Δεν γίνεται χωρίς μείωση των φόρων

Στην πρώτη φάση της πανδημίας, στο επίκεντρο των κυβερνητικών μέτρων στήριξης βρέθηκαν κυρίως τα εισοδήματα των εργαζομένων μέσω των ειδικών επιδομάτων που χορηγήθηκαν σε όσους τέθηκαν σε αναστολή ή έμειναν χωρίς δουλειά εξαιτίας του lockdown. Στη φάση που διανύουμε σήμερα, μια σειρά από πρόσθετα μέτρα έχουν ανακοινωθεί για να βοηθηθούν συγκεκριμένοι επιχειρηματικοί κλάδοι με επίκεντρο τον τουρισμό. Ανάλογες παρεμβάσεις και για άλλους, κρίσιμους, κλάδους σχεδιάζονται προκειμένου να τεθούν σε εφαρμογή το αμέσως επόμενο διάστημα.

Φθάνουν όμως όλα αυτά για να πάρει μπρος η οικονομία, ακόμα και αν το πακέτο των 32 δισ. ευρώ που αναλογεί στην Ελλάδα από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάπτυξης οριστικοποιηθεί, χωρίς νέες καθυστερήσεις από το Συμβούλιο Κορυφής του Ιουνίου και οι χρηματοδοτήσεις του αρχίσουν να ρίχνουν νερό στον μύλο της οικονομικής ανάπτυξης της χώρας;

Οχι, δεν αρκούν, είναι η απάντηση που δίνουν αξιόπιστοι οικονομικοί παράγοντες της χώρας και οικονομολόγοι που γνωρίζουν τις δυνατότητες και τα μειονεκτήματα της σημερινής δομής της ελληνικής οικονομίας. Οσο οι φόροι παραμένουν υψηλοί στην Ελλάδα, η επιχειρηματικότητα θα παραμένει χαμηλή, βαθιά τραυματισμένη, άλλωστε, από την πανδημία. Και μέχρι να αρχίσουν να αποδίδουν τα κονδύλια από το Ευρωταμείο χρειάζεται ένα σύστημα ανάφλεξης, ώστε να αρχίσει να δουλεύει η μηχανή. Ετσι θα περιοριστούν τα «θύματα» στο μεσοδιάστημα.

Ούτως ή άλλως, πριν ξεσπάσει η πανδημία, η υπερφορολόγηση ήταν η μεγάλη τροχοπέδη στην ανάπτυξη της χώρας. Για αυτό, πλέον, καθώς η χώρα έχει βυθιστεί στην ύφεση, η αναγκαιότητα μιας γενναίας μείωσης των φόρων είναι διπλή και τριπλή. Για να στηριχθεί το εισόδημα της μεσαίας τάξης που μέχρι σήμερα περίμενε στη γωνία. Και το οποίο, με βάση όλα τα παραδείγματα της οικονομικής ιστορίας, μπορεί να στηρίξει την καταναλωτική δαπάνη και την επιχειρηματικότητα που απαιτεί η ανάπτυξη.

Είναι αλήθεια ότι η εκδήλωση της πανδημίας, για αντικειμενικούς λόγους, ματαίωσε τα σχέδια της κυβέρνησης να εκπληρώσει γρήγορα τις δεσμεύσεις της για τη φορολογία και έδωσε αναβολή στις προσδοκίες που υπήρχαν. Τώρα όμως, καθώς η μεγάλη ύφεση σε όλες τις ευρωπαϊκές οικονομίες έχει βάλει (άγνωστο για πόσο) στο περιθώριο τους αυστηρούς κανόνες του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης και έχει τεθεί ως προτεραιότητα η ανάπτυξη, η Ελλάδα μπορεί να διεκδικήσει και να εξασφαλίσει τον δημοσιονομικό χώρο που χρειάζεται για να προχωρήσει σε ένα φιλόδοξο πακέτων φοροελαφρύνσεων. Αλλωστε, τα 32 δισ. ευρώ του Ευρωταμείου Ανάκαμψης αποτελούν, όπως γνωρίζουν καλά στην κυβέρνηση, μια μεγάλη δημοσιονομική ανάσα που μπορεί να αξιοποιηθεί για να στηρίξει τις μειώσεις φόρων που απαιτούνται.

Αν πράγματι η κυβέρνηση δεν θέλει να πάει σε εκλογές, άλλος δρόμος δεν υπάρχει για να δρέψει καρπούς από την οικονομία στο τέλος της τετραετίας. Αλλά και αν επιλεγεί η προσφυγή στις πρόωρες κάλπες, πάλι, μέσα από συγκεκριμένες εξαγγελίες για τη μείωση των φόρων θα πρέπει αυτή να περάσει.