Μετά από τη διάψευση των υποσχέσεων του Υπουργείου, τη συνέχιση του αποκλεισμού του από την εκπαιδευτική διαδικασία, αλλά και τη μη μεταγωγή του στο κελί του, ο Βασίλης Δημάκης ξεκινά απεργία πείνας και δίψας.
Ολόκληρη η δήλωσή του:
«Σήμερα 23/05/2020 διανύω την 29 ημέρα καραντίνας, 14 στα Γρεβενά και 15 στα υπόγεια των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού και όχι στο κελί μου όπως θα έπρεπε και υποσχέθηκε, η θλιβερή Σοφία Νικολάου.
Κοροϊδεύοντας πρώτα απ’ όλα εμένα κι έπειτα όσους-ες στήριξαν τον αγώνα μου για ισότιμη εκπαίδευση κατά την κράτηση.
Όπως είναι γνωστό σε καμία καραντίνα δεν ήμουν σε αυτές τις 15 μέρες , όπως ακριβώς συμβαίνει με την ανοχή της εδώ διευθύντριας του Κ2 αφού έχει καταγγελθεί πλέον επίσημα και στην κ. Νικολάου αλλά και στην επόπτρια του συγκροτήματος Κορυδαλλού Κα. Νταγιάντα εγγράφως, όπως ακριβώς συμβαίνει, συνεχίζω, και στις γυναικείες φυλακές ακριβώς από πάνω μας αφού σε ένα κελί καραντίνας τοποθετούνται καθημερινά νέες κρατούμενες στον ίδιο χώρο με τις ήδη υπάρχουσες.
Με λίγα λόγια στοιβάζονται σε ένα χώρο χωρίς την τήρηση των γνωστών σε όλους μας πια υγειονομικών πρωτοκόλλων. Οπότε Κύριε Τσιόδρα, τι έχετε να πείτε για τα παραπάνω;
Που έχετε πετσοκόψει τον ήδη εξουθενωμένο λαό στα πρόστιμα των 150 ευρώ; Η αξία της ανθρώπινης ζωής είναι ίδια, δεν διαφοροποιείται εκ της ιδιότητας που έκαστος φέρει.
Όλα τα παραπάνω, με μια επίσκεψη ενός άμεμπτου εισαγγελέα, είναι άμεσα διαπιστώσιμα.
Επειδή από πάντα ένα κι ένα ίσον δύο ή μας δουλεύετε όλους τους πολίτες ψιλό γαζί ή η αξία της ζωής των κρατουμένων δεν εξισώνεται επ’ ουδενί με των υπολοίπων πολιτών.
Τα παραπάνω θεωρήστε τα ως «κύκνειο άσμα» από τον γράφοντα…
Όλη αυτή η ταλαιπωρία δίχως τέλος που περνώ από τις 16/04/2020, ο εκδικητικός βασανισμός μου μέχρι κι ετούτη τη στιγμή που γράφω τη δήλωση αποχής μου απ’ τα πάντα, ο εμπαιγμός και η κοροϊδία μου από την Γ.Γ Εγκληματικής πολιτικής με οδήγησαν εκεί που απευχόμουν να οδηγηθώ, στην πλήρη αποθάρρυνση μου από την εκπαιδευτική διαδικασία και απ’ όλα από όσα μόχθησα μέχρι τώρα με τον μηδενισμό της στήριξης τόσων ανθρώπων, πολιτών, φορέων, ανθρωπιστικών οργανώσεων, καθηγητών, συμφοιτητών, καλλιτεχνών και άλλων από την ηγεσία του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και της κατάπτυστης Νικολάου με τους στοχευμένους και πονηρούς χειρισμούς της.
Αρνούμαι ως βαθιά Δημοκράτης να γίνω μέρος των σαδιστικών της σχεδίων.
Ο άνθρωπος, κυρία Νικολάου, πεθαίνει μια φορά και όχι δύο-τρείς-τέσσερις και δεν ξέρω πόσες φορές ακόμα εσείς σχεδιάζετε. Δεν θα σας δώσω τη χαρά. Με τις φασιστικές σας Γκεμπελικού περιεχομένου μεθόδους εκτελέσατε οτιδήποτε δημοκρατικό ζούσε μέσα μου, κι όπως σας έχω πει και παλαιότερα για κανένα λόγο δεν θα με μετατρέψετε – και ειδικά εσείς που δεν σας υπολήπτομαι – σε κάτι που εσείς θα θέλατε προς επίρρωση των κατάπτυστων προηγούμενων και ενίοτε ανορθόγραφων δελτίων τύπου του Υ.Π.Π. σίγουρα δεν είναι ο άνθρωπος που η Σοφία Νικολάου (ή πινόκιο) θα βγάλει όλα τα απωθημένα και τα ψυχικά τραύματα της επάνω μου, είμαι πολύ λεύτερος παρά την μακρόν κράτηση μου για να δεχτώ και δη μάλιστα σε δημόσια θέα κάτι τέτοιο, είμαι φύσει ελεύθερο ον και τηρώ το δικαίωμα μου στην αυτοδιάθεση. Από τα προρρηθέντα συμφραζόμενα, παραιτούμαι από την εκπαιδευτική διαδικασία γιατί κουράστηκα, απηύδησα και απογοητεύτηκα παντελώς. Σοφία Νικολάου είσαι ένας παλιάνθρωπος!
Θέλω να ευχαριστήσω τον καλύτερο υπερασπιστή που θα μπορούσα ποτέ να έχω, τον κύριο Θ. Καμπαγιάννη που έκανε τα πάντα αλλά ο φασισμός με όρους βιολογίας είναι καρκίνος και δεν νικιέται εύκολα. Τον Κύριο Πέτρο Δαμιανό, πρώτο μου δάσκαλο και υπέροχο άνθρωπο και να τους ζητήσω συγνώμη που δεν μπορώ να ακολουθήσω όσα τότε στη συνάντηση μας εδώ εκατέρωθεν συμφωνήσαμε, αλλά ειλικρινά με ξεπερνάει όλο αυτό που συμβαίνει εδώ και κοντά 40 μέρες…
Έλενα μου εσένα για τα πάντα!
Όπως επίσης κάθε έναν ξεχωριστά για την στήριξη του!
Εύχομαι με την ίδια θέρμη να στηρίξετε την κοινωνία να απαλλαγή από τους φασίστες και τα ορφανά του Γκέμπελς που κατατρώγουν σα σαράκι τον θεσμικό κορμό του κράτους αποδομώντας κάθε θεσμικό πυλώνα στήριξης της Δημοκρατίας.
Από σήμερα θα αρνηθώ τροφή νερό κι οποιαδήποτε επικοινωνία με τον οποιονδήποτε χωρίς να διεκδικώ τίποτα παρά μόνο δημοκρατία «ο πιο φθοροποιός αγώνας είναι αυτός γιατ’ αυτονόητο.»
Σας ευχαριστώ από καρδιάς όλους!!!
Υ.Γ.: Άι στο γεροδιάολο κυρά μου! Μπράβο σου, τα κατάφερες…
Μετά τιμής,
Δημάκης Βασίλειος».
