Τhe Underground Youth Orchestra: 35 παιδιά στέλνουν το πιο όμορφο μουσικό μήνυμα εν μέσω κοροναϊού

Μπορεί η καραντίνα να κράτησε σπίτι τους τα παιδιά στην Ελλάδα αλλά και όλο τον κόσμο, περιορίζοντάς τους από την καθημερινή δραστηριότητα, ωστόσο, τους έδωσε παράλληλα και την ευκαιρία να ασχοληθούν και με πράγματα που προσφέρουν αισιοδοξία.

Έτσι και τα παιδιά της Τhe Underground Youth Orchestra, εν μέσω πανδημίας επιστράτευσαν τη μουσική για να στείλουν ένα θετικό μήνυμα. Τριάντα πέντε παιδιά μέλη της ορχήστρας, συνάντησαν τον δάσκαλο τους ηλεκτρονικά, μαέστρο Κώστα Ηλιάδη κι έφτιαξαν ένα αισιόδοξο βίντεο με μουσική που ξεσηκώνει. Η εγγραφή που έκαναν δεν ήταν playback . Ήταν ζωντανή ηχογράφηση, με σύνδεση σε 36 σπίτια μέσω διαδικτύου. Τα παιδιά αφοσιωμένα στα μουσικά όργανα, παρήγαγαν ήχους ξενοιασιάς και χαράς, παίζοντας το  βραζιλιάνικο «Τico tico no fuba» του Zequinha de Abreu του 1917 και δείχνοντας το δρόμο για την αντιμετώπιση.

Τα «Νέα» μίλησαν με τον μαέστρο Κώστα Ηλιάδη και την νεαρή μουσικό – μέλος της ορχήστρας Γιωργίνα Σβαρνά για την όμορφη πρωτοβουλία τους.:

Πώς προέκυψε η ιδέα για το βίντεο;

Κώστας Ηλιάδης:  Η  Underground Youth Orchestra είναι μια πολύ δραστήρια νεανική ορχήστρα με πολλές συναυλίες και σταθερές εβδομαδιαίες πρόβες. Η απότομη  παύση αυτής της έντονης δραστηριότητας λόγω της καραντίνας, δημιούργησε μια στενάχωρη κατάσταση και μια απογοήτευση για το μέλλον.  Σκέφτηκα ότι ο καλύτερος τρόπος να διατηρήσουμε την επικοινωνία μας σαν ορχήστρα αλλά και να προσφέρουμε ένα μήνυμα  αισιοδοξίας είναι να εκμεταλλευτούμε την τεχνολογία και να δημιουργήσουμε ένα βίντεο που θα μας έφερνε κατά κάποιο τρόπο και πάλι κοντά.

Γιωργίνα Σβαρνά: Η ορχήστρα μας είχε στο πρόγραμμά της πολλές συναυλίες για τους επόμενους μήνες οι οποίες αναγκαστικά αναβλήθηκαν ή ακόμη και ακυρώθηκαν λόγω της καραντίνας. Οι πρόβες πια δεν γίνονταν και σε όλους μας άρχισε να λείπει αυτή η ομαδική δουλειά που απολαμβάναμε. Οπότε, μιας και τον καιρό αυτόν που κανείς δεν επιτρεπόταν να συναναστραφεί με κανέναν το διαδίκτυο ήταν η μόνη λύση, μας ήρθε η ιδέα να το χρησιμοποιήσουμε κι εμείς για να συμβάλει και στον δικό μας τρόπο επικοινωνίας, την μουσική.

Πόσο δύσκολο ήταν να συντονιστείτε τόσα άτομα για να κάνετε μια συναυλία από το Zoom;

Κ. Η.: Τεχνολογικά δεν υπάρχει ασφαλής τρόπος για να δημιουργήσεις απ’ ευθείας ένα “βίντεο συναυλία”. Ο τρόπος που δημιουργήθηκε  ήταν έμμεσος. Παρ’ όλα αυτά ήταν ένα δύσκολο εγχείρημα στο οποίο βοήθησε με τις τεχνικές και μουσικές γνώσεις του ο φίλος μουσικός  Κώστας Χατζόπουλος.

Γ.Σ.: Η αλήθεια είναι ότι δεν χρησιμοποιήσαμε το Zoom. Η μουσική όταν αφορά πολλά άτομα που παίζουν απαιτεί απόλυτο συγχρονισμό. Δυστυχώς, το διαδίκτυο -τουλάχιστον τη σημερινή εποχή- δεν μας προσφέρει αυτή τη δυνατότητα, επομένως αυτό που κάναμε για να δημιουργήσουμε αυτό το βίντεο είναι να βιντεοσκοπήσει το κάθε παιδί τον εαυτό του να παίζει το δικό του μέρος και να το στείλει στον μαέστρο. Εκείνος με τη βοήθεια μοντέρ ένωσε εκείνα που του στείλαμε και έφτιαξε αυτό το διασκεδαστικό βίντεο που παίζουμε όλοι μαζί.

