Τα πρώτα συμπεράσματα της κρίσης
Μπορείτε να φανταστείτε σε ποια κατάσταση θα βρίσκονταν σήμερα πολλές από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης αν οι εθνικές κυβερνήσεις των χωρών - μελών της περίμεναν από τις Βρυξέλλες να αναλάβουν δράση και να χαράξουν στρατηγική για την αντιμετώπιση της πανδημίας;
Ενα από τα πρώτα συμπεράσματα που εξάγονται καθ’ οδόν προς την έξοδο από την καραντίνα διεθνώς είναι η ενίσχυση της θέσης των εθνικών κυβερνήσεων ανά τον κόσμο.
Ακόμα κι εκείνων που αμφισβητήθηκαν για τους χειρισμούς τους (με τις γνωστές εξαιρέσεις, που επιβεβαιώνουν τον κανόνα), αλλά κυρίως εκείνων που έδρασαν αποτελεσματικά κι αντιμετώπισαν την πανδημία. Ακόμα και στις ΗΠΑ, του ιδιόρρυθμου κι εκκεντρικού, το λιγότερο, Ντόναλντ Τραμπ, ξεκίνησε μια φάση αναθεώρησης βασικών κανόνων διακυβέρνησης της τελευταίας πενηντακονταετίας. Υπό αμφισβήτηση έχει τεθεί, για παράδειγμα, ο χρυσός κανόνας της εποχής Ρόναλντ Ρίγκαν, που υποστήριζε ότι «η κυβέρνηση είναι ο εχθρός». Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, η συγκεκριμένη παραδοχή ξηλώνεται, κυρίως λόγω της στάσης που κράτησαν πολλές από τις πολιτείες (και όχι τόσο η ομοσπονδιακή κυβέρνηση) κατά την πανδημία. Την παρατήρηση έκανε πρόσφατα ο Ρ. Εμανουέλ, πρώην δήμαρχος του Σικάγου και προσωπάρχης του Λευκού Οίκου κατά την πρώτη περίοδο Ομπάμα, και μάλλον δεν έχει και πολύ άδικο.
Απόδειξη; Μπορείτε να φανταστείτε σε ποια κατάσταση θα βρίσκονταν σήμερα πολλές από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης αν οι εθνικές κυβερνήσεις των χωρών – μελών της περίμεναν από τις Βρυξέλλες να αναλάβουν δράση και να χαράξουν στρατηγική για την αντιμετώπιση της πανδημίας; Το πιθανότερο είναι πως το θέμα των όποιων μέτρων προστασίας θα απασχολούσε ακόμα κάποια σύνοδο ή κάποιο συμβούλιο. Μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι αυτή την εβδομάδα ξεκίνησε η ευθεία αμφισβήτηση («Politico») της νέας προέδρου της Κομισιόν και του Κολεγίου των Επιτρόπων της. Κορυφαίες κοινοτικές πηγές μάς έλεγαν την επομένη της επίθεσης ότι «η πρόεδρος δέχθηκε πολύ σκληρό χτύπημα, που της στοίχισε». Με δυο λόγια, υποστήριζαν ότι ενώ όλα έδειχναν ότι βρέθηκε ο κατάλληλος άνθρωπος, στην κατάλληλη θέση, την κατάλληλη στιγμή, τελικά δεν…
Η «WSJ» ωστόσο θεωρεί ότι η εξέλιξη των πραγμάτων δεν πρέπει να μας προκαλεί εντύπωση. Την προαναγγέλλει η ιστορική πορεία των πραγμάτων. Και θυμίζει ότι οι εθνικές κυβερνήσεις βγήκαν ενισχυμένες από όλες σχεδόν τις μεγάλες δοκιμασίες του παρελθόντος: από τη μεγάλη ύφεση της δεκαετίας του 1920 και τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο έως το τρομοκρατικό χτύπημα της 11/9/2001. Το κοινό στοιχείο όλων των παραπάνω γεγονότων; Αλλαξαν τον ρου της Ιστορίας. Ο,τι ακριβώς, δηλαδή, ισχύει και τώρα με την πανδημία του κορωνοϊού.
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις