Πυξ Λαξ: «Αν ήθελε ο κόσμος να πάμε σπίτια μας, θα το κάναμε»

Οι παλιές αγάπες πριν από τον παράδεισο έρχονται στο Mega: «Στο σπίτι με τους Πυξ Λαξ», συγκεκριμένα. Η επιτυχημένη μουσική εκπομπή του Μεγάλου Καναλιού συνεχίζεται αύριο με τους Πυξ Λαξ να παίρνουν το μικρόφωνο. Το πιο επιδραστικό ελληνικό συγκρότημα μπαίνει στο κλασικό πλέον στούντιο ηχογράφησης για να θυμίσει στο κοινό «τι είναι αυτό που μας ενώνει». Οι τηλεθεατές θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν όλες τις μεγάλες τους επιτυχίες από την 30χρονη διαδρομή τους, σε ερμηνείες που ξυπνάνε αναμνήσεις και συναισθήματα. Μαζί τους οι Ελευθερία Αρβανιτάκη, Στέλιος Διονυσίου, Μαρίζα Ρίζου, Λεωνίδας Μπαλάφας και Νίκος και Γιώργος Στρατάκης. Προτού βγουν στη σκηνή του Mega, ο Φίλιππος Πλιάτσικας και ο Μπάμπης Στόκας μιλούν στο «ΝΣυν».

Τι να περιμένει το κοινό από την εκπομπή;

Φίλιππος Πλιάτσικας: Απρόβλεπτα πράγματα. Συνεργασίες με καλεσμένους που με πολλή χαρά και όρεξη ήρθαν στην εκπομπή, εξαιρετικές εκτελέσεις τραγουδιών από υπέροχους μουσικούς που έχουμε τη χαρά και την τιμή να συνεργαζόμαστε σε συναυλίες μαζί τους. Να περιμένει πολλή όρεξη επικοινωνίας με την ελπίδα ότι θα αρχίσουμε να ξαναβρισκόμαστε από τον Ιούλιο, αν μπορέσουμε, σε θέατρα και σε γήπεδα.

Τι ιδιαίτερο έχει αυτή η εκπομπή με τη συναυλία από απόσταση;

Μπάμπης Στόκας: Για μένα αυτό έπρεπε να συμβαίνει όλη τη διάρκεια της καραντίνας. Θα έπρεπε όλα τα κανάλια και το κράτος να δίνουν τη μουσική στον κόσμο που ήταν κλεισμένος στα σπίτια του. Ας μην ξεχνάμε ότι ο πολιτισμός είναι ο πρώτος που έχει πληγεί σοβαρά. Οι περισσότεροι άνθρωποι της τέχνης έχουν φτάσει σε κατάσταση συναγερμού, χωρίς δουλειές, χωρίς μέλλον. Είναι πολύ δύσκολα. Επρεπε η μουσική να υπάρχει παντού όλο αυτό το διάστημα, αντί να την κλείσουμε τελείως. Οπότε αυτή η πρωτοβουλία του Mega είναι εξαιρετική. Γιατί οι προδιαγραφές είναι εξαιρετικές. Να κάνεις ακριβώς αυτό που θέλεις, να φωνάξεις τους φίλους σου, τους συνεργάτες σου, να παίξεις γύρω στις τρεις ώρες για τον κόσμο, να το ευχαριστηθείς.

Οι Πυξ Λαξ είναι ένα συγκρότημα που γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Στην εποχή της ακμής, τι θέλατε να εκφράσετε με τον ήχο σας;

Φ. ΠΛ.: Δεν ήμασταν ποτέ υπέρμαχοι των ταμπελών στη μουσική. Και εξακολουθούμε να μην είμαστε γιατί θεωρούμε ότι η μουσική έχει πάρα πολλές εκφάνσεις, πάρα πολλούς τρόπους να εκφραστεί και είναι ωραία να παραμένεις ανοιχτός ψυχικά και πνευματικά για να βρίσκεις κάθε φορά τον τρόπο που ταιριάζει στο κομμάτι που γράφεις κι έχεις μπροστά σου να κάνεις. Αλλά και που ζεις στη ζωή, που έχεις ανάγκη να επικοινωνήσεις με τους άλλους ανθρώπους.