Η ηλεκτρονική αυτή συναυλία μπορεί να συγκριθεί μ’ αυτήν της φυσικής παρουσίας; Βρίσκετε εσείς κάποια θετικά σ’ αυτήν την μορφή μουσικής επικοινωνίας;

Κ.Η.: Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υποκατασταθεί η φυσική παρουσία σε μια συναυλία. Η κίνηση η αναπνοή το βλέμμα των μουσικών και ειδικά των νέων μουσικών, είναι που δημιουργεί το μουσικό αποτέλεσμα. Στην συγκεκριμένη συγκυρία αυτό που δημιουργήσαμε ήταν κάτι σαν το φιλί της ζωής που σε επαναφέρει και σε ενεργοποιεί σαν μουσικό.

Γ.Σ.: Όχι. Στην φυσική συναυλία όλα είναι πολύ διαφορετικά και πολύ καλύτερα. Υπάρχει η άμεση επικοινωνία με τον μαέστρο και το κοινό. Ο μαζικός ήχος είναι πολύ πιο ζωντανός και βοηθάει και τον ίδιο τον μουσικό να εκφραστεί ακόμα καλύτερα. Επίσης, τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με την οπτική επικοινωνία μεταξύ των συμπαικτών που μπορεί να περιέχει από την κίνηση του σώματος μέχρι και ένα χαμόγελο!

Το χιούμορ είναι διάχυτο στο βίντεο. Πώς καταφέρατε να κρατηθείτε αισιόδοξοι αν και σας έλειπε η συνηθισμένη επαφή σας με τα μέλη της ορχήστρας και τις πρόβες;

Κ.Η.: Η αλήθεια είναι ότι δεν λείπει το χιούμορ στην συγκεκριμένη ορχήστρα…
Η αισιοδοξία είναι το μεγάλο πλεονέκτημα των νέων. Πρακτικά αυτό τον καιρό της καραντίνας διατηρούσαμε σαν ορχήστρα την επαφή μας μέσα από μια ομάδα στο facebook. Όταν αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε το βίντεο όλοι κατάλαβαν πως πρέπει να παίξουν. Άλλωστε αυτό συμβαίνει και στις πραγματικές συναυλίες της ορχήστραΣ.:

Γ.Σ.: Σίγουρα. Μπορεί να μην είναι ο ιδανικός τρόπος μουσικής επικοινωνίας αλλά πάντα είναι εκεί για να βοηθήσει. Είτε σε περιπτώσεις απαγόρευσης κυκλοφορίας σαν τη δική μας, είτε σε περιπτώσεις απόστασης μεταξύ πόλεων, χωρών, και ηπείρων.

 Στις μέρες της καραντίνας η μουσική πώς σας κράτησε παρέα;

Κ.Η.: Η Μουσική για μένα είναι τρόπος ζωής οπότε ουσιαστικά άλλαξε μόνο το πρακτικό μέρος δηλαδή τα μαθήματα, οι πρόβες, οι συναυλίες. Από την άλλη υπήρχε άφθονος χρόνος μελέτης και ενδοσκόπησης. Με όλη δε την προσφορά εξαιρετικών συναυλιών που υπήρχε στο ίντερνετ θα έλεγα πως μάλλον δεν έφτανε το 24ωρο για να τα προλάβεις…

Γ.Σ.: Η αισιοδοξία παρέμεινε μέσα μας, διότι η μουσική δεν σταματάει ποτέ να μας ενθαρρύνει και ανυπομονούμε για την επανεκκίνηση των προβών μαΣ.:

Εμπνευστήκατε απ’ όλο αυτό το σκηνικό της πανδημίας για να κάνετε νέα έργα;

Κ.Η.: Μια τέτοια πρωτόγνωρη κατάσταση αρχικά σε σοκάρει αλλά σου δίνει και το έναυσμα να σκεφτείς και πολλές φορές να αναθεωρήσεις την στάση σου σε πολλά θέματα. Για να δημιουργήσεις κάτι θεωρώ ότι χρειάζεται ένας χρόνος αφομοίωσης και κατανόησης ώστε να προκύψει ένα έργο τέχνης. Πρακτικά για την ορχήστρα ξεκινά ένας καινούργιος δρόμος για τον οποίο ήδη έχω σχεδιάσει τα πρώτα βήματα.

Γ.Σ.: Με καθημερινή μελέτη, μαθήματα μέσω Skype και παρακολούθηση διαφόρων συναυλιών στο διαδίκτυο.

Βγαίνοντας από την καραντίνα, ποιο θα είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνετε ως ομάδα;

Κ.Η.: Μια πολύ μεγάλη σε διάρκεια πρόβα! Όλοι νιώθουμε σαν αυτόν που είναι στην έρημο και βλέπει μπροστά του νερό! Για την συνέχεια και εφ’ όσον μας επιτραπεί ετοιμάζουμε πολλές εκπλήξεις!

Γ.Σ.: Αρχικά θα κάνουμε την πρώτη μας πρόβα. Θα ξανασυναντηθούμε μετά από τόσο καιρό και θα παίξουμε πάλι όλοι μαζί μουσική πράγμα που δεν μπορούσαμε να κάνουμε!  Ως συνήθως ο μαέστρος μας και καλλιτεχνικός διευθυντής της ορχήστρας θα μας ανακοινώσει την πορεία των συναυλιών που πιθανώς να έχουν προγραμματιστεί και τέλος, μετά την πρόβα ίσως βγούμε όλοι μαζί για φαγητό γιατί είμαστε μία μεγάλη παρέα.