«Λίφτινγκ» στο ΕΣΥ και αυξήσεις στους μισθούς γιατρών και νοσηλευτών

Ευκαιρία για αλλαγές στην πολιτική του θεώρηση αποτελεί για τον Κυριάκο Μητσοτάκη η κρίση της πανδημίας του κορωνοϊού. Μια από τις βασικές αυτές αλλαγές είναι το πως αντιμετωπίζει πλέον το Εθνικό Σύστημα Υγείας, το οποίο τον έβγαλε παλικάρι με την πανδημία. Γνωρίζω εξ εγκύρων πηγών, διότι προφανώς το αναφέρει σε πρώτη ευκαιρία ο ίδιος, ότι ο πρόεδρος Κυριάκος με τη λήξη του συναγερμού για τον κορωνοϊό θα επιβλέψει ο ίδιος τις δομικές αλλαγές που θα επιφέρει στο ΕΣΥ με στόχο την περαιτέρω αναβάθμισή του, σε τεχνολογικό εξοπλισμό, αλλά κυρίως την ενίσχυσή του με ανθρώπινο δυναμικό.

Κατά τις πηγές μου, ο πρόεδρος Κυριάκος φέρεται ότι έχει εγκαταλείψει τις σκέψεις που αρχικά, πριν γίνει Πρωθυπουργός, είχε για την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση τομέων της δημόσιας υγείας ή ακόμη και για τη δημιουργία νοσοκομείων ΣΔΙΤ με ιδιώτες επενδυτές και το κράτος.

Γνωρίζω ακόμα ότι η απόφασή του για ενίσχυση του ΕΣΥ είναι αποτέλεσμα της καθημερινής ενασχόλησής του με την αντιμετώπιση του κορωνοϊού, και της καθημερινής επίσης συνεργασίας του με τους επιστήμονες της επιτροπής που συγκροτήθηκε αμέσως με την πανδημία. Φυσικά καθοριστικό ρόλο έχουν παίξει δύο από τους αμεσότερους συνεργάτες του, οι καθηγητές Σωτήρης Τσιόδρας και Ηλίας Μόσιαλος που του έδωσαν να καταλάβει ότι μόνο ένα ισχυρό ΕΣΥ μπορεί να διαχειριστεί σοβαρά προβλήματα υγείας που απειλούν την κοινωνία…

Αύξηση μισθών και επενδύσεων

Στο πλαίσιο των αλλαγών που θα επέλθουν προς βελτίωση του ΕΣΥ, θα πρέπει να θεωρείται ως δεδομένο ότι θα γίνει προσπάθεια επαναπατρισμού των γιατρών του ΕΣΥ από το εξωτερικό αλλά και από τα ιδιωτικά θεραπευτήρια της δικής μας χώρας.

Οπως διαπιστώθηκε, και το διαπίστωσε και ο Πρωθυπουργός, το ΕΣΥ πάσχει σήμερα από γήρανση του πληθυσμού των γιατρών του κυρίως (αλλά και μέρους του νοσηλευτικού προσωπικού) επειδή για πολλά χρόνια δεν έγιναν προσλήψεις ιατρικού προσωπικού. Το αποτέλεσμα είναι οι περισσότεροι των γιατρών που υπηρετούν σήμερα σε θέσεις ευθύνης στα νοσοκομεία είναι λίγο πάνω, λίγο κάτω από τα 60 έτη.

Πέραν αυτού δε, κατά τη δεκαετία των Μνημονίων, η ακατανόητη πολιτική των δανειστών να περικόψουν σε σημαντικό βαθμό τις απολαβές του ιατρικού προσωπικού οδήγησαν πολλούς εξ αυτών είτε στο εξωτερικό είτε στον ιδιωτικό τομέα της υγείας.

Επίσης σοβαρότατο πρόβλημα, όπως αποδείχθηκε, και ο Πρωθυπουργός το έχει αντιληφθεί σε όλη του την έκταση, είναι ότι η απουσία επενδύσεων στον χώρο της υγείας έστρεψε πολλούς ασθενείς στα ιδιωτικά θεραπευτήρια τα οποία παρείχαν απλώς καλύτερες ξενοδοχειακού χαρακτήρα συνθήκες παραμονής σε αυτά.

Ανακεφαλαιώνοντας, και με βάση τις πληροφορίες που συνέλεξα από εδώ και από εκεί, μετά τον κορωνοϊό, και ενόψει ενός πιθανού δεύτερου γύρου της πανδημίας, θα πρέπει να περιμένουμε: α) αύξηση των επενδύσεων στην υγεία, β) αύξηση μισθών στους γιατρούς και τους νοσηλευτές και γ) βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών φιλοξενίας στα νοσοκομεία.

Με δυο λόγια, νεοφιλελευθερισμός στην υγεία τέλος – πάμε για πιο ισχυρό ΕΣΥ!

Κλειστές δομές

Αυτό που συνέβη στο Κρανίδι με τα 150 κρούσματα μεταξύ των μεταναστών που φιλοξενούνται στη δομή, ασυμπτωματικών μάλιστα, έρχεται να απαντήσει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο στις ανοησίες διαφόρων ότι οι κλειστές δομές παραβιάζουν τα ατομικά τους δικαιώματα. Το ξέρω πως θα ακουστεί «κάπως» αυτό που θα αναφέρω, κυνικό ίσως, αλλά αν είναι να προφυλαχθεί μια ολόκληρη περιοχή της χώρας μου από την εξάπλωση του κορωνοϊού, προσωπικά θα ταχθώ υπέρ των κλειστών δομών φιλοξενίας. Ηρθες για να μείνεις; Ωραία, θα μείνεις. Αλλά για ένα διάστημα θα μείνεις εκεί που θα σε βάλω, και θα περιμένεις μέχρι να εξετάσουμε την περίπτωσή σου. Δεν θα σου επιτρέψουμε να «λιάζεσαι» στην Ομόνοια, ούτε σε καμιά παραλία, εδώ θα μείνεις.

