Ο κοροναϊός έχει επιδεινώσει τις υπάρχουσες κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες, ειδικά για τις γυναίκες.

Ενώ τόσο οι γυναίκες όσο και οι άνδρες υφίστανται την οικονομική επίπτωση του ιού σε όλο τον κόσμο, είναι οι γυναίκες που δυσκολεύονται περισσότερο με δυσανάλογο τρόπο.

Ο ιός έχει κάνει εμφανή τα χάσματα μεταξύ των φύλων με μυριάδες τρόπους. Και εγείρει ερωτήματα: Τι γνωρίζουμε μέχρι τώρα; Τι θα μάθουμε από αυτό; Πώς θα φαίνονται τα πράγματα από την άλλη πλευρά;

Η Nahla Valji, η ανώτερη σύμβουλος για τα φύλα του γ.γ. των Ηνωμένων Εθνών μίλησε στους New York Times για το ζήτημα αυτό.

Οι κρίσεις ενισχύουν τις υπάρχουσες ανισότητες, και έτσι σε όλο τον κόσμο οι γυναίκες επηρεάζονται σοβαρότερα από τις κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις αυτής της πανδημίας.

Αυτό συμβαίνει επειδή σε κάθε χώρα οι γυναίκες κερδίζουν λιγότερα, εξοικονομούν λιγότερα, είναι πιο πιθανό να βρίσκονται σε επισφαλείς θέσεις εργασίας με λίγη ασφάλεια ή προστασία εάν εργάζονται. Και αυτό σημαίνει ότι έχουν λιγότερη προστασία από οικονομικά σοκ, όπως αυτά που βιώνουμε, αναφέρει η Valji.

Πιο δύσκολο για τις γυναίκες

Οταν αρχίσουμε να εξετάζουμε για παράδειγμα, ότι η πλειοψηφία των μονογονεϊκών νοικοκυριών είναι γυναίκες. Η πλειονότητα των προσφύγων και των εσωτερικά εκτοπισμένων ατόμων σε όλο τον κόσμο είναι γυναίκες και κορίτσια.

Αυτό που μάθαμε από προηγούμενες πανδημίες είναι ότι ενώ όλοι υποφέρουν οικονομικά βραχυπρόθεσμα, τα εισοδήματα των ανδρών τείνουν να επιστρέφουν σε κάποιο βαθμό κανονικότητας πολύ πιο γρήγορα. Για τις γυναίκες, τα οικονομικά σοκ διαρκούν περισσότερο.

Περισσότερες γυναίκες σε θέσεις ισχύος

Υπάρχει πιθανότητα να βγούμε από αυτό με κάποια θετικά στοιχεία. Βλέπουμε πολύ περισσότερη αποδοχή ευέλικτων εργασιακών ρυθμίσεων και τηλεπικοινωνιών που θα μπορούσαν να βοηθήσουν όλους μας να εξισορροπήσουμε την εργασία και την οικογενειακή ζωή με διαφορετικό τρόπο. Αυτό θα ήταν θετικό για την ισότητα.

Αλλά χρειαζόμαστε γυναίκες σε θέσεις ηγεσίας, εξηγεί η Valji για να διασφαλίσουμε ότι οι λύσεις ενημερώνονται από μια ποικιλία απόψεων και εμπειριών. Διότι εάν όχι, θα μπορούσαμε να εμβαθύνουμε τις ανισότητες.

Ένα παράδειγμα αυτού είναι η συζήτηση σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο ανοίγουμε εκ νέου χώρες που έχουν κλείσει. Πώς ακολουθούμε τις επιχειρήσεις και τα σχολεία; Εάν τα σχολεία παραμένουν κλειστά, αλλά η οικονομία ανοίγει, υπάρχει μια προσδοκία ότι ένας γονέας θα μείνει στο σπίτι. Και λόγω των παραδοσιακών κανόνων και των ρόλων των φύλων και λόγω της ανισότητας των μισθών, η πιθανότητα είναι να είναι η γυναίκα που μένει στο σπίτι.

Headlines