Ρεαλισμός και σχέδιο

Ποτέ δεν ήμουν οπαδός ενός δόγματος, ούτε πολύ περισσότερο με αντιπροσώπευαν οι δογματικές προσεγγίσεις πολιτικών και κομμάτων. Και αυτό γιατί το δόγμα παντού και πάντα αντιμάχεται την ψυχρή πραγματικότητα και τα δεδομένα της.

Αντιδογματιστής και αντιδογματικός λοιπόν και το ίδιο θέλω να είναι και οι πολιτικοί ηγέτες της χώρας. Με άλλα λόγια, προτιμώ εκείνους τους πολιτικούς ηγέτες που ξεκινούν από τα κάθε φορά δεδομένα της πραγματικότητας και στη βάση της αξιολόγησης τους να διαμορφώνουν επιλογές και αποφάσεις για δημόσιες πολιτικές που να εκπροσωπούν και να εκφράζουν την όσο δυνατόν μεγαλύτερη πλειοψηφία των πολιτών. Επιπλέον, αυτές οι δημόσιες πολιτικές να είναι αποσπασματικές αλλά να εντάσσονται σε ένα σχέδιο που θα δίνει ακόμη και σε δύσκολες περιόδους διέξοδο και προοπτική.

Διαβάζοντας τις ανακοινώσεις του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη για τα μέτρα στήριξης της εργασίας, της οικονομίας και του τουρισμού (20 Μαΐου 2020 -https://primeminister.gr/2020/05/20/23995) οδηγήθηκα σε ένα και μόνο συμπέρασμα: Η χώρα στην εποχή της πανδημίας (ή και των πανδημιών) διαθέτει έναν μετριοπαθή αντιδογματικό πολιτικό ηγέτη που διαμορφώνει δημόσιες πολιτικές στη βάση αποκλειστικά και μόνο των δεδομένων της πραγματικότητας, εντάσσοντας αυτές τις πολιτικές σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, σε μια μεγάλη εικόνα που ξεφεύγει από τα όρια της ελληνικής επικράτειας.

Ένα απόσπασμα των ανακοινώσεων είναι απολύτως χαρακτηριστικό: «Στο δίλημμα, συνεπώς, “επίδομα ανεργίας ή ενίσχυση εργασίας”, επιλέγω την ενίσχυση εργασίας. Είναι η μόνη υπεύθυνη και ρεαλιστική απάντηση στα λουκέτα που απειλούν, πια, όλες τις οικονομίες.

Τονίζω και πάλι ότι είναι μια παρέμβαση που έχει προσωρινό χαρακτήρα. Αυτόν το δρόμο ακολουθούν, άλλωστε, χώρες όπως η Γερμανία, η Γαλλία και η Αυστρία, με στόχο να ανακόψουν την επίθεση της ανεργίας.

Το πρόγραμμα ΣΥΝ-ΕΡΓΑΣΙΑ χρηματοδοτείται από το ευρωπαϊκό πρόγραμμα SURE. Σε πρώτη φάση θα κοστίσει 1 δισεκατομμύριο ευρώ. Και βέβαια ακόμα δεν έχουμε συνυπολογίσει στο σχέδιό μας τα ευρωπαϊκά κεφάλαια που θα λάβουμε από το ευρωπαϊκό ταμείο ανάκαμψης.

Η κοινή πρωτοβουλία Γαλλίας και Γερμανίας, που ανακοινώθηκε πριν από λίγες μέρες, είναι ένα σημαντικό βήμα προς μία πραγματική Ευρώπη της αλληλεγγύης».

Ενίσχυση της εργασίας, λοιπόν, σε ένα πλαίσιο δράσεων που υποστηρίζονται και από την Ευρωπαϊκή Ένωση και αποτελούν την καλύτερη απάντηση στον λαϊκισμό που έσπευσε εν μέσω πανδημίας να πανηγυρίσει για τον θάνατο του «κοινού ευρωπαϊκού σπιτιού».

Η τοποθέτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη αλλά και η αναφορά του στις κοινές πρωτοβουλίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι το νήμα της σύνδεσης με το ξεχασμένο κοινωνικό πρόσωπο – ένα πρόσωπο τόσο αναγκαίο και απαραίτητο στην εποχή της πανδημίας.

Ρεαλισμός και σχέδιο. Τίποτα στη τύχη. Ο Κυριάκος  Μητσοτάκης  ήταν σαφής: «Να ξαναπιάσουμε το νήμα της προόδου, ώστε από χώρα-παράδειγμα στην άμυνα κατά του ιού, ν’ αναδειχθούμε και σε κράτος-πρότυπο για την επιστροφή στην ευημερία. Πολύτιμα όπλα μας θα είναι η εμπιστοσύνη που οικοδομήθηκε ανάμεσα σε πολίτες και Πολιτεία. Αλλά και ο βηματισμός της κοινωνίας, με οδηγό ένα οργανωμένο κυβερνητικό σχέδιο. Θα περάσουμε, έτσι, από το στάδιο της πρόταξης της υγείας με στήριξη της οικονομίας, σε αυτό της τόνωσης της οικονομίας με διαρκή επιφυλακή στην υγεία».

Και όλα αυτά με σύμμαχο την εμπιστοσύνη και την αξιοπιστία σε μια σχέση σχεδόν αδιαμεσολάβητη που δεν χρειάζεται να κινηθεί πάνω στον άξονα των ευρημάτων των δημοσκόπων. Αρκεί ο λόγος του: «Η προκαταβολή φόρου, επιτέλους, μειώνεται.

Πράγματι, είναι άδικο να καλείται κανείς να προπληρώσει φόρους με βάση τα όποια κέρδη είχε τη μία χρονιά, όταν αυτά -ειδικά φέτος- θα είναι πολύ λιγότερα. Η προκαταβολή φόρου, λοιπόν, θα μειωθεί γενναία».