Προχειρότητες

Σελίς 58: Για άνθρωπο που προέρχεται από τις αυτές τις συνοικίες, δεν είστε πολύ φιλεύσπλαχνος.

Σελίς 88: Συνέκρινα όλες τις καταθέσεις και τις επιταγές που είχε λάβει με τις δηλώσεις τις για τις ώρες εργασίας της…

Σελίς 98: Η άσκηση αυτής της ελευθερίας δεν μπορεί να περιοριστεί ειμόνον στο μέτρο που επιβάλλει ο σεβασμός προς την αξιοπρέπεια του ατόμου…

Σελίς 181: Ο φονιάς χρησιμοποίησε αυτό το πράγμα για τηνκρατήσει προφίλ σε έναν πάγκο χασάπη, κάτι τέτοιο.

Σελίς 224: Ο Ζακμάρ είναι αφιερώσει ένα τμήμα του φακέλου του σ’ αυτή την μετάλλαξη.

Σελίς 226: Η πινελιά είχαν εγκαταλειφθεί σε όφελος στρωμάτων από χώμα…

Σελίς 240: Παρά τη θέλησή του επιβράδυνε για δεικαλύτερα αυτή την ένδεια που ανήκει σε άλλον αιώνα…

Σελίς 267: Ψέλλισε κάποιες κλισέ φράσεις, ότι η Ντιάν Βαστέλ όφειλε να έρθει να προσωπικά για να καταθέσει στο 36…

Σελίς 272: Δημόσιο κίνδυνος σε εκδοχή μπρελόκ.

Σελίς 294: Γιατί το καθίκι δεν είναι ακόμη αμολήσει τον σκύλο του εναντίον του;

Σελίς 339: Τέλειωσε την αφήγησή του με το γεγονός ότι ο δορυφορικός αναμεταδότης είναι πάψει να μεταδίδει στις 2 η ώρα το πρωί.

Σελίς 356: Για τη έρευνά του ο Γουότερστον…

Σελίς 389: Ο Σομπιεσκί είναι ένα σκέτο απόβρασμα έναςτοξικό προϊόν, ένα δηλητήριο για την κοινωνία μας, ένας άνθρωπος για σκότωμα!

Σελίς 520: Δεν χρειαζόταν κωδικό: αχθοφόροι μια εταιρείας μετακόμισης είχαν στερεώσει στις πόρτες ορθάνοιχτες.

Σελίς 570: Ακόμη και το προσωπικού του σταθμού τα είχε μαζέψει.

Σελίς 570: Το μόνο που έλειπε ήταν να επιβιβαστεί για να διαπιστώσει ότι τον μετέφεραν σε ένα απομονωμένο μοτέλ όπου γίνονταν ανθρωποθυσίες,(η πρόταση κλείνει με κόμμα και ακολουθεί παράγραφος).

Σελίς 604: Ορμησε και έτρεξε με όσο μπορούσε πιο γρήγορα προς τον σκοπευτή που είχε πατήσει με το αυτοκίνητο.

Οταν κάποιος είναι μανιακός αναγνώστης, όπως τα τελευταία χρόνια θεωρώ ότι είμαι εγώ, το διάβασμά του ενώ βρίσκεται κλεισμένος σπίτι κάτω από απρόβλεπτες συνθήκες, όπως αυτή της COVID-19, μπορεί να είναι ατελείωτο. Παρ’ όλα αυτά, τον καιρό του εγκλεισμού, όπως έχω σε προηγούμενο κείμενό μου αναφέρει, δεν διάβασα τελικά και τόσο πολύ, πρώτον λόγω της ασταμάτητης εργασίας και δεύτερον λόγω έλλειψης συγκέντρωσής μου, κάτι που μαθαίνω ότι βίωσε αρκετός κόσμος τους δύο εκείνους απαίσιους μήνες της ζωής μας. Τα όσα βιβλία διάβασα όμως, τα διάβασα με τεντωμένες τις κεραίες, σε μια προσπάθεια ειλικρινούς αφοσίωσης στο κείμενο. Ηταν κάτι σαν μέθοδος για την καταπολέμηση αυτής ακριβώς της μη συγκέντρωσης. Οπότε, όπως ενίοτε έκανα και στο παρελθόν, άρχισα να σημειώνω σημεία στα οποία έβρισκα λάθη.

