτερη γενιά έχουν μετατρέψει μερικά από τα προάστια αυτά σε εστίες της νόσου και σε καζάνι αναταραχών. Η βία σάρωσε πολλές από τις γειτονιές αυτές για πέντε συνεχόμενες νύχτες την περασμένη εβδομάδα.

Λίγο πιο δυτικά από το Κλισί-σου -Μπουά, σε ένα άλλο προάστιο, την Αρζεντέιγ, η φιλανθρωπική οργάνωση του Καντέ Σάχο, παραδίδει δέματα τροφίμων σε νοικοκυριά. Λέει ότι παραδίδει 600 την εβδομάδα, και μόλις τα καταφέρνει να ανταποκριθεί στη ζήτηση.

Ορισμένοι από τους παραλήπτες είναι αναλφάβητοι και δεν μπορούν να συμπληρώσουν τις υποχρεωτικές κυβερνητικές αιτήσεις, που δικαιολογούν τη μετακίνηση εκτός οικίας. Άλλες από τις οικογένειες που εξυπηρετεί καταβάλλουν πραγματικό αγώνα για να κατορθώσουν να εξασφαλίσουν στα παιδιά τους τρία γεύματα την ημέρα μετά το κλείσιμο των σχολείων.

«Από την ημέρα που ξέσπασε ο κοροναϊός, υπάρχει πολύ περισσότερη φτώχεια» επισημαίνει ο Σάχο.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