H Ρούλα Κορομηλά δεν κρύβει την αδυναμία που έχει στην κόρη του αδελφού της, Θανάση.

Με μία φωτογραφία που κοινοποίησε στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram η Ρούλα Κορομηλά, έχοντας αγκαλιά την ανιψιά της -την έχει διακριτικά, απομονώσει στο συγκεκριμένο καρέ- θυμήθηκε κάποιες παλαιότερες χαρούμενες στιγμές παιχνιδιού μαζί της, προ κοροναϊού.

Η ίδια σχολίασε στην ανάρτηση της, όπου φαίνεται ότι θεία και ανιψιά έπαιζαν με τις μπογιές:

«Αφήνετε κι εσείς τα παιδιά και τις ανιψιές σας να μεγαλουργούν και να σας μεταμορφώνουν έτσι; Αν όχι, απολαύστε μας! Νέες τάσεις μακιγιάζ από την τζούνιορ της οικογένειας! Πριν από τον κοροναϊό! Τις άλλες προτάσεις μας, μετά την καραντίνα!».

Δείτε παρακάτω την ανάρτηση που έκανε η γνωστή παρουσιάστρια στο Instagram:

View this post on Instagram

Αφήνετε κ εσείς τα παιδιά σας, τις ανιψιές σας να μεγαλουργούν και να σας μεταμορφώνουν έτσι; 😂😂😂 Αν όχι, απολαύστε μας! Νέες τάσεις μακιγιάζ απο την τζούνιορ της οικογένειας! 😂😂💞

A post shared by Roula Koromila (@roulakoromila) on Apr 27, 2020 at 10:30am PDT

Οι εξωσωματικές και οι προσπάθειες για υιοθεσία

Για ένα από τα πιο ευαίσθητα κεφάλαια της προσωπικής της ζωής, αυτό της απόκτησης ενός παιδιού, μίλησε σε πρόσφατη συνέντευξή της η Ρούλα Κορομηλά.

Μετά από χρόνια τηλεοπτικής σιωπής, η διάσημη παρουσιάστρια δήλωσε, μιλώντας στην εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου:

«Προσπάθησα δύο φορές να υιοθετήσω παιδί και δεν τα κατάφερα. Μετά από τις ατυχίες αυτές των εξωσωματικών, προσπάθησα να υιοθετήσω. Συγκεκριμένα, υπήρχε μια οικογένεια που η μητέρα δεν ήθελε τα παιδιά. Και ο αδελφός μου κι εγώ της είχαμε νοικιάσει σπίτι, φροντίζαμε τα παιδιά. Μου είχε πει ότι θέλει να τα παρατήσει. Προσπαθήσαμε να κάνουμε κάτι και ξαφνικά, ενώ στηρίζαμε τα παιδιά, τα πήρε και εξαφανίστηκε».

Φανερά συγκινημένη μάλιστα αναφέρθηκε και σε ένα ακόμα πιο πρόσφατο γεγονός, που δεν έγινε γνωστό μέχρι σήμερα:

«Τελευταία, την εποχή που δεν εργάζομαι στην τηλεόραση, είμαι εθελόντρια για κάποια παιδάκια που είναι ορφανά, μόνα τους. Πάντα φρόντιζα παιδάκια. Γνώρισα λοιπόν ένα παιδάκι, το οποίο ήταν δεκαέξι μηνών. Το είδα σε κάποιο ίδρυμα και επί οκτώ μήνες πήγαινα καθημερινά και το φρόντιζα το μωρό αυτό. Με την έγκριση του ιδρύματος, πήρα το παιδί αυτό στο σπίτι το Πάσχα μαζί με το άλλο του αδελφάκι.

Το παιδί δεν είχε όνομα και του έδωσα του μπαμπά μου το όνομα. Έκανα όλες τις απαραίτητες διεργασίες για να υιοθετήσω το παιδί αυτό. Αλλά δυστυχώς αυτό το θέμα της υιοθεσίας να το δούμε πιο σοβαρά – κι εμείς οι πιο παλιοί παρουσιαστές αλλά και το κράτος. Υπήρξε αυτό το θέμα της ηλικίας, μετά από κάποια ηλικία δεν μπορείς να υιοθετήσεις παιδί δεκαέξι μηνών ή δεκαοχτώ. Με πόνεσε πάρα πολύ αυτή η ιστορία γιατί ήμουν πολύ καιρό μαζί του».