Ολες οι αναφορές στην αρχή του κειμένου είναι γραμματικά και συντακτικά λάθη που εντόπισα στις σελίδες του μυθιστορήματος του Ζαν Κριστόφ Γκρανζέ «Στη γη των νεκρών»(μα τι βρήκα κι εγώ να διαβάσω εν μέσω κορωνοϊού, θα μου πείτε!) που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καλέντη. Τα κατέγραψα όπως είναι τυπωμένα. Αναδημοσιευμένη στη σελίδα των «ΝΕΩΝ», η λίστα δείχνει αρκετά εντυπωσιακή, αν και στην πραγματικότητα μιλάμε για μόλις 17 λάθη σε 617 σελίδες (όσα τουλάχιστον βρήκα εγώ που ούτε φιλόλογος, ούτε επιμελητής κειμένων είμαι). Η αναλογία δεν είναι τρομακτική αλλά και πάλι, κάτι δενδείχνει να πηγαίνει και τόσο καλά με το βιβλίο, δεν νομίζετε; Και όταν στον «Καλό γιο»των εκδόσεων Μεταίχμιο, ένα άλλο μυθιστόρημα που διάβασα την ίδια περίοδο, έτοιμος με όπλο το στιλό να επισημάνω λάθη δεν βρήκα κανένα, δεν μπορώ να αποφύγω τη σύγκριση.

Και ύστερα στη «Γη των νεκρών» υπήρχαν και οι «παράπλευρες ατέλειες». Την ώρα που ο μεταφραστής κάνει παραπομπή στο τέλος της σελίδας για ονόματα όπως του Φρανθίσκο Γκόγια και του Πάμπλο Νερούδα εξηγώντας ότι ο πρώτος είναι ισπανός ζωγράφος και ο δεύτερος χιλιανός συγγραφέας (κάτι που όλοι γνωρίζουν), δεν δίνει την ερμηνεία πραγματικά δύσκολων εκφράσεων και όρων που ο αναγνώστης δεν οφείλει να γνωρίζει. Οπως «Blitzkrieg» (σελίς 344), ή «το σύνδρομο Σταντάλ» (σελίς 443). Γιατί; Για να μην μπω, τέλος, στη διαδικασία επισήμανσης των εντελώς άστοχων επιλογών απόδοσης του πρωτότυπου κειμένου όπου διάβαζες άκομψες, «αδούλευτες» μεταφράσεις προτάσεων, όπως π.χ. «Ο Κορσό επιβράδυνε και τον πήρε από πίσω». Μήπως, λέω μήπως, η απόδοση «Ο Κορσό επιβράδυνε και τον ακολούθησε» θα ήταν προτιμότερη;

Αν κάτι θέλω να πω με αυτό το κείμενο είναι ότι σε μια εποχή που, όπως κάθε τι, έτσι και το βιβλίο περνά κρίση, οι εκδότες οφείλουν να προστατεύουν τα προϊόντα τους που κατά μία έννοια είναι παιδιά τους. Εχει φτάσει ο καιρός να αφήσουμε κατά μέρος τις προχειρότητες και να αφοσιωθούμε σε αυτό που κάνουμε για να έχουμε το καλύτερο αποτέλεσμα. Ο πήχης έχει ανέβει! Ενα βιβλίο κοστίζει χρήματα και όταν ο πελάτης βλέπει αυτό το ναρκοπέδιο λαθών σε κάτι που αγόρασε, δεν νομίζω ότι θα το τοποθετήσει με υπερηφάνεια στη βιβλιοθήκη του.