Συμβαίνει μακριά από το προσκήνιο. Και είναι αλήθεια πως τέτοιες ιστορίες είναι από καταβολής τους, «φτιαγμένες» για να μην τραβούν τα βλέμματα. Όχι για το γεγονός, αλλά για τις αιτίες.

Για τους πραγματικούς λόγους που η ΕΠΟ του Βαγγέλη Γραμμένου προκάλεσε μια απίθανη εξέλιξη: Μια απεργία στις τάξεις της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας. Μια ακόμη ιστορία από εκείνες που θα κερδίσουν μια θέση στον «τόμο» δράσης της οργάνωσης με την κωδική ονομασία «Εξυγίανση».

Η υπόθεση σε εξέλιξη. Χθες πραγματοποιήθηκε –σε ανοιχτό χώρο- συνέλευση των υπαλλήλων προκειμένου να συμφωνήσουν για το πως θα αντιδράσουν στα… μυστήρια της διοίκησης Γραμμένου. Για το γεγονός ότι δεν υπάρχει καμία ειδοποίηση (ούτε σήμερα) αναφορικά με τους εργαζόμενους που βρίσκονται σε αναστολή . Η σχετική διαδικασία ήταν μέχρι τις 30 Απρίλη. Τον Μάη δεν υπήρξε μισθοδοσία. Δεν υπάρχει και η παραμικρή ενημέρωση.

Αντίθετα υπάρχει μέσω μυστικών email μια ενεργοποίηση συγκεκριμένων «τμημάτων» που ήταν σε αναστολή. Μυστικά, όχι δημόσια ως όφειλε απέναντι σε εργαζόμενους που παραμένουν σε καθεστώς… 536 ευρώ. Απαξίωση και κυρίως μια ακόμη επιβεβαίωση ότι στο Πάρκο Γουδή υπάρχουν παιδιά και αποπαίδια. Οι «δικοί μας» με τους μισθούς των golden boys, και οι άλλοι που τους… βρήκαμε και τους αντιμετωπίζουμε μάλλον ως αναγκαίο κακό.

Λέγεται ότι προ ημερών έχει μια τηλεδιάσκεψη. Ο Γραμμένος, ο Βακάλης, ο Λασκαράκης, ο Αντωνίου, με εισηγητές τον Κολιολιό, τον Δέδε, τον Μπάρτζη: Ναι, ο ανθός της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας. Εκείνοι αποφάσισαν την «μυστική» ενεργοποίηση κάποιων εργαζομένων, και την… περιθωριοποίηση των υπολοίπων σε μια εποχή που επί της ουσίας ολόκληρη η χώρα προσπαθεί να βγει από το lockdown.

Αυτή η τηλεδιάσκεψη και βέβαια η… απόφαση κάτω από το ραντάρ των εργαζομένων έφερε την κινητοποίηση, την συνέλευση και την απόφαση για απεργία ως έσχατο μέσο αντίδρασης. Δεν θέλουν να απεργήσουν οι άνθρωποι να απεργήσουν. Να δουλέψουν θέλουν, να πληρωθούν κανονικά. Να μπουν ξανά και εκείνοι σε μια τροχιά κανονικότητας. Η διοίκηση όμως έχει άλλη γνώμη.

Η ΕΠΟ δεν έχασε χρήματα από το lockdown. Αντίθετα ο ιός μάλλον τις έδωσε μια μεγάλη ευκαιρία να ανασάνει οικονομικά καθώς είναι γνωστό ότι καιρό τώρα βρίσκεται στα όρια της χρεοκοπίας από τους χειρισμούς της παρέας του Γραμμένου. Η Ομοσπονδία πληρώνεται κανονικά το τηλεοπτικό συμβόλαιο από την cosmote tv, δεν έχει κάποια απώλεια από συμμετοχή σε διεθνή διοργάνωση (καταφέραμε άλλωστε να αποκλειστούμε από το EURO που έχει πια τόσους συμμετέχοντες όσους και η Eurovision), και όσο για το κύπελλο; Είναι γνωστό ότι η υποχρεωτική διεξαγωγή του, εδώ γίνεται τα τελευταία χρόνια κεκλεισμένων των θυρών για να κρύψουμε τις ντροπές μας.

Αντίθετα ελέω του covid 19 έρχεται μπόλικο χρήμα από την UEFA. Η διεθνής ομοσπονδία ενέκρινε ένα κονδύλι της τάξης των 4.2 εκατ ευρώ προς την Ομοσπονδία (μέσω του προγράμματος hat-trick) και κυρίως: Η δέσμευση των λογαριασμών που είχε γίνει τον Δεκέμβρη (όταν τους έπιασαν στα πράσα να μετατρέπουν τα εκατομμύρια ευρώ επιδότησης σε… μισθολόγια των golden boys) αποσύρεται. Άρα λεφτά υπάρχουν και μάλιστα πολλά περισσότερα από ότι θα μπορούσε να υπολογίσει τέτοια εποχή πως θα βρει στο ταμείο του ο Λασκαράκης.

Γιατί λοιπόν παίζουν με τον πόνο των εργαζόμενων; Γιατί δεν επαναφέρουν κανονικά τους ανθρώπους στις δουλειές τους; Εδώ είναι που αρχίζει το πράγμα να γίνεται ενδιαφέρον. Η πράξη της διοίκησης της ΕΠΟ μοιάζει βαθιά πολιτική. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι όλα αυτά τα «παιδιά» της Εξυγίανσης είναι παιδιά του ΣΥΡΙΖΑ. Παιδιά του Κοντονή και του Βασιλειάδη. Στόχος είναι ο Μητσοτάκης και η Κυβέρνηση του. Ο σχηματισμός ενός αντεπιχειρήματος στην προσπάθεια που γίνεται για επιστροφή στην κανονικότητα μέσα από την εργασιακή αποκατάσταση. Το ποδόσφαιρο είναι δημοφιλές και αυτό το χρησιμοποιεί όταν χρειάζεται. Ποια καλύτερη απόδειξη «ανασφάλειας» λοιπόν -ειδικά προς τους νεότερους- από την διατήρηση σε αναστολή υπαλλήλων του ποδοσφαίρου και μάλιστα της ίδιας της ομοσπονδίας. Μην σας φανεί παράξενο αν σύντομα το συγκεκριμένο επιχείρημα το κάνει «δικό» της η αντιπολίτευση.

Τι δουλειά έχει η ΕΠΟ με όλα αυτά; Την ίδια που έχει και με τα υπόλοιπα. Η πιο «βρώμικη» περίοδος στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Και οι αδίστακτοι υπερασπιστές της. Οι εντολοδόχοι των χαλίφηδων που για να ικανοποιήσουν τις… ορέξεις των αφεντικών τους, δεν διστάζουν να παίξουν ακόμη και με το ίδιο το δικαίωμα της εργασίας.

Headlines