ΜΠ. ΣΤ.: Εμείς γράφαμε και τραγουδούσαμε αυτά που ζούσαμε. Οι Πυξ Λαξ ήταν πάντα μια ειλικρινής μπάντα η οποία δεν παινεύτηκε για κάτι. Παίξαμε τα τραγούδια μας. Είχαμε τις λαϊκές μας ρίζες, τις ροκ μας ρίζες, αγαπήσαμε τη μουσική, αγαπήσαμε και όλους αυτούς που κάνουν καλά τραγούδια. Ηταν μια ομάδα ανθρώπων η οποία ήταν ανοιχτή. Για αυτό και νομίζω έκανε τόσο μεγάλη επιτυχία. Και μην ξεχνάμε ότι ήταν τραγούδια που θέλαμε να πούμε στους άλλους. Δεν γράφαμε ένα τραγούδι ντε και καλά για να γραφτεί. Και επειδή είχαμε την πολυτέλεια να γράφουν τρεις άνθρωποι, αυτό ήταν πιο εύκολο. Μπορούσαμε να κάνουμε την επιλογή μας. Ηταν μια ομάδα με πολύ ανοιχτό μυαλό. Οπου χρειαζόταν ένα μπουζούκι το κάναμε. Οπου χρειαζόταν μια μπαλάντα την κάναμε. Οπου χρειαζόταν ένα σκληρό ροκ τραγούδι το κάναμε. Βασικά κάναμε αυτό που κρίναμε εμείς σωστό.

Εχοντας πλέον μεγάλη πείρα, σας συγκινούν γκρουπάκια που ξεκινούν τώρα την πορεία τους;

ΜΠ. ΣΤ.: Βέβαια. Υπάρχουν πολλά παιδιά γύρω μας που παίζουν και προσπαθούν να κάνουν τη διαφορά. Απλώς είναι μια εποχή δύσκολη γιατί δεν υπάρχουν οι άνθρωποι που έψαχναν και ήθελαν να κάνουν παραγωγή. Νομίζω ότι αν είναι κάποιος άξιος και αξίζει να ακουστεί, θα ακουστεί. Απλώς θα δυσκολευτεί. Αλλά αυτή η δυσκολία θα τον κάνει καλύτερο. Εμείς πέντε χρόνια ήμασταν στον δρόμο πριν κάνουμε τη μεγάλη επιτυχία. Με πολλά πάνω-κάτω, χωρίς απολαβές. Αλλά αυτό σε κάνει να γνωρίζεις πράγματα, να μη ζητάς βοήθεια από άλλους, να πατάς στα πόδια σου πιο δυνατά. Γι’ αυτό και εγώ προτείνω στα νέα παιδιά να μη ζητάνε και να μην περιμένουν βοήθεια από κανέναν. Αμα έρθει καλοπροαίρετα, θα είναι καλοδεχούμενη. Αλλά να πατάς στα πόδια σου και να αντιμετωπίζεις μόνος τα προβλήματα.

Ξεχωρίζετε κάποιον καλλιτέχνη που κάνει τώρα τη δική του προσπάθεια στη μουσική;

Φ. ΠΛ.: Υπάρχουν πάρα πολύ ωραίοι, ταλαντούχοι νέοι άνθρωποι. Αλίμονο αν δεν υπήρχαν. Μια εξαιρετικά ταλαντούχα κι απίστευτα φωτεινό πλάσμα είναι η Μαρίζα Ρίζου, η οποία ήταν και στην εκπομπή μας. Ταλαντούχοι απίστευτα ήταν οι αδερφοί Στρατάκη από την Κρήτη, τους οποίους εγώ δεν τους ήξερα προσωπικά και τους γνώρισα στην εκπομπή.

ΜΠ. ΣΤ.: Μου αρέσει ο Μπαλάφας σαν τραγουδοποιός και η Μαρίζα Ρίζου. Τα παιδιά που φωνάξαμε στην εκπομπή είναι παιδιά που γουστάρουμε εμείς. Προσπαθούν να κάνουν τη δουλειά τους ωραία. Ας μην ξεχνάμε ότι στα νέα παιδιά τα τελευταία χρόνια, τους έχουν κατακλέψει τα όνειρα. Οπότε η αυτοπεποίθησή τους είναι λίγο χτυπημένη. Γιατί όλα τρέχουν πάρα πολύ γρήγορα. Τα νέα παιδιά σπουδάζουν, προσπαθούν να φτιάξουν τα όνειρά τους και γύρω τους πολλοί τους λένε «καλά άσ’ το αυτό και κοίτα να ζήσεις». Οπότε, αν θέλεις να κάνεις κάτι, να μην ακούς κανέναν. Εμείς αυτό κάναμε.

