Περισσότερες από 400 γυναίκες από όλον τον κόσμο συμμετέχουν στο «The Journal (Το Ημερολόγιο)», ένα συνεργατικό πρότζεκτ απαθανάτισης με τον φωτογραφικό φακό των μονότονων, όλο ανησυχία στιγμών, των τετριμμένων της καθημερινής ζωής τους στο διάστημα της εκούσιας καραντίνας.

Σε αντίθεση με τις χιλιάδες φωτογραφίες νοσοκομείων, υγειονομικών, άδειων αστικών κέντρων που τις τελευταίες εβδομάδες έχουν κατακλύσει το Διαδίκτυο, το πρότζεκτ που οργάνωσαν οι φωτογράφοι Charlotte Schmitz και Hannah Yoon εστιάζει στο οικείο, στο τι συμβαίνει μέσα στο σπίτι.

«Δεν κοιμάμαι καλά και υπάρχουν και μέρες που δεν βρίσκω την ενέργεια να σηκωθώ απ’ το κρεβάτι» λέει η Lucía Morón, που είναι σε εκούσια καραντίνα στο σπίτι της στο Μπουένος Άιρες και συμμετέχει στο πρότζεκτ.

«Η φωτογραφία με βοηθά να εξωτερικεύσω, να εξορκίσω τους εσωτερικούς φόβους μου, τους εφιάλτες μου, τις ανησυχίες μου».

Οι οργανωτές του πρότζεκτ εξηγούν ότι «το συλλογικό πρότζεκτ μας φέρνει μια νέα απόχρωση στο πώς καλύπτεται φωτογραφικά η πανδημία, μιας και στρέφουμε την κάμερα στον εαυτό μας, στις οικογένειές μας και στον ιδιωτικό χώρο».

Κάθε εβδομάδα, οι επιμελήτριες του «The Journal» ανακοινώνουν ένα θέμα -φύση, σύνδεση με άλλον, αυτοπροσωπογραφία κλπ- στο οποίο δουλεύουν μαζί οκτώ μέχρι δέκα συμμετέχουσες από διαφορετικές χώρες.

Κάποιες πατούν το κλικ της φωτογραφικής μηχανής, άλλες δίνουν οδηγίες ή κάνουν επεξεργασία της φωτογραφίας.

Οι φωτογράφοι -είναι από 80 χώρες- χωρίζονται επίτηδες σε ομάδες με κριτήριο τη διαφορετικότητα ώστε να εξασφαλίζεται ποικιλία οπτικής.

«Κάποιες μέρες δεν ξυπνάω νιώθοντας σαν βρεγμένο πανί» λέει η Khadija Farah (@farahkhad), φωτογράφος με έδρα το Ναϊρόμπι της Κένιας.

«Όταν συμβαίνει αυτό, μαζεύω αρκετή ενέργεια για να κάνω μάσκα για το πρόσωπό μου, να βάψω τα νύχια μου και να πολυλογήσω με τις καλύτερες φίλες μου σ’ όλον τον κόσμο για θέματα που δεν σχετίζονται με τον ιό».

Για τη δική της φωτογραφία μιλά η Haruka Sakaguchi (@hsakag), freelance φωτογράφος με έδρα τη Νέα Υόρκη:

«Είμαι εγώ, σε πολλαπλή έκθεση, προσπαθώντας να παραμείνω ενεργή και παραγωγική στο διάστημα της μέρας, για να μη φεύγει το μυαλό σε μαύρες σκέψεις».

«Από τη δεύτερη μέρα της καραντίνας, ζω με μια ισχυρή σωματική συστολή.

Τράβηξα αυτή την αυτοπροσωπογραφία την ώρα που έκανα ένα ζεστό ντους για να καλμάρω τον πόνο. Λόγω αυτού του σωματικού πόνου που νιώθω, τραβάω αυτές τις φωτογραφίες» εξηγεί η María Gutierrez (@maru.gut), freelance φωτογράφος στην Αργεντινή.

Headlines