Σκηνικό επανεκκίνησης

Εάν δεν είχαν προηγηθεί οκτώ εβδομάδες συλλογικού εγκλεισμού και μία παρόρμηση για μαζική έξοδο, οι αρχηγικές βόλτες στο αθηναϊκό κέντρο και το παρ’ ολίγον αντάμωμα Μητσοτάκη και Τσίπρα στην Καπνικαρέα θα μπορούσαν να συνδυαστούν με μια προεκλογική ατμόσφαιρα και έναν εκλογικό σχεδιασμό για κάλπες που βρίσκεται στα σπάργανα. Οπως και μερικά «πακέτα» προσλήψεων που ανακοινώνονται για διάφορους τομείς του Δημοσίου. Ο κορωνοϊός, ωστόσο, δεν ευνοεί μεγάλα εκλογικά στοιχήματα – οι μαζικότερες προσλήψεις και μονιμοποιήσεις, άλλωστε, αφορούν τον χώρο της υγείας και θεωρούνται από όλο το πολιτικό φάσμα αναγκαίες και επιτακτικές. Η αντιπολίτευση που συνήθως καταγγέλλει, όχι μόνον υπερθεματίζει, αλλά ζητεί περισσότερες.

Η συζήτηση για πρόωρες κάλπες, ωστόσο, έχει ανοίξει και τροφοδοτείται όχι μόνον από εκείνους που τις προκρίνουν, με το πρόσχημα μιας γενικής επανεκκίνησης μετά την πανδημική κρίση, αλλά κι από αυτούς που τις ξορκίζουν. Εάν ο εκλογικός ορίζοντας, όντως, στενεύει και το φθινόπωρο συνδεθεί με ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις, είναι δύο οι παράγοντες που θα καθορίσουν τις αποφάσεις: ο πολιτικός συσχετισμός δυνάμεων στο τέλος του καλοκαιριού και η προοπτική ενός δεύτερου γύρου καραντίνας από τον Οκτώβριο. Για το πρώτο θα μιλήσουν οι δημοσκόποι, για το δεύτερο ο Σωτήρης Τσιόδρας και οι λοιποί επιδημιολόγοι.

Είναι προφανές ότι μια εκλογική ζαριά θα αποσκοπεί πρωτίστως στην πλήρη ακύρωση της απλής αναλογικής – με το ρίσκο να περιλαμβάνει και το ενδεχόμενο μιας δεύτερης κάλπης. Αλλά ο συλλογικός φόβος ίσως αποδειχθεί πιο κρίσιμο στοιχείο για τις επιλογές. Εάν το φθινόπωρο ο κορωνοϊός είναι ακόμη εδώ, απειλητικός και χωρίς αντίδοτο, η προοπτική μιας μαζικής αποχής από τα εκλογικά τμήματα, ιδίως για τη συντηρητική τρίτη ηλικία, θα διαμορφώσει αρνητικά δεδομένα. Πολύ περισσότερο εάν τα αποτελέσματα μπορεί να οδηγούν αναγκαστικά και σε δεύτερες κάλπες. Το σενάριο «1+4» θα παραμείνει στο πρωθυπουργικό συρτάρι – το σήμα επανεκκίνησης θα δοθεί μέσα από έναν ευρύ ανασχηματισμό.

Είναι αυτονόητο ότι, με τη συζήτηση για έναν εκλογικό αιφνιδιασμό να συντηρείται, τα βλέμματα θα στραφούν και στο υπουργείο Εσωτερικών. Διαχρονικά, εκτός από τον πρωθυπουργικό πυρήνα, είναι το μόνο υπουργείο που γνωρίζει εγκαίρως το μεγάλο μυστικό, αφού η κίνηση προϋποθέτει και την κατάλληλη προετοιμασία. Το προηγούμενο, του 2009, όταν ο Κώστας Καραμανλής αιφνιδίασε ακόμη και τους δικούς του, αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγή.

Η απόφαση που υπέγραψε προ ημερών ο Τάκης Θεοδωρικάκος για την ηλεκτρονική πλατφόρμα εγγραφής των Ελλήνων του εξωτερικού, προκειμένου να ψηφίζουν στον τόπο διαμονής τους, ενέτεινε την καχυποψία. Περιοδεύοντας το προηγούμενο διήμερο στη Θράκη, ωστόσο, ο υπουργός Εσωτερικών διαβεβαίωνε ότι η απόφαση έχει να κάνει με την επιστροφή του κρατικού μηχανισμού σε μια κανονική λειτουργία και όχι με υστερόβουλους σχεδιασμούς.

Ο δημοσκόπος Θεοδωρικάκος, παράλληλα, αποκρούοντας κάθε σκέψη για πρόωρες κάλπες, έβαζε στη συζήτηση και το ζήτημα της αξιοπιστίας που έχει χτίσει από το 2016 ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η οποία έχει ενισχυθεί μέσα από τη διαχείριση της πανδημίας. Η δική του ατζέντα βλέπει ήδη στην επόμενη ημέρα από τον κορωνοϊό, χωρίς εκλογές, αλλά με μεταρρυθμιστική ατζέντα. Οι συνομιλητές του εντός κι εκτός του κυβερνητικού και κομματικού συστήματος δεν θεωρούν ότι πρόκειται για στάχτη στα μάτια. Το νέο πρόγραμμα, άλλωστε, περιλαμβάνει σειρά παρεμβάσεων που η κυβέρνηση θα σπεύσει να αξιοποιήσει, διαμορφώνοντας όντως ένα σκηνικό επανεκκίνησης.

Δίπλα σε όσα «τρέχουν» για την αντιμετώπιση της πανδημικής κρίσης, από το «Βοήθεια στο Σπίτι» για 75.000 πολίτες, κυρίως μεγάλων ηλικιών, μέχρι το πρόγραμμα σίτισης για άλλες 60.000, καθώς και την ψηφιακή λειτουργία των δημόσιων υπηρεσιών, έχει μπει σε εφαρμογή το πρόγραμμα «Αντώνης Τρίτσης» για έργα 2,5 δισ. ευρώ σε δήμους και περιφέρειες, ενώ ακολουθούν το σχέδιο για smart cities κι ένα ακόμη πιο φιλόδοξο σχέδιο για την ενίσχυση των αρμοδιοτήτων της Αυτοδιοίκησης, το οποίο ήδη επεξεργάζεται επιτροπή υπό τον Ξενοφώντα Κοντιάδη.

Για τον Θεοδωρικάκο, οι κάλπες μπορούν να περιμένουν, το ζητούμενο είναι ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης του κράτους και της οικονομίας. Οι αποδέκτες του μηνύματος ίσως είναι επίσης ένα ζητούμενο.