Ήταν δεν ήταν 10 το πρωί της Δευτέρας, όταν στον πεζόδρομο της Μητροπόλεως στο Μοναστηράκι, ο πρώτος κύριος κάθισε να απολαύσει το σουβλάκι και τη μπίρα του μετά από 2,5 μήνες καραντίνας. Τώρα μεταξύ μας, όταν τρως σουβλάκι στις 10 το πρωί, είναι θέμα, πώς να το κάνουμε.

Και μάλιστα με πλήρη υγειονομική εξάρτυση. Μάσκα μιας χρήσης, αντισηπτικό και …στασίδι στην άκρη – άκρη του καταστήματος. «Το είχα ανάγκη, τόσο καιρό κλεισμένος στο σπίτι» έλεγε στα γκαρσόνια ενώ παράλληλα άνοιγε κουβέντες με περαστικούς και με όσους του ζήτησαν ένα καρέ το οποίο πρόθυμα προσέφερε.

Το δε σουβλάκι, περιείχε απ΄όλα, κεμπάπ, πιπέρι, μυρωδικά, πάπρικα, κρεμμυδάκι, άνηθο και πίτα αφράτη λαδωμένη. Βαρύ για πρωινό αλλά περί ορέξεως και … ανάγκης επιστροφής στην κανονικότητα, ουδείς λόγος.

Για να λέμε την αλήθεια σε ορισμένες περιπτώσεις δεν κρατήθηκαν σε καφετέριες και σε εστιατόρια ούτε οι αποστάσεις (του ενάμιση μέτρου), ούτε οι υπάλληλοι φορούσαν μάσκες, παρά μόνον είχαν αντισηπτικά. Ευτυχώς οι περιπτώσεις ήταν λίγες. Απλώς για αυτούς τους ιδιοκτήτες τα μαγαζιά εστίασης και οι καφετέριες άνοιξαν.

Headlines