Ο Πέδρο Μαρτίνς στην τελευταία συνέντευξη που έδωσε στη χώρα του είπε στην εφημερίδα «A Bola» ότι οι προπονήσεις που γίνονται είναι μια καινούργια εμπειρία. «Δεν μπορώ να προπονήσω με μάσκα, και μάσκα στους ανοιχτούς χώρους δεν φοράνε ούτε οι παίκτες – τηρούμε ωστόσο τις απαραίτητες αποστάσεις» είπε ο προπονητής του Ολυμπιακού και πρόσθεσε πως «όταν αρχίσουμε τους αγώνες θα υπάρχουν επαφές γιατί για την ώρα δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να παίξει κανείς ποδόσφαιρο!».

«Προφανώς σε κλειστούς χώρους θα πρέπει να χρησιμοποιούμε μάσκες, αλλά στον αγωνιστικό χώρο δεν γίνεται. Κι όταν τα ματς αρχίσουν θα πρέπει να υπάρχει επαφή με τον αντίπαλο. Είναι προφανές και δεδομένο» είπε ο κόουτς. Και αυτονόητο θα έλεγα εγώ, μόνο που στον καιρό της πανδημίας ακόμα και τα αυτονόητα γίνονται θέμα συζήτησης.

Δίκιο

Αυτό που καταλαβαίνω εγώ είναι ότι όποιος φωνάζει έχει μεγαλύτερη πιθανότητα να τον προσέξουν και να κατανοήσουν τα δίκια του. Εγινε π.χ. γνωστό ότι στις 18 Μαΐου θα ξεκινήσουν πάλι τα γυρίσματα των τηλεοπτικών σειρών: το ανακοίνωσε σε τηλεοπτική εκπομπή ο σκηνοθέτης Μανούσος Μανουσάκης, που επικαλέστηκε την υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη λέγοντας πως με όσα ανακοίνωσε ουσιαστικά τα επιτρέπει. Αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν να επιτρέπεται γύρισμα τηλεοπτικό (το οποίο είναι αδύνατο να γίνει με λιγότερα από δεκαπέντε άτομα…) και να μην επιτρέπονται οι κανονικές προπονήσεις των ομάδων π.χ.

Αν αυτές γίνονταν σε δύο γκρουπ, οι εμπλεκόμενοι ποδοσφαιριστές και προπονητές δεν θα ήταν περισσότεροι από τους ηθοποιούς, τους σκηνοθέτες και τους τεχνικούς που χρειάζονται σε ένα γύρισμα. Γιατί υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά; Γιατί οι καλλιτέχνες ξέρουν την τέχνη της διαμαρτυρίας, ξεσηκώνουν τον κόσμο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μπορούν και υπερασπίζονται τα δίκια τους. Οι ομάδες τι να κάνουν; Να βάλουν τους ποδοσφαιριστές να διαδηλώσουν στο Σύνταγμα το βλέπω δύσκολο. Πολύ φοβάμαι πως στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης οι κυβερνήσεις βλέπουν την επανέναρξη του αθλητισμού μόνο ως σπαζοκεφαλιά. Αν μπορούσαν θα διατηρούσαν την καραντίνα των αθλητών για μήνες. Δεν το λέω τυχαία: διαβάζω ότι την προβλέπουν τα πρωτόκολλα.

Μέσα

Στα πρωτόκολλα υγιεινής τα οποία δόθηκαν στη δημοσιότητα και αφορούν το πώς μπορεί να γίνουν οι προπονήσεις των ποδοσφαιρικών ομάδων (αυτές που ξεκίνησαν…), αναφέρεται, όχι μία αλλά δύο φορές, πως «οι ποδοσφαιριστές και το τεχνικό και λοιπό υποστηρικτικό προσωπικό οφείλουν να παραμένουν σπίτι όταν δεν βρίσκονται στο προπονητικό κέντρο και να αποφεύγουν οποιαδήποτε δραστηριότητα ή επαφή ή συνάντηση με μεγάλο αριθμό ανθρώπων». Προστίθεται μάλιστα ότι «εάν βγουν από το σπίτι, θα πρέπει να φορούν προστατευτικές μάσκες και γάντια».

Η σχετική υποχρέωση των παικτών αναφέρεται και στο πρώτο μέρος των πρωτοκόλλων, που έχει τον τίτλο «Βασικές αρχές» και στο τρίτο μέρος που ορίζεται ως «προπονήσεις».

Καφέ

Οσο ακόμα τα καφέ στη Γλυφάδα, στη Βούλα και στη Βουλιαγμένη είναι κλειστά, τέτοιου είδους όροι μπορεί να γίνουν σεβαστοί και δεκτοί από τους παίκτες: αν τα καφέ ανοίξουν, βλέπω τους ποδοσφαιριστές να κάνουν πορεία στο Σύνταγμα όπως οι καλλιτέχνες, παρά να μένουν σπίτι. Είναι πολύ πιο εύκολο οι πιο πολλοί να κόψουν το ποδόσφαιρο παρά να κόψουν τη Γλυφάδα.

