Στην επαιτεία δηλώνουν ότι έχουν εξωθηθεί οι χαμηλόμισθοι μετανάστες εργάτες του Κατάρ, μιας από τις πλουσιότερες χώρες του κόσμου, εξαιτίας της οικονομικής καταστροφής που επέφερε η πανδημία, τη στιγμή που ένα στα τέσσερα τεστ για κοροναϊό στη χώρα βγαίνουν θετικά.

Σε περισσότερες από 20 συνεντεύξεις, οι εργάτες του Κατάρ μιλούν για μια αυξανόμενη αίσθηση απόγνωσης, σύγχυσης και φόβου. Πολλοί ανέφεραν στον Guardian ότι έχουν μείνει ξαφνικά χωρίς δουλειά και χωρίς κανέναν άλλο τρόπο να εξασφαλίσουν τα προς το ζην. Άλλοι αναφέρουν ότι είναι σε απόγνωση ενώ παράλληλα αδυνατούν να επιστρέψουν στις πατρίδες τους. Ορισμένοι έχουν αναγκαστεί να παρακαλούν τους εργοδότες τους ή τα φιλανθρωπικά ιδρύματα για λίγο φαγητό.

“Δεν μου έχουν μείνει πολλά τρόφιμα. Μόνο λίγο ρύζι και φακές. Θα κρατήσουν μόνο για μερικές μέρες. Τι θα μου συμβεί όταν τελειώσουν;”, αναρωτιέται ο Ραφίκ, ένας καθαριστής από το Μπαγκλαντές που έχασε τη δουλειά του τον Μάρτιο.

Το Κατάρ, όπου κατοικούν περισσότεροι από δύο εκατομμύρια μετανάστες εργάτες, έχει αυτή τη στιγμή έναν από τους υψηλότερους δείκτες λοίμωξης ανά άτομο στον κόσμο, με σχεδόν 18.000 κρούσματα σε έναν πληθυσμό μόλις 2,8 εκατομμυρίων.

Σχεδόν το 25% των ατόμων που εξετάστηκαν για τον ιό την τρέχουσα εβδομάδα αποδείχθηκαν θετικοί, με τη συντριπτική πλειοψηφία να είναι μετανάστες εργάτες.

Η κυβέρνηση αναφέρει ότι σχεδόν όλα τα κρούσματα είναι ήπια, ενώ οι δείκτες θνητότητας παραμένουν χαμηλοί, με μόλις 12 θανάτους.

Το πλήγμα για τους εργάτες ήρθε μετά από ένα κυβερνητικό διάταγμα στα μέσα Απριλίου που επέτρεψε στις επιχειρήσεις να διακόψουν τη λειτουργία τους εξαιτίας των μέτρων για τον κοροναϊό, θέτοντας τους εργάτες σε άδεια άνευ αποδοχών ή τερματίζοντας τα συμβόλαιά τους. Η κυβέρνηση ανέφερε ότι η στέγαση και η διατροφή των εργατών, που συνήθως καλύπτεται από τους εργοδότες θα πρέπει να συνεχίσει να τους παρέχεται, όμως οι αναφορές των ίδιων των εργατών δείχνουν ότι σε πολλές περιπτώσεις αυτό δεν έχει εφαρμοστεί.

Μια Φιλιππινέζα αισθητικός, που έφτασε στο Κατάρ δύο μήνες πριν, δήλωσε στον Guardian ότι έχει λάβει μισθό μόλις για μισό μήνα και τώρα απολύεται. “Το αφεντικό μου λέει ότι δεν έχει χρήματα. Όμως τι θα κάνω με την οικογένειά μου στις Φιλιππίνες; Χρειάζονται τα χρήματά μου. Πώς θα βρω φαγητό; Κανείς δεν μας το παρέχει. Ούτε καν το αφεντικό μου”, είπε.

Το χειρότερο πλήγμα έχουν δεχθεί οι παράτυποι μετανάστες και εκείνοι που διαθέτουν τις λεγόμενες “ελεύθερες βίζα”, οι οποίοι συνήθως βιοπορίζονται μέσω μη εξαρτημένης ή περιστασιακής εργασίας, και επομένως δεν μπορούν να στηριχτούν σε κάποιον εργοδότη για την κάλυψη του κόστους στέγασης και διατροφής.

Ιδιαιτέρως ευάλωτοι είναι οι εργαζόμενοι σε σπίτια.

Μια ομάδα οικιακών εργαζόμενων από το Νεπάλ, που εργάζονται σε σπίτια, αλλά το βράδυ κοιμούνται σε δικά τους δωμάτια, ανέφεραν στον Guardian ότι έχουν μείνει στο δρόμο, μετά την άρνησή τους να μετακομίσουν με τις οικογένειες για τις οποίες εργάζονται. Αιτία της άρνησής τους ήταν τόσο ο φόβος τους για λοίμωξη από τον ιό, όσο και ο κίνδυνος κακοποίησής τους, καθώς πρόκειται για συνηθισμένο φαινόμενο εναντίον των οικιακών εργαζομένων στον Κόλπο.

