Ζωή και οικονομία

Βρήκαν πάλι την ευκαιρία δεξιοί και αριστεροί ανθρωπιστές να κατατροπώσουν τον απάνθρωπο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε – στη χώρα μας πρέπει να του κάνεις τουλάχιστον μια φορά το μήνα επίθεση ώστε,αν είσαι δεξιός,να αποδεικνύεις τον πατριωτισμό σου ή,αν είσαι αριστερός,να αποδεικνύεις τον αντινεοφιλευθερισμό σου. Είναι κάπως σαν θεία μετάληψη, ανανεώνεις  τη σχέση  σου με τη θεία ιδεολογία που προσκυνάς – ή απλώς πουλάς.

Είναι, λένε, γερμανική βαναυσότητα να υποστηρίζεις «δεν είναι απόλυτο  ότι όλα υποχωρούν μπρος στην προστασία της  ανθρώπινης ζωής … απόλυτη αξία στο Σύνταγμά μας είναι η αξιοπρέπεια του ανθρώπου».Ποια αξιοπρέπεια; Πού την βρήκαν την αξιοπρέπεια η κομμώτρια ή το γκαρσόνι;  Μήπως είχαν και πριν μείνουν άνεργα; Αξιοπρέπεια υπάρχει μόνο στα επαναστατικά οδοφράγματα και στα  πατριωτικά χαρακώματα. Χάριν της «οικονομίας» τα λέει αυτά ο κ. Σόιμπλε, χάριν της  οικονομίας ανακοίνωσε και η ελληνική κυβέρνηση ότι τελειώνει η αυστηρή απομόνωση- διότι «οικονομία» είναι τα υπερκέρδη των καπιταλιστών, όχι ο μισθός, η ζωή, η αξιοπρέπεια του εικοσάχρονου ή του οικογενειάρχη.

Οι ίδιοι μεγάλοι δεξιοί και αριστεροί ανθρωπιστές καταγγέλλουν ως απάνθρωπη επινόηση την «συλλογική ανοσία».  Το ότι την ακολουθεί η μοναδική «κοκκινοπράσινη» κυβέρνηση σοσιαλδημοκρατών-οικολόγων της Ευρώπης, της Σουηδίας, δεν ενδιαφέρει τους αριστερούς ανθρωπιστές – πουλημένοι στο κεφάλαιο είναι και οι Σουηδοί.

Αλλά το κρίσιμο ερώτημα στην αρχή της επιδημίας ήταν: έχουμε στα νοσοκομεία τα μέσα, κυρίως ΜΕΘ,  ώστε  να αντιμετωπιστεί η φάση έξαρσης της επιδημίας; Οι Σουηδοί τα είχαν και ακολούθησαν αυτόν τον δρόμο – εμείς εδώ δεν είχαμε διότιοι πολιτικοί μας διόριζαν μαζικά γιατρούςκαι ας μην υπήρχαν υποδομές για να ασκήσουν το επάγγελμά τους.

Και ενώ έχουμε τη μεγαλύτερη αναλογία γιατρών προς νοσοκομειακές κλίνες σε όλη την υφήλιο, πάλι για προσλήψεις γιατρών ακούμε,  όχι νοσηλευτικού προσωπικού όπου υπάρχει τεράστια έλλειψη: οι  προσλήψεις θα συνεχίσουν να γίνονται με βάση τη δύναμη κάθε ομάδας πίεσης και όχι τις ανάγκες;

Δεν είμαστε σε «αχαρτογράφητα νερά», όπως κατά κόρον διαβάζουμε. Το σκάφος ταξίδεψε ως τώρα σωστά γιατί, παρά τις κραυγές λίγων, το πολιτικό προσωπικό της χώρας  δεν αμφισβήτησε τις επιλογές του «πλοηγού», του επιστημονικού επιτελείου που επέλεξε η κυβέρνηση. Και οι επιβάτες πειστήκαμε πως σωστά πάει το καράβι.  Αν αρχίσουν οι αμφισβητήσεις από πρόσωπα και κόμματα που η φωνή τους ακούγεται, είναι βέβαιο ότι θα προσκρούσουμε σε πασίγνωστους, καλά χαρτογραφημένους υφάλους: τις χωρίς αρχές και όρια  αντιπαραθέσεις για την κατάληψη της εξουσίας, με πρόσχημα τώρα την υπεράσπιση της «ζωής» απέναντι στην «οικονομία».