Γιορτή της Μητέρας – 20 λόγοι για να την γιορτάσετε όπως της αξίζει

Όλες οι μαμάδες θα συμφωνήσουν ότι η μητρότητα είναι ένα ασταμάτητο πάρτι. Εμείς σας δίνουμε 20 λόγους για να γιορτάσουμε και πάλι την Γιορτή της Μητέρας.

1. Γιατί όταν η κόρη μου, μου κρατάει το χέρι αποκοιμισμένη στην αγκαλιά μου, μου θυμίζει πως δεν υπάρχουν πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή.

2. Γιατί η μέρα αυτή μου θυμίζει ότι έχω (και) υπομονή, γεγονός για το οποίο είμαι πλέον πολύ υπερήφανη, μια που πριν κάνω παιδί νόμιζα ότι αυτή η λέξη απλώς δεν υπήρχε. Πόσες φορές ακριβώς στη ζωή σου μπορείς να επαναλάβεις τη φράση: «τράβηξε το καζανάκι»

3. Γιατί τα παιδιά μου, μου θυμίζουν πως ήμουν κι εγώ μικρή. Γεγονός πολύ συγκινητικό αλλά και διδακτικό, μια που θυμάμαι να τα συγχωρήσω για όλες τις σαχλαμαρίτσες που κατά καιρούς κάνουν.

4. Γιατί κατάφερα να αναβαθμίσω το ψήσιμο ενός κοτόπουλου σε γαστριμαργικό γεγονός.

5. Γιατί κατάφερα να αναβαθμίσω και να πλουτίσω το λεξιλόγιο μου μια που με τα παιδιά έμαθα εκατοντάδες καινούριες λέξεις όπως: Γιούγκι-ο, Πόκεμον, Λαλαλούψι, Μονσούνο, Μπάκουγκαν. Επίσης έμαθα γιατί η απώλεια ενός τέτοιου πράγματος μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα πολύωρα κλάματα και τσιρίδες.

6. Ότι οι βρισιές όταν βγαίνουν από το στόμα ενός τετράχρονου μπορεί απλώς να μοιάζουν αστείες. Πράγμα που σαφώς και δεν προμοτάρουμε, εννοείται… (αλλά είναι πολύ αστείες)

7. Το ότι συνειδητοποιείς ότι (ευτυχώς) δεν είσαι και τόσο μεγάλη ώστε να μην μπορείς να παίξεις μαζί τους.

8. Μια μικρή αγκαλιά και λίγα φιλάκια από ένα τόσο μικρό ανθρωπάκι είναι το καλύτερο αντικαταθλιπτικό.

9. Η χαρά που δείχνουν όταν πηγαίνω να τα πάρω από το σχολείο, κι εκείνα φωνάζουν: «η μαμάαααααα μας ήρθε. Σ΄αγαπάμεεεε».

Δυστυχώς δε μπορώ να πως το ίδιο και για την ώρα που τα πηγαίνω στο σχολείο και μου φέρονται εντελώς αντίστροφα: «αφού σου λέω πως μισούμε το σχολείο, είσαι κακιά, δε σ’ αγαπάμε».

10. Η στιγμή εκείνη που τελειώνω έναν καβγά με την τρίχρονη κόρη μου λέγοντας απλώς: «Γιατί έτσι θέλω. Είμαι η μαμά σου και θα γίνει αυτό που θέλω εγώ!»

11. Το ότι για τα παιδιά μου είμαι μια κινητή εγκυκλοπαίδεια. Δεν εξηγείται που μου κάνουν συνεχώς καινούριες δεκάδες ερωτήσεις!

12. Οι φανταστικές χειροποίητες ζωγραφιές τους που μου φέρνουν δώρο, κάθε Χριστούγεννά, Πάσχα, 25η Μαρτίου και 28η Οκτωβρίου.

13. Οι αγκαλιές και τα φιλιά τους πριν πάνε για ύπνο κάθε βράδυ. Και η στιγμή που πάνε για ύπνο κάθε βράδυ.

14. Όταν κάθομαι ξαπλωτή στο κρεβάτι μαζί τους διαβάζοντας βιβλία.

15. Όταν βλέπω και πάλι Tom και Jerry. Και μετά από 35 χρόνια συνεχίζω να το απολαμβάνω.

16. Η χαρά που βλέπω στα μάτια τους όταν καταφέρνουν να καταφέρουν κάτι χωρίς βοήθεια για πρώτη φορά. Νιώθω τουλάχιστον όπως ένας παίκτης βάζει γκολ και καταφέρνει να ανεβάσει την ομάδα του στην Α’ Εθνική.

17. Το ότι έχω πάντα κάποιον να κατηγορήσω όταν οι συνάδελφοι μου δείχνουν ένα λεκέ στη μπλούζα μου: «Ωχ το μωρό με έπιασε πάλι με λερωμένα χέρια»

18. Γιατί ανακάλυψα μια νέα μου ιδιότητα: Να εναλλάσσω τις διαθέσεις μου στο λεπτό. Από τα νεύρα περνάω στην ευτυχία, από την τρέλα στο φόβο και…πίσω στην ευτυχία ξανά.

19. Το ότι «χάνω» κάτι από τους φόβους μου, τις φιλοδοξίες μου, τις υπερβολικές μου προσδοκίες.

20. Το ότι «κερδίζω» σε κουράγιο, εμπιστοσύνη και συμπόνια προς τους άλλους.