Ως απάντηση, οι γυναίκες αναφέρουν ότι η εταιρεία που αποτελεί τον άμεσο εργοδότη τους, τους απέστειλε μια δήλωση όπου καλούνται να υπογράψουν ότι αποποιούνται τους μισθούς τους.

Απόγνωση στη Βιομηχανική Ζώνη

Την Τετάρτη, η κυβέρνηση ανακοίνωσε τη χαλάρωση των μέτρων στην Βιομηχανική Ζώνη, μια τεράστια περιοχή με καταυλισμούς εργατών, εργοστάσια και αποθήκες στα προάστια της Ντόχα, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας βρισκόταν σε απόλυτο lockdown από το ξέσπασμα του ιού στις αρχές Μαρτίου. Η περιοχή φιλοξενεί εκατοντάδες χιλιάδες άνδρες που ζουν στοιβαγμένοι σε ερειπωμένους κοιτώνες. Οι οδοί που οδηγούν σε αυτούς φυλάσσονται από την αστυνομία και είναι αποκλεισμένοι με βαριές μεταλλικές μπάρες.

Η κυβέρνηση έχει θέσει σε εφαρμογή πρόγραμμα δανεισμού για τις επιχειρήσεις ώστε οι εργάτες που βρίσκονται σε καραντίνα ή υποχρεωτική απομόνωση μπορούν να συνεχίσουν να λαμβάνουν μισθό, όμως ορισμένοι εργάτες αναφέρουν στον Guardian ότι έχουν τεθεί σε άδεια άνευ αποδοχών.

“Η εταιρεία λέει ότι δεν θα μας πληρώσει για τον Απρίλιο, αλλά θα μας δώσει λεφτά για φαγητό, όμως δεν έχουμε λάβει ακόμη ούτε καν αυτά… Μας έδωσαν έναν δίσκο με αυγά και λίγο λάδι μερικές μέρες πριν. Αυτό ήταν όλο”, λέει ο Φερόζ, ένας εργάτης από την Ινδία που έχει εγκλωβιστεί στη βιομηχανική ζώνη εδώ και σχεδόν δύο μήνες. “Αντιμετωπίζουμε πάρα πολλά προβλήματα εδώ. Είναι σαν να είμαστε στη φυλακή”.

Τον περασμένο μήνα η κυβέρνηση ανέφερε: “Καθημερινά 1000 φορτηγά με προμήθειες φτάνουν στη Βιομηχανική Ζώνη”, μεταφέροντας νερό, φαγητό και προστατευτικό εξοπλισμό για τους εργάτες.

Αντίστοιχη εικόνα και στις υπόλοιπες χώρες του Κόλπου

Ο Γολγοθάς των χαμηλόμισθων εργατών στο Κατάρ δεν αποτελεί μοναδική περίπτωση για τις χώρες του Κόλπου, όπου οι οικονομίες εξαρτώνται σχεδόν απόλυτα στα εκατομμύρια μεταναστών εργατών από την νότια και νοτιοανατολική Ασία και την Αφρική. Στο Κουβέιτ, έχουν υπάρξει αναφορές για αύξηση του αριθμού των αυτοκτονιών μεταξύ των μεταναστών. Οι εργάτες στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα έχουν περιγραφεί ως “παγιδευμένοι”, καθώς δεν έχουν δουλειά ούτε δυνατότητα επιστροφής στις πατρίδες τους, ενώ στη Σαουδική Αραβία έχουν σημειωθεί χιλιάδες απελάσεις Αιθιόπων οικιακών εργαζομένων.

Μια ομάδα οργανισμών για τα ανθρώπινα δικαιώματα απηύθυνε επιστολή στις κυβερνήσεις της περιοχής τον Απρίλιο, προειδοποιώντας ότι οι εργάτες παραμένουν “εξαιρετικά ευάλωτοι” στη λοίμωξη από τον ιό. Παρότρυναν τις κυβερνήσεις να λάβουν μέτρα για τη μείωση των οικονομικών επιπτώσεων της πανδημίας.

Η κυβέρνηση του Κατάρ αναφέρει ότι παρέχει δωρεάν τεστ και ιατρική φροντίδα για όλους και ότι έχει “επιβάλει ευρύτατους περιορισμούς” και “αυστηρές οδηγίες” για τον περιορισμό της πανδημίας, μεταξύ των οποίων και μια τεράστια καμπάνια για την ευαισθητοποίηση απέναντι στα μέτρα πρόληψης, αλλά και ένα πρόγραμμα “μαζικών τεστ και ιχνηλάτησης επαφών”.

Πηγή: www.theguardian.com

Headlines