ΜακΚίσικ: «Δεν έχω συναντήσει πουθενά αλλού τον επαγγελματισμό του Ολυμπιακού»

Ο Σακίλ ΜακΚίσικ είναι από τους παίκτες που αγαπούν την Ελλάδα. Νιώθει σαν το σπίτι του εδώ, ο Ολυμπιακός φαίνεται πως είναι η Ιθάκη του. Το καταλαβαίνεις αυτό μόλις ακούς τα λόγια του στην συνέντευξή του στο podcast «The Sports Rabbi». Ο παίκτης των Ερυθρόλευκων μίλησε για πολλά ενδιαφέροντα πράγματα. Το όνομά του που προέρχεται από τον Σακίλ Ο Νίλ, την εμπειρία του στην Τουρκία, την Ρωσία αλλά και την Νότια Κορέα.

Και εννοείται για τον Ολυμπιακό, τον οποίο εκθείασε για τον επαγγελματισμό του και μίλησε με τα καλύτερα λόγια για όσα έχει ζήσει μέχρι στιγμής στην χώρα μας.

Ο Μακίσικ τόνισε:

Για το ντεμπούτο του με τη Μακάμπι: «Δεν ξέρεις τι να περιμένεις όταν απλά έχεις ακούσει ότι η Μακάμπι έχει μία από τις πιο δυνατές έδρες στην Ευρώπη. Πρέπει να είσαι έτοιμος για τέτοια ματς, δεν σε ενδιαφέρει το τι γίνεται έξω από το παρκέ».

Για το όνομά του Σακίλ που προέρχεται από τον Σακίλ Ο΄Νίλ: «Ο πατέρας μου μάλλον όταν ήμουν μωρό θα ήθελε να μοιάσω στον Σακ. Παίζοντας και αυτός μπάσκετ στο κολλέγιο του Λος Άντζελες ήταν και ουσιαστικά ένα προσωπικό του… στοίχημα, να παίξω μπάσκετ και γω. Πολλοί πίστευαν ότι θα παίξω αλλά ελάχιστοι γνώριζαν αν θα τα καταφέρω.

Με τον Σακ εκεί και όλη αυτήν την ιστορία από πίσω μου δεν θα μπορούσε να μην είναι οι Λέικερς η αγαπημένη μου ομάδα. Θυμάμαι να τον βλέπει να παίζει και να παρακαλάω να κερδίσει κάθε έναν από τους τελικούς που αγωνίστηκε. Αν θυμάμαι καλά έχασε έναν αγώνα από το Detroit όμως το Three Peat που έκανε ήταν εντυπωσιακό».

Για το  ποιοι ήταν οι αγαπημένοι του παίκτες: «Σίγουρα ήταν ο Βινς Κάρτερ αλλά και ο Άλαν Άιβερσον όταν έπαιξε ειδικά απέναντι στους Λέικερς και τους στεναχώρησε σε αυτούς τους τελικούς. Αλλά ο Βινς, ο Άιβερσον, ο Κόμπε, αλλά και ο Ταϊσόν Πρινς επίσης».

Για την αρχή της καριέρας του: «Έπρεπε να σταματήσω στην αρχή των κολλεγιακών μου χρόνων για να πάω στην Αριζόνα. Έπρεπε λοιπόν να μαθαίνεις γρήγορα τα πράγματα. Πιο γρήγορα από άλλους παίκτες και να συνηθίζει γρήγορα. Θα τα θυμάμαι όλα αυτά σε όλη την ζωή μου».

Για την εμπειρία το να παίζει στη Νότια Κορέα: «Η Ιταλία αρχικά ήταν πολύ καλή εμπειρία. Πολύ ήρεμα τα πράγματα και όταν αναγκάστηκα να πάω στην Νότια Κορέα τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Η πρωτεύουσα η Σεούλ, ήταν 30 λεπτά μακριά, υπήρχαν τόσοι άνθρωποι εκεί αλλά γενικότερα ήταν ωραία και εκεί.

Η τεχνολογία στην συγκεκριμένη χώρα είναι πολύ εξελιγμένη και σίγουρα δεν είναι τόσο προβεβλημένη ως χώρα, όπως θα έπρεπε αν είναι. Ηταν φοβερή εμπειρία. Οχι όπως περιμένει κανείς όταν ακούει το όνομα της χώρας,  και γνωρίζει και το καθεστώς της, όμως εμένα μου άρεσε υπερβολικά.