Ο Βράνιες π.χ. αν ανανεώσει με την ΑΕΚ θα το κάνει και γιατί έχει καταλάβει πως καφέ όπως αυτά που υπάρχουν στα νότια προάστια της Αθήνας δεν θα βρει πουθενά. Για να μη λέω μόνο για τους ποδοσφαιριστές το ίδιο ισχύει και για τους μπασκετμπολίστες. Οταν ο Νίκολα Μιλουτίνοφ π.χ. συμφώνησε με την ΤΣΣΚΑ, ένας φίλος του είπε πως θα πάρει κάποια χρήματα παραπάνω ως ψυχική οδύνη για το γεγονός ότι θα σταματήσει να πίνει καφέ στη Γλυφάδα. Το ίδιο είχε ειπωθεί και πριν από λίγα χρόνια όταν ο τερματοφύλακας Ρομπέρτο ανακοίνωσε ότι φεύγει από τον Ολυμπιακό για να πάει στην Εσπανιόλ. «Σκέψου το πολύ καλά αυτό που πας να κάνεις» του είχε πει ο σοφός Τσόρι. «Στη Βαρκελώνη δεν έχει Γλυφάδα».

Ακαρπη

Τα θυμήθηκα όλα αυτά γιατί διαβάζω πως ήταν άκαρπη και η προχθεσινή συνάντηση της αντιπροσωπείας της Σούπερ Λίγκας με τον ΠΣΑΠ. Οι ποδοσφαιριστές δεν δέχτηκαν τις προτάσεις για ψαλίδι στα συμβόλαια – οι ΠΑΕ θα συνεδριάσουν σήμερα για να δουν αν μπορεί να κάνουν μια νέα και από κοινού πρόταση.

Οι παίκτες έχουν σκληρύνει τη στάση τους – ο φορ του Ατρομήτου Απόστολος Βέλιος είπε σε συνέντευξή του πριν από τρεις μέρες ότι οι ομάδες τούς ζητάνε να παίξουν μέσα στο καλοκαίρι τα υπόλοιπα ματς του πρωταθλήματος χωρίς ουσιαστικά να τους πληρώσουν. Οι ΠΑΕ πρέπει να βάλουν στο τραπέζι ως διαπραγματευτικό ατού τη δέσμευση ότι θα πιέσουν την αρμόδια υγειονομική επιτροπή να αλλάξει τα πρωτόκολλα και όχι μόνο να επιτρέπει στους παίκτες να βγαίνουν από το σπίτι, αλλά και να τους υποχρεώνει να περνάνε από τη Γλυφάδα καθημερινά…

Καβγάς

Κάνω χιούμορ γιατί πραγματικά δεν βλέπω πώς μπορεί να γεφυρωθεί ο καβγάς των ΠΑΕ με τους παίκτες: η Ελλάδα μπορεί να γίνει η πρώτη χώρα στην Ευρώπη που να είναι απολύτως έτοιμη από υγειονομικής άποψης να ξεκινήσει ματς πρωταθλήματος κι αυτό να μη συμβεί εξαιτίας κάποιας απεργίας των παικτών. Το προεδρείο της Σούπερ Λίγκας μάλλον δεν χειρίστηκε το θέμα με τον καλύτερο τρόπο, αλλά και οι ποδοσφαιριστές, αν δεν βάλουν νερό στο κρασί τους κινδυνεύουν να πάθουν ότι οι συνάδελφοί τους στη Γαλλία.

Εκεί είχε αρχικά προταθεί στους παίκτες μια μείωση της τάξης του 20%: αυτοί, πιστεύοντας πως το πρωτάθλημα θα συνεχιστεί, την αρνήθηκαν. Οταν ο Εμανουέλ Μακρόν αποφάσισε την αναστολή κάθε αγωνιστικής δραστηριότητας, οι παίκτες κατάλαβαν πως δεν έχουν κανέναν τρόπο να πιέσουν. Οι νέες προτάσεις τούς κάνουν να νοσταλγούν την πρόταση για μειώσεις των αποδοχών τους της τάξης του 20% για την τρέχουσα σεζόν – αυτή τη φορά οι προτάσεις αφορούν το σύνολο των συμβολαίων.

Κουταμάρα

Ειδικά στην Ελλάδα δεν μου φαίνεται και πολύ έξυπνο από την πλευρά των παικτών να αποφασίσουν να συζητήσουν μεμονωμένα με τις διοικήσεις των ομάδων τους: μερικά από τα αφεντικά άλλο που δεν θέλουν να μειώσουν τις αποδοχές τους ή ακόμα και να τους διώξουν. Αν κρίνω από αυτά που ακούω το νέο όραμα πολλών είναι να διατηρήσουν στο ρόστερ των ομάδων 14-15 παίκτες ικανοποιητικά αμειβόμενους και να τους πλαισιώσουν με καμιά δεκαριά παιδιά από τις ακαδημίες, που θα υπογράψουν το πρώτο τους συμβόλαιο. Δεν χρειάζεται να κάνει κανείς λεπτομερείς υπολογισμούς για να καταλάβει πως το 35% των ποδοσφαιριστών που είχαν φέτος συμβόλαια στην Ελλάδα, του χρόνου μπορεί να μείνουν χωρίς δουλειά…