Αν σήμερα κινδυνεύουν ζωές στο Κρανίδι και την υπόλοιπη Ερμιόνη, είναι γιατί η συγκεκριμένη δομή δεν ήταν κλειστή, αυτοί οι τύποι μπαινόβγαιναν στο ξενοδοχείο όποτε και όπως γούσταραν, έρχονταν σε επαφή με τον τοπικό πληθυσμό χωρίς κανείς να τους πει οτιδήποτε, χωρίς κανείς να τους αποτρέψει. Και μόνο ένας φουκαράς δήμαρχος φώναζε, αλλά ποιος τον άκουγε.

Δεκάρα δεν δίνω λοιπόν για τα ατομικά τους δικαιώματα, επειδή είναι πλέον κλεισμένοι στη δομή. Ουδείς τους υποσχέθηκε εξ όσων γνωρίζω ότι ερχόμενοι στην Ελλάδα θα φιλοξενούνταν δωρεάν σε ξενοδοχείο, σε μια ειδυλλιακή περιοχή όπως η Ερμιόνη, να κόβουν βόλτες λες και είναι σε διακοπές. Ως εκ τούτου το ότι περιορίστηκαν στο ξενοδοχείο, προκειμένου να σταματήσει η διάχυση του ιού, δεν πλήττει κανένα δικαίωμά τους. Προστατεύει απλώς τα δικαιώματα των υπόλοιπων κατοίκων της περιοχής…

Πάπιες Πεκίνου

Ευκαιρίας δοθείσης δεν μπορεί να μη θυμηθώ τον αγαπημένο ΣΥΡΙΖΑ, και ειδικότερα μερικούς μερικούς εκ των στελεχών του, όπως ο αξεπέραστος «πολλά βαρύς και όχι» Πολάκης, οι οποίοι τις πρώτες ημέρες των γεγονότων του Εβρου, αλλά και αργότερα των προωθήσεων στα νησιά ασθενών με κορωνοϊό μεταναστών από την Τουρκία, είχαν βγάλει τα σωθικά τους στο βρίσιμο της κυβέρνησης. Και όχι μόνο της κυβέρνησης, αλλά και οιουδήποτε άλλου έθετε θέμα υγειονομικής βόμβας από την ανεξέλεγκτη έλευση των μεταναστών οι οποίοι ασφαλώς έφεραν, ορισμένοι τουλάχιστον, και τον ιό.

Κατά τους συριζολεβέντες, όποιος έθετε τέτοιο θέμα – υγειονομικής βόμβας δηλαδή – ήταν κατ’ ελάχιστον ρατσιστής και δευτερευόντως ξενοφοβικός. Τώρα, δεν άκουσα κανένα από αυτούς να λέει οτιδήποτε για το συμβάν στο Κρανίδι. Λέξη. Τίποτε. Ανάσα. Σαν να μην έχει συμβεί τίποτε. Φυσικά ούτε και για το αντίστοιχο, αλλά μικρότερης έντασης στη δομή της Ριτσώνας, είχαν αναφέρει κάτι. Διότι το έχουν σύστημα: μιλούν όταν τους συμφέρει. Οταν δεν τους συμφέρει, ποιούν τις πάπιες, Πεκίνου…

Ο αγώνας του ΕΟΔΥ

Καθώς εξ όσων δείχνουν τα πράγματα πορευόμαστε προς το τέλος, και πολύ σύντομα θα αρχίσει η σταδιακή άρση των περιορισμών, θεωρώ χρέος μου να αναφερθώ στην εξαιρετική δουλειά που έκανε ο ΕΟΔΥ στην υπόθεση του περιορισμού της διάχυσης του κορωνοϊού στον πληθυσμό. Από τα πρώτα περιστατικά κιόλας, με υποδειγματικό τρόπο, και με επαγγελματική επάρκεια, τα συνεργεία του ΕΟΔΥ όργωσαν τη χώρα, βρέθηκαν εκεί που έπρεπε τη στιγμή που έπρεπε και κατάφεραν να συλλέξουν στοιχεία, να οργανώσουν τις καραντίνες των υπόπτων για την ασθένεια, να διαφυλάξουν την ανοσία των υπολοίπων.

Πρόσφατα δε, είχα την εξής εμπειρία: φιλικό ζευγάρι του οποίου και τα δύο παιδιά σπούδαζαν στο εξωτερικό, στη Βρετανία συγκεκριμένα, έχει να λέει ότι στις 14 ημέρες της υποχρεωτικής καραντίνας των παιδιών, κλιμάκιο του ΕΟΔΥ επισκέφθηκε τους δυο νεαρούς πέντε (αριθμός 5) φορές, τους εξέταζε κάθε φορά, διαπίστωνε ότι είναι καλά και αποχωρούσε! Επίσης στο ενδιάμεσο στελέχη του Οργανισμού είχαν καθημερινή τηλεφωνική επικοινωνία με τα παιδιά, με εξειδικευμένες ερωτήσεις αναφορικά με την πορεία της υγεία τους.

Υπενθυμίζω σχετικά ότι πρόεδρος του ΕΟΔΥ είναι ο Παν. Αρκουμανέας με σπουδές μάνατζμεντ, γεγονός που είχε φέρει στα κάγκελα τους πολάκηδες του ΣΥΡΙΖΑ, επειδή διαδέχθηκε τον περίφημο Ρόζενμπεργκ, του οποίου το πέρασμα από τον Οργανισμό θα μείνει αξέχαστο…

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΝΕΑ