Είναι γνωστό ότι πολλοί επιστήμονες προειδοποιούν ότι είναι πιθανό το ξέσπασμα και άλλης πανδημίας στο μέλλον, και μάλιστα στο ργγύς μέλλον. Αρκετοί μάλιστα κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου τονίζοντας ότι η ανθρωπότητα πρέπει να αρχίσει να προετοιμάζεται από τώρα καθώς η επόμενη πανδημία μπορεί να είναι πολύ πιο ισχυρή.

Ωστόσο, σύμφωνα με τα αστρολογικά δεδομένα, ένα τέτοιο ενδεχόμενο δεν δείχνει και τόσο πιθανό, τουλάχιστον μέσα στις επόμενες δεκαετίες.

Κατ’ αρχάς, η μελέτη των στοιχείων «χρεώνει» απειλές για την Δημόσια Υγεία στις εκλείψεις (ιδίως τις Σεληνιακές) στον άξονα Καρκίνου-Αιγόκερω, που γίνονται κάθε εννέα χρόνια περίπου.

Στις 21 Ιουνίου και στις 5 Ιουλίου του 2020 έρχονται και οι τελευταίες της σειράς, (μια Ηλιακή έκλειψη και μια Σεληνιακή έκλειψη) με το φαινόμενο να επαναλαμβάνεται πια τις χρονιές 2028-29 κι ύστερα πάλι το 2037-38.

Όμως για να εξελιχθεί μια επιδημία σε πανδημία απαιτούνται και άλλες συγκυρίες, όπως για παράδειγμα η παρουσία αργών πλανητών στον ίδιο ζωδιακό άξονα, κάτι που δεν είναι και τόσο συχνό.

Στην πράγματι τρομερή Ισπανική γρίπη του 1918 ήταν ο Πλούτωνας στον Καρκίνο, ενώ ο «Μαύρος Θάνατος» που αφάνισε τον Ευρωπαϊκό πληθυσμό στον Μεσαίωνα, ξεκίνησε με τον Ποσειδώνα στον Αιγόκερω.

Επιπλέον, πέρα από την μεταδοτικότητα, «μετράει» σίγουρα και το ποσοστό θνησιμότητας κι εδώ υπεισέρχεται το δίπολο Άρη-Έριδος. Όταν αυτά τα δύο ουράνια σώματα συμμετέχουν στο «εναρκτήριο λάκτισμα» μιας επιδημίας (αυτό συνήθως δίνεται από μια Σεληνιακή έκλειψη), τότε μπορούμε να μιλάμε πραγματικά για «εκατόμβες» θυμάτων. Αυτό συνέβη τόσο το 1918 όσο και το 1348 (Άρης στην Παρθένο σε αντίθεση με την Έριδα στους Ιχθύς).

Το συμπέρασμα είναι ότι μετά την πανδημία του κοροναϊού μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι ότι τουλάχιστον θα αργήσουμε να βρεθούμε αντιμέτωποι με μια τόσο μεγάλη απειλή.

Headlines