Ντράιβ-ιν ντίσκο με… αποστάσεις

Στη Γερμανία η «ντίσκο» επιβιώνει, κατά κάποιον τρόπο. Συνήθως όμως σημαίνει κάτι διαφορετικό από αυτό που γνωρίζαμε παλαιότερα στην Ελλάδα.

Δεν πρόκειται για μία ρετρό εκδήλωση αφιερωμένη στη ντίσκο μουσική της δεκαετίας του ’70, αλλά έτσι αποκαλείται σχεδόν κάθε κλαμπ με χορευτική μουσική, που συνήθως απευθύνεται στη νεολαία και προσφέρει μαζική διασκέδαση σε προσιτές τιμές, ιδιαίτερα το Σαββατοκύριακο.

Στις μεγαλύτερες πόλεις οι ντίσκο έχουν σχεδόν εκλείψει, καθώς οι περισσότεροι είτε διασκεδάζουν σε μπαράκια και μπυραρίες, είτε θα προτιμήσουν ένα πολυτελέστερο κλαμπ για τη βραδινή τους έξοδο. Ωστόσο στην επαρχία η «ντίσκο» παραμένει αγαπημένο σημείο συνάντησης.

Τι γίνεται όμως στην εποχή του κορωνοϊού, που δεν ευνοεί ούτε μαζικές εξόδους, ούτε συγχρωτισμό σε κλειστό χώρο, ούτε επαφές με αγνώστους;

Μία λύση είναι οι «ντράιβ ιν» ντίσκο που αρχίζουν να γίνονται μόδα στη Γερμανία. Οι θαμώνες προσέρχονται με το αυτοκίνητό τους σε ανοιχτό χώρο, μακριά από κατοικημένες περιοχές, κρατούν αποστάσεις μεταξύ τους, αλλά ακούνε την ίδια μουσική και διασκεδάζουν στον ίδιο ρυθμό, ενώ, αν θέλουν, έχουν οπτική επαφή με διπλανά αυτοκίνητα και συχνά συνεννοούνται με φλας ή άλλους «κώδικες».

Υπάρχουν όμως κι εδώ περιορισμοί, καθώς σε μία ντράιβ-ιν ντίσκο σπάνια χωρούν περισσότερα από 200-300 αυτοκίνητα, ενώ το πρόγραμμα πολλές φορές τελειώνει μία ή δύο ώρες μετά τα μεσάνυχτα. Ο πιο σημαντικός περιορισμός είναι βέβαια ότι τουλάχιστον ένας σε κάθε αυτοκίνητο δεν επιτρέπεται να πιει, καθώς στη Γερμανία ο πέλεκυς του νόμου είναι βαρύς για όποιον βρεθεί να οδηγεί υπό την επήρεια αλκοόλ.

«Έχει πιο πολύ κέφι από μία κανονική ντίσκο»

Μία από τις πιο γνωστές ντράιβ-ιν ντισκο της Γερμανίας βρίσκεται στο Σίτορφ της Κάτω Σαξονίας. Έχει χώρο για 250 αυτοκίνητα, παίζει μουσική μέσω WiFi, διαθέτει φωτορυθμικά και κανονάκι κονφετί για την κατάλληλη ατμόσφαιρα. Τα αυτοκίνητα κρατούν αποστάσεις μεταξύ τους, ενώ οι επιβάτες δεν επιτρέπεται να αποβιβαστούν, παρά μόνο σε περίπτωση ανάγκης.

Τα εισιτήρια για την ντράιβ-ιν ντίσκο πωλούνται μόνο στο διαδίκτυο και σκανάρονται κατά την είσοδο του αυτοκινήτου. Παρ’ όλους τους περιορισμούς ο ιδιοκτήτης έλεγε προ ημερών, μιλώντας στο Spiegel Online, ότι «μερικές φορές το κέφι είναι μεγαλύτερο από ένα κανονικό κλαμπ, ίσως γιατί ο κόσμος έχει στερηθεί τη διασκέδασή του αλλά και την αίσθηση της ομαδικής εξόδου».

Άλλη δημοφιλής ντράιβ-ιν ντίσκο λειτουργεί στο Μπαντ Όλντεσνλοε της βόρειας Γερμανίας, κοντά στα σύνορα με τη Δανία. Πρόσφατα κίνησε το ενδιαφέρον τηλεοπτικού συνεργείου από τη γειτονική χώρα, που ήρθε να διαπιστώσει αν πράγματι διασκεδάζει η νεολαία της περιοχής υπό αυτές τις συνθήκες.

Εμπνευστής του εγχειρήματος είναι ο ντισκ τζόκεϊ Τόργκε Έλριχ, που δηλώνει ότι «αυτό είναι το μόνο που μπορεί να κάνει αυτή τη στιγμή, οπότε αυτό κάνει, αλλά η ατμόσφαιρα είναι πολύ κεφάτη».

Οι θαμώνες απολαμβάνουν τη μουσική και πολλές φορές σιγοντάρουν τον dj με τις κόρνες τους. Δεν λείπουν και τα απρόοπτα, καθώς με τις κόρνες και τις φωταψίες η μπαταρία κάποτε εξαντλείται. Αλλά το προσωπικό έχει προβλέψει αυτό το ενδεχόμενο και σε περίπτωση ανάγκης βοηθάει με καλώδια εκκίνησης, ώστε να μην ξεμείνει κανείς Σαββατοκύριακο σε ντράιβ-ιν ντίσκο.

Αρχίζει πλέον η… εξειδίκευση του κλάδου

Όσο πληθαίνουν οι μιμητές του εγχειρήματος, αρχίζει και η εξειδίκευση. Το Σίτορφ της Κάτω Σαξονίας δίνει έμφαση στη ρέιβ και ηλεκτρονική μουσική, ενώ μία νέα ντράιβ-ιν ντίσκο κοντά στη Φραγκφούρτη ετοιμάζεται για μεγάλα πάρτυ αφιερωμένα στη δεκαετία του ’90. Στο Μπάσουμ της βόρειας Γερμανίας αρχίζουν από το Σαββατοκύριακο ντράιβ-ιν πάρτυ με μουσική της περασμένης δεκαετίας και είσοδο 22 ευρώ. Προς το παρόν η μόνη μουσική που δεν εκπροσωπείται στις ντράιβ-ιν ντίσκο είναι η… ντίσκο.

Γιάννης Παπαδημητρίου