Οταν μένετε μόνοι στο σπίτι τι ακούτε;

ΜΠ. ΣΤ.: Κάθε μέρα στο σπίτι θα ακούσω μουσική. Ακούω όλα τα είδη σχεδόν. Εντάξει, δεν θα ακούσω λαϊκό ποπ αλλά όσο γίνεται ακούω καλή μουσική. Από ξένα ακούω περίεργα πράγματα. Ακούω Alt-J, από ελληνικά έχω γυρίσει πάλι και ακούω τα παλιά. Εχω γυρίσει προς τα πίσω για να πάω μπροστά. Ακούω Θεοδωράκη, Χατζιδάκι, Ξαρχάκο, τους ογκόλιθους. Και καταλαβαίνω τελικά μετά από τόσα χρόνια πόσο φρέσκο είναι αυτό το πράγμα. Γι’ αυτό και έκαναν τόσο εξαιρετική πορεία. Γιατί το καλό πράγμα δεν έχει χρόνο.

Φ. ΠΛ.: Εξαρτάται από την κατάσταση που βρίσκομαι. Δεν είναι μία η μουσική. Η ροκ είναι σίγουρα βασικό άκουσμά μου, αλλά μπορεί να είναι επίσης από κλασική μέχρι παραδοσιακά ηπειρώτικα. Τα ακούσματά μου αυτή την περίοδο έρχονται κυρίως από το παρελθόν, πράγματα που αγαπούσα πολύ κι έρχονται αυτή την περίοδο για κάποιον λόγο ξανά στη ζωή μου. Dire Straits, Pink Floyd, Mαρκ Νόπφλερ.

Από τους Πυξ Λαξ τι να περιμένουμε στο μέλλον;

Φ. ΠΛ.: Εδώ δεν περιμένουμε εμείς κάτι. Δεν είμαστε άνθρωποι πολύ του προγραμματισμού. Από το καλοκαίρι του 2018 αποφασίσαμε να ξαναείμαστε ενεργή μπάντα. Η μπάντα αυτή είναι μια μεγάλη αγκαλιά, μια κολεκτίβα που αγκαλιάζει όποιον έχει κάτι να πει και ταιριάζει με τα χνώτα μας. Ετσι κι εμείς που την ιδρύσαμε αισθανόμαστε πάντα φιλόξενα σε αυτήν τη μεγάλη αγκαλιά του σπιτιού μας γιατί εμείς το φτιάξαμε και λειτουργούμε με έναν τρόπο κοιτάζοντας τον καιρό κι αυτά που θα μας φέρει.

ΜΠ. ΣΤ.: Δεν ξέρουμε. Και εμείς λειτουργούμε ενστικτωδώς. Μπορεί να πούμε ότι σταματάμε να παίζουμε για δύο χρόνια και μετά να παίζουμε για άλλον έναν. Γιατί κάνουμε και τα δικά μας και εγώ και ο Φίλιππος. Αυτό είναι μια ανάγκη η οποία όταν υπάρχει γίνεται. Πέρυσι είπαμε να παίξουμε, κάναμε μια φοβερή περιοδεία το καλοκαίρι, περισσότερες από 40 συναυλίες, είχαν εξαιρετική απήχηση, οπότε μας άρεσε αυτό. Για φέτος το καλοκαίρι έχουμε κλείσει τέσσερις συναυλίες λόγω αυτής της κατάστασης που βιώνουμε. Είμαστε πολύ χαρούμενοι και ευγνώμονες για ό,τι έχει συμβεί μέχρι τώρα. Αν ήθελε ο κόσμος να πάμε στα σπίτια μας, θα το κάναμε. Πραγματικά έχουμε κερδίσει πολύ παραπάνω από τον κόσμο από αυτά που περιμέναμε. Και πολλή αγάπη. Ξέρω ότι σε αυτή τη δουλειά κάποια στιγμή πρέπει να πας σπίτι σου. Θα παίζουμε μετά για πολύ λίγους ανθρώπους που το γουστάρουν. Δεν θα έχουμε πρόβλημα.

Θα το καταλάβετε όταν πρέπει να πάτε σπίτι σας;

ΜΠ. ΣΤ.: Το καταλάβαμε το 2004, γι’ αυτό και σταματήσαμε. Ηταν πολύ δύσκολη απόφαση γιατί η μπάντα ήταν πολύ δυνατή. Καταλάβαμε όμως ότι αυτό άρχισε να μειώνεται. Και από αγάπη για