Θεατές σε νέο έργο

Το ερώτημα ανάγεται σε μεγάλο βαθμό στη σφαίρα της μικροπολιτικής, αλλά έστω ψιθυριστά δεν το απέφυγε κανείς – στα κυβερνητικά και αντιπολιτευτικά έδρανα – στην πρώτη σύναξη στην Ολομέλεια μετά τη συλλογική καραντίνα: Γιατί άφησε γένια ο Κώστας Καραμανλής; Η ατημέλητη εικόνα αντιμετωπίστηκε με σχετική έκπληξη επειδή ήταν πρωτόγνωρη για τον πρώην πρωθυπουργό. Δεν ήταν ο μόνος στην πολιτική σκηνή που αφέθηκε στη φάση της καραντίνας – αξύριστοι επί εβδομάδες έμειναν πολλοί και φρόντισαν να το δείξουν -, αλλά για τον Καραμανλή σχεδόν όλοι αναζήτησαν μια μεγαλύτερη εικόνα πίσω από την ανάγκη για αλλαγή.

Ισως και μια απάντηση που συνδέεται με πολιτικά μηνύματα και επιδιώξεις. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, όπως αναφέρουν και από τον στενό κύκλο των συνομιλητών του στη φάση της επιστροφής, το απρόσμενο νέο look του Καραμανλή απλώς υποδηλώνει ότι ο ίδιος κινείται χωρίς την παραμικρή πίεση αυτόν τον καιρό τόσο για την εικόνα του όσο και για τις κινήσεις του. Τα γένια μεγάλωσαν σε μια φάση χαλαρότητας τις μέρες του αυτεγκλωβισμού κατ’ οίκον και σε καμία περίπτωση δεν συνδέονται με μια τάση αναχωρητισμού.

Ο Καραμανλής, κρατώντας τις απαραίτητες κοινωνικές αποστάσεις, ψήφισε για τη διεύρυνση του κατηγορητηρίου κατά του Δημήτρη Παπαγγελόπουλου και αποχώρησε με τρόπο που απέτρεπε και μια εσωκομματική συζήτηση για την εξέλιξη. Για τους καραμανλικούς, έστω τους εναπομείναντες, το θέμα είναι προφανώς μεγαλύτερο, αλλά οι εποχές δεν επιτρέπουν να ανοίξουν άλλα ζητήματα. Το μήνυμα από την Παναγή Κυριακού, άλλωστε, ώστε να διατηρηθούν οι αποστάσεις και από την υπόθεση Παπαγγελόπουλου, είχε μεταφερθεί προ πανδημίας. Μπορεί στο παρασκήνιο να σέρνονται σχόλια στη βάση μιας καραμανλικής θέασης των πραγμάτων, αλλά η Παναγή Κυριακού επίσης φροντίζει να ξεκαθαρίσει πως δεν αποτελούν δικό της δίαυλο ο Αντώναρος και ο Μίχαλος. Συνεπώς, περιττεύουν τα σχόλια από την καραμανλική έδρα και για άλλες κινήσεις που μπορεί να γίνονται στο όνομά της από τα «ορφανά». Ο Καραμανλής, διαμηνύεται αρμοδίως, δεν ασχολείται με όλα αυτά γιατί πραγματικά δεν τον ενδιαφέρει.

Είναι εξίσου προφανές ότι το κεντρικό καραμανλικό σύστημα απέχει από κάθε συζήτηση και διεργασία με εσωκομματική διάσταση και γιατί αντιλαμβάνεται ότι το ισοζύγιο έχει μεταβληθεί. Η κομματική ηγεσία έχει εδραιωθεί σε όλα τα επίπεδα του γαλάζιου μηχανισμού και η αναβίωση μιας διελκυστίνδας καραμανλικών – μητσοτακικών όχι μόνον δεν έχει νόημα, αλλά είναι προεξοφλημένο ποιος θα βρίσκεται στην πλευρά των χαμένων. Τη νηνεμία, συνεπώς, επιβάλλουν και λόγοι αυτοπροστασίας. Επίσης, ο παράγοντας χρόνος έχει τη σημασία του και στη χάραξη της όποιας στρατηγικής. Από την ημέρα που παρέδωσε στον Γιώργο Παπανδρέου τα κλειδιά του Μαξίμου, δεν έχουν περάσει μόνον έντεκα χρόνια, αλλά ακολούθησαν και δύο πρωθυπουργοί από το γαλάζιο στερέωμα, χωρίς μάλιστα καραμανλικές ευλογίες. Περισσότερο ο Κυριάκος Μητσοτάκης και λιγότερο ο Αντώνης Σαμαράς, δεν χρειάστηκε να ομνύουν στον καραμανλισμό για να βρεθούν στο κομματικό και από εκεί στο κυβερνητικό τιμόνι. Οι νέες ισορροπίες έχουν διαμορφωθεί από καιρό – με τον Κώστα Καραμανλή σε ρόλο παρατηρητή.

Ενα δεύτερο ερώτημα που πολλοί στριφογύριζαν στο μυαλό, αλλά ουδείς του το έθεσε την περασμένη εβδομάδα στην Ολομέλεια, έχει να κάνει με τον εκλογικό ορίζοντα: Βλέπει κάλπες ο Καραμανλής; Η απάντηση είναι ότι δεν τις βλέπει, τουλάχιστον στον κοντινό ορίζοντα, αλλά επίσης αντιλαμβάνεται ότι η συζήτηση έχει ανοίξει και στο Μαξίμου και στην Πειραιώς. Στις τηλεφωνικές συνομιλίες κατά το τελευταίο τρίμηνο με τον Μητσοτάκη, η δική του παρέμβαση περιορίζεται αποκλειστικά στα εθνικά, διαβλέποντας ότι ο κίνδυνος ενός θερμού επεισοδίου έχει μεγαλώσει – και ένα προεκλογικό κλίμα θα δημιουργούσε πρόσθετα προβλήματα. Ενας άλλος λόγος που δεν βλέπει κάλπες, ωστόσο, θα μπορούσε να συνδέεται και με τον δικό του κύκλο. Οι αποφάσεις για μια νέα υποψηφιότητα ή όχι στην Α’ Θεσσαλονίκης δεν έχουν οριστικοποιηθεί – και το φθινόπωρο είναι πολύ κοντά.