Ηυγειονομική κρίση κλόνισε τους πάντες, ουδείς έμεινε ανεπηρέαστος. Η κατανόηση και μόνο του μεγέθους της απειλής, ο κίνδυνος που ο καθένας αντιμετώπισε και αντιμετωπίζει να χάσει τη ζωή του από τη μια στιγμή στην άλλη, αλλά και το ενδεχόμενο να καταρρεύσουν τα πάντα γύρω μας μετέβαλαν τις προτεραιότητες, άλλαξαν εν πολλοίς τον τρόπο σκέψης των περισσοτέρων.

Και μαζί μετεβλήθησαν οι ιεραρχήσεις και οι ανάγκες και οι επιθυμίες επίσης επαναξιολογήθηκαν. Περίσσεψαν ταυτόχρονα η εσωτερική αναζήτηση, ο αναστοχασμός, όπως και άλλαξε η εκτίμηση των απλών καθημερινών στιγμών και συνηθειών, καθώς αποκαλύφθηκε η τρωτότητα και φανερώθηκε η αδυναμία και η άγνοια απέναντι σε έναν άγνωστο εχθρό, ο οποίος ωστόσο μας ακολουθεί από τότε που οι άνθρωποι οργανώθηκαν κοινωνικά και έθεσαν στην υπηρεσία τους τα ζώα.

Ηταν τέτοια η ανατροπή, που ηγεσίες και δυνάμεις χρειάστηκε να λάβουν πρωτοβουλίες και αποφάσεις που δεν είχαν καν διανοηθεί. Επίσης χρειάστηκε να αντιμετωπίσουν θέματα και προβλήματα που δεν είχαν ποτέ προσεγγίσει. Φανέρωσε επίσης η κρίση την αξία της ολοκληρωμένης επιστημονικής γνώσης, της κατάρτισης, των δεξιοτήτων και της χρήσης των νέων τεχνολογιών.

Και μαζί ανέδειξε άλλα πρότυπα διακυβέρνησης, άλλα πρόσωπα διοίκησης και απαίτησε βεβαίως άλλες αρχές διαχείρισης κρίσεων. Ατολμίες, αναποφασιστικότητες και καθυστερήσεις δεν χωρούν σε καιρούς πανδημίας και εκτεταμένης διασποράς κινδύνων.

Στις συνθήκες τέτοιων δοκιμασιών δεν χωρούν άτεχνοι και άβουλοι, ούτε καν εμπειριστές. Πολύ δε περισσότερο δεν χωρούν λαϊκιστές ψευδοπροφήτες, τσαρλατάνοι και κομπογιαννίτες που δεν ξέρουν την τύφλα τους παρά διαλαλούν το όποιο ψευδοεμπόρευμά τους. Και αυτό επειδή απλούστατα είναι επικίνδυνοι και αντί να θεραπεύουν πληγώνουν και σκοτώνουν.

Οπου υπερίσχυσαν τα παραπάνω το τίμημα ήταν βαρύ και ασήκωτο, όπως αποδεικνύουν οι χιλιάδες των νεκρών, οι περισσότεροι των οποίων πέθαναν μόνοι, δεν είχαν καν την ευκαιρία κανονικής ταφής. Επειδή και η παρεπόμενη κρίση δεν θα είναι απλούστερη και θα χρειαστεί κινητοποίηση των καλύτερων δυνατών διαθέσιμων δυνάμεων, δεν χωρούν εκπτώσεις.

Ο Πρωθυπουργός εν προκειμένω οφείλει να ξεπεράσει τις όποιες κομματικές ισορροπίες και να επιλέξει με μόνο γνώμονα τις ικανότητες, τα προσόντα, τις εμπειρίες, την τόλμη, τη μεταρρυθμιστική επάρκεια και την αποτελεσματικότητα των προσώπων. Πνεύμα ανανέωσης και ανασυγκρότησης επιβάλλεται να επικρατήσει παντού και ιδιαιτέρως στην κυβέρνηση. Αλλά το σήμα ανανέωσης δεν αφορά μόνο το κυβερνών κόμμα. Και οι άλλες δυνάμεις, πολιτικές και οικονομικές, επιβάλλεται να δράσουν αναλόγως. Ζούμε σε άλλους καιρούς, πιο απαιτητικούς, μετριότητες δεν χωρούν πια…

Headlines