Έντουαρντ Κόδριγκτον : Ένας εκ των πρωταγωνιστών της ναυμαχίας του Ναβαρίνου

Άγγλος ναύαρχος, το όνομα του οποίου συνδέθηκε άρρηκτα με μια από τις αποφασιστικότερες στιγμές της Ελληνικής Επανάστασης, τη ναυμαχία του Ναβαρίνου.

Ο Έντουαρντ Κόδριγκτον -Εδουάρδος Κόδριγκτων το εξελληνισμένο όνομά του- γεννήθηκε στο Λονδίνο στις 27 Απριλίου 1770.

Καταγόταν από πλούσια οικογένεια γαιοκτημόνων.

Σε ηλικία 13 ετών κατατάχθηκε στο αγγλικό πολεμικό ναυτικό και γρήγορα ξεχώρισε για τις ικανότητές του.

Στα 25 του ανέλαβε κυβερνήτης του πολεμικού Babet και στη συνέχεια της φρεγάτας Druid.

Ως κυβερνήτης του πλοίου «Ωρίων» έλαβε μέρος στην περίφημη ναυμαχία του Τραφάλγκαρ (21 Οκτωβρίου 1805) εναντίον του γαλλοϊσπανικού στόλου και αργότερα, με το βαθμό του υποναυάρχου, στις επιχειρήσεις των Άγγλων εναντίον των ΗΠΑ (1812-1815).

Το Δεκέμβριο του 1826, ως αντιναύαρχος, ανέλαβε τη διοίκηση του αγγλικού στόλου της Μεσογείου και βρισκόταν στις ελληνικές θάλασσες, όταν η Αγγλία η Ρωσία και η Γαλλία αποφάσισαν να παρέμβουν για τη διακοπή των εχθροπραξιών στην Πελοπόννησο, σε εφαρμογή των όρων της Συνθήκης του Λονδίνου (24 Ιουνίου/6 Ιουλίου 1827), η οποία προέβλεπε την ίδρυση ελληνικού κράτους υπό την επικυριαρχία του σουλτάνου.

Ο Κόδριγκτον, μαζί με τους αρχηγούς του γαλλικού και του ρωσικού στόλου, Δεριγνί και Χέυδεν αντίστοιχα, έλαβε εντολή να επιβάλει την απόφαση αυτήν των τριών Μεγάλων Δυνάμεων.

Την αρχηγία του ενωμένου στόλου ανέλαβε ως αρχαιότερος ο Κόδριγκτον.

Οι παρασπονδίες του Ιμπραήμ και απρόβλεπτα γεγονότα οδήγησαν στην αποφασιστική για την ανεξαρτησία της Ελλάδας ναυμαχία του Ναβαρίνου (8 Οκτωβρίου 1827), κατά την οποία καταστράφηκε ο τουρκοαιγυπτιακός στόλος.

Η νίκη του συμμαχικού στόλου προκάλεσε ανακούφιση και ενθουσιασμό στην ευρωπαϊκή κοινή γνώμη, ο Κόδριγκτον όμως κατηγορήθηκε και επιτιμήθηκε, επειδή είχε υπερβεί τις εντολές του Αγγλικού Ναυαρχείου.

Ο βρετανός πρωθυπουργός, δούκας του Ουέλινγκτον, χαρακτήρισε τη ναυμαχία «ατυχές και απαίσιο γεγονός», ενώ μερίδα πολιτικών υποστήριξε ότι ο Κόδριγκτον έπρεπε να παραπεμφθεί στο ναυτοδικείο για ανυπακοή, επειδή δεν είχε εντολή να δράσει.

Εντούτοις, στον ίδιον δόθηκε η εντολή να μεταβεί στην Αλεξάνδρεια για τις τελικές διαπραγματεύσεις με τον Μοχάμετ Άλι , όπου πέτυχε συμφωνία για την αποχώρηση των στρατευμάτων του γιου του Ιμπραήμ από την Πελοπόννησο στις 6 Αυγούστου 1828.

Έχοντας περιπέσει σε δυσμένεια, ο Κόδριγκτον ανακλήθηκε στην Αγγλία και ανέλαβε τη διοίκηση εκπαιδευτικών μονάδων.

Το ίδιο διάστημα αναλώθηκε σε προσπάθειες υπεράσπισης του εαυτού του από τις εναντίον του κατηγορίες, οι οποίες περιέχονται στα «Απομνημονεύματά του», που εκδόθηκαν μετά το θάνατό του, το 1873.

Το 1832 αναμίχθηκε στην πολιτική και εξελέγη βουλευτής στην περιφέρεια του Ντέβονπορτ.

Μετά την άνοδο του Γουλιέλμου Δ’ στον αγγλικό θρόνο έπαυσε η εναντίον του δυσμένεια και στις 10 Ιανουαρίου 1837 προήχθη σε ναύαρχο.

Το 1839 παραιτήθηκε για να αναλάβει την αρχηγία του στόλου στο Πόρτσμουθ, θέση στην οποία παρέμεινε έως το 1842.

Ο Κόδριγκτον από το γάμο του με την Τζέιν Χολ είχε αποκτήσει τρεις γιους, οι οποίοι σταδιοδρόμησαν ο ένας στο στρατό και οι άλλοι δύο στο πολεμικό ναυτικό.

Ο συνονόματος μικρότερος γιος του έχασε τη ζωή του στα ανοιχτά της Ύδρας το 1821, όταν το μικρό ιστιοφόρο στο οποίο επέβαινε έπεσε σε καταιγίδα.

Ο σερ Έντουαρντ Κόδριγκτον πέθανε στο Λονδίνο στις 28 Απριλίου 1851, σε ηλικία 81 ετών.

Στο κέντρο της Αθήνας υπάρχει δρόμος αφιερωμένος στον Έντουαρντ Κόδριγκτον (οδός Κοδριγκτώνος), όπως και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας.

(Πηγή πληροφοριών: sansimera.gr)