Οταν περνάς την άλλη άκρη του Ατλαντικού πρέπει να συνειδητοποιήσεις ότι με αυτούς που αγωνίζεσαι εκεί, δεν θα τους βρεις μπροστά σου, η θα παίξεις με κάποιους που μπορεί να τους γνωρίζεις ή γενικά με αγνώστους. Πρέπει να μάθεις να τους αντιμετωπίζεις λοιπόν, εάν λοιπόν μάθεις να μην τους υποτιμάς θα έχεις και μία πολύ καλύτερη καριέρα».

Για την Τουρκία: «Πρώτα έπαιξα στην Ουσάκ και με σταματούσαν σε όποιο σημείο και να με έβλεπαν. Ειναι και η γυναίκα μου από την Τουρκία οπότε, είναι απο τα πράγματα που μόλις πήγα εκεί μου άρεσε υπερβολικά η κουλτούρα τους. Στην λίγκα λοιπόν ήταν 5 Αμερικανοί σε κάθε ομάδα. Πέντε ταλαντούχοι Αμερικανοί, όποτε σε κάθε παιχνίδι μπορούσες να κερδίσεις ή να χάσεις. Μου λείπει να παίζω σε αυτήν την λίγκα για να σου πω την αλήθεια, αλλά νιώθω σαν στο σπίτι μου στην Αθήνα».

Για την μια σεζόν που βρέθηκε στην Βαλτική Λίγκα: «Ηταν δύσκολο γιατί ερχόμουν από την Γκραν Κανάρια που δεν λειτούργησαν καλά τα πράγματα μεταξύ εμού και του προπονητή. Οπότε πηγα απευθείας στην Ρωσία που είχε υπερβολικό κρύο για λογαριασμό της Άβτοντορ.

Που δεν έχει πολλά πράγματα να κάνεις, δεν μπορείς να οδηγήσεις, δεν μπορείς να πας σε μέρη, μόνο προπόνηση φαγητό και σπίτι. Ηταν δύσκολος ο μισός χρόνος εκεί. Από την Γκραν Κανάρια με τις παραλίες στην Ρωσία με το χιόνι. Οπότε έμαθα πολλά για τον χαρακτήρα μου και οποτε με ανάγκασε όλο αυτό να ανοίξω τα μάτια και να καταλάβω που ακριβώς θέλω να είμαι.

Οπότε αυτός ήταν ο χειρότερος μου χρόνος σε θέμα… στατιστικών  μακριά από τις ΗΠΑ. Επρεπε να κάνω επανεκκίνηση».

Για τον Ολυμπιακό μετά την Μπεσίκτας: «Ήταν κάτι το εντυπωσιακό. Ένιωθα κουρασμένος από ότι συνέβαινε στην Μπεσίκτας με το κομμάτι των πληρωμών και ένιωθα ότι ξέρεις έχω… μπουχτήσει. Οπότε ο Ολυμπιακός με είχε πάρει και νωρίτερα τηλέφωνο, όμως δεν επισημοποίησε την προτασή του.

Ήμουν έτοιμος να μείνω εκτός και να περιμένω την ευκαιρία μου αλλά τότε ήρθε η πρόταση του Ολυμπιακού. Ήμουν απίστευτα ενθουσιασμένος και δεν ήξερα τι να περιμένω. Αλλά όλα πήγαν καλά σε κάθε κομμάτι οπότε είναι η καλύτερη πόλη που έχω ζήσει.

Η Κωνσταντινούπολη είναι αγαπημένη αλλά η Αθήνα είναι η καλύτερη πόλη για έναν παίκτη να ζει. Απίστευτη ατμόσφαιρα στο Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός».

Για τα αγαπημένα του παπούτσια: «Συνηθίζω να φοράω τα Micheal Jordan 8 και είναι τα αγαπημένα μου».

Για το τι του αρέσει στην Ελλάδα μέχρι στιγμής: «Ο επαγγελματισμός της ομάδας, το να φεύγω από το σπίτι και να πηγαίνω στο γήπεδο βλέποντας θάλασσα στη διαδρομή. Δεν τα βρήκα αυτά σε άλλες ομάδες. Η Αθήνα έχει υπέροχα μέρη, όμορφο φαγητό. Ο Ρότσεστι με βοήθησε να βρω τα πιο ωραία μέρη».

Για την περίοδο της καραντίνας: «Είναι η πρώτη φορά που είμαι τόσο καιρό μακριά από το μπάσκετ. Αυτό που κατάλαβα είναι ότι δεν πρέπει αν θεωρείς ως δεδομένο τίποτε. Είναι καλό που είμαι τουλάχιστον τώρα δίπλα στην οικογένειά μου και ζω κοντά τους το διάστημα που ξεκουράζομαι».