Μία νέα έκθεση του οίκου Gucci με τίτλο «No Space, Just A Place. Eterotopia» διοργανώνεται στο Μουσείο Daelim στη Σεούλ και προτείνει έναν νέο ορισμό του «άλλου χώρου» ως τόπου στον οποίο είναι εφικτή η κατανόηση της διαφορετικότητας.

Το πολυεπίπεδο πρότζεκτ που επιμελήθηκαν η Μίριαμ Μπεν Σαλάχ και ο επικεφαλής σχεδιαστής του Gucci, Αλεσάντρο Μικέλε, σύμφωνα με τον ιταλικό οίκο μόδας, στοχεύει στην υποστήριξη του πλούσιου πολιτιστικού τοπίου και της σκηνής σύγχρονης τέχνης της Σεούλ, αντλώντας έμπνευση από τη «σύνθετη ιστορία ανεξάρτητων και εναλλακτικών χώρων τέχνης» στην πρωτεύουσα της Νότιας Κορέας.

Η ιδέα της προξενίας, όπως ήταν γνωστή στην αρχαία Ελλάδα βρίσκεται στον πυρήνα της έκθεσης που επιδιώκει αναδείξει το «είμαστε μαζί» αλλά «δεν είμαστε ίδιοι».

Ανεξάρτητοι χώροι τέχνης της Σεούλ και οι ομάδες τους, αποτελούμενες από καλλιτέχνες απ΄όλο τον κόσμο παρουσιάζουν ένα πρότζεκτ τους με τη μορφή μεγάλης εγκατάστασης στην έκθεση που εκτείνεται στους τρεις ορόφους του Μουσείου.

«Κάθε έργο είναι θεματικά συνδεδεμένο με την ιδέα των εναλλακτικών χώρων ως ουτοπικού τόπου στον οποίο θα δημιουργηθούν νέες δυναμικές αφηγήσεις, βασισμένες στην κατανόηση της ετερότητας και στην εξερεύνηση των μειονοτικών ταυτοτήτων» σύμφωνα με τον ιταλικό οίκο.

Η έκθεση εξερευνά την «εναλλακτικότητα» μέσα από τις εστίες τέχνης που δημιουργήθηκαν τη δεκαετία του 1990 στη Νότια Κορέα, αμφισβήτησαν την εμπορική τέχνη και είχαν εμπλοκή στην πολιτική.

Στην έκθεση συμμετέχουν οι γκαλερί Audio Visual Pavilion, Boan1942, d/p, Hapjungjigu, OF, Post Territory Ujeongguk, space illi, Space One, Tastehouse και οι καλλιτέχνες Meriem Bennani, Olivia Erlanger, Cécile B. Evans, Kang Seung Lee, μεταξύ πολλών άλλων.

Ο Kang Seung Lee, Κορεάτης καλλιτέχνης με έδρα το Λος Άντζελες, εξετάζει τις ομάδες στο περιθώριο της κοινωνίας, καλύπτοντας τους τοίχους της κεντρικής σκάλας του Μουσείου με φωτοτυπίες περίπου 1.700 εξώφυλλων βιβλίων και περιοδικών από το Korea Queer Archive σε ένα αφιέρωμα στις γενιές ακτιβιστών για τα δικαιώματα της LGBTQ κοινότητας, μελετητών και καλλιτεχνών.

Στη βιντεοεγκατάσταση «Party on the Caps» η Meriem Bennani αντιμετωπίζει ανατρεπτικά τον εκτοπισμό και τη μετανάστευση μέσω έξυπνης αφήγησης και χιούμορ.

«What the Heart Wants» είναι ο τίτλος της βίντεο εγκατάστασης της Cécile B. Evans, Αμερικανο-Βελγίδας καλλιτέχνη που ζει στο Λονδίνο. Το έργο εξερευνά τις ανταλλαγές από ανθρώπους σε μηχανήματα και αποτελεί έναν φόρο τιμής τόσο στην τεχνολογική πρόοδο όσο και στην ικανότητα το ανθρώπου, να αισθάνεται, να αγαπά.

Υπό το φως της απόστασης και της απομόνωσης που προκαλείται από την παγκόσμια κρίση υγείας, υπάρχει ένα νέο ενδιαφέρον για «εναλλακτικούς» τρόπους διαβίωσης, εργασίας και επικοινωνίας.

Και ίσως μια ευκαιρία αλλαγής του κατεστημένου, με τρόπους που τιμούν αντί να καταδικάζουν την «ετερότητα». Με αυτήν την αισιόδοξη οπτική, η Μπεν Σαλάχ τοποθετεί την έκθεση στην περίοδο της πανδημίας του κοροναϊού.

«Στον κόσμο της τέχνης, πιστεύω, ελπίζω ότι η τρέχουσα κρίση θα μας αναγκάσει να επικεντρωθούμε σε αυτό που πραγματικά έχει σημασία : καλή τέχνη, καλοί καλλιτέχνες και σημαντικές ιδέες» τονίζει.

Η περιήγηση στην έκθεση που θα διαρκέσει έως τις 12 Ιουλίου είναι δυνατή και μέσω διαδικτύου.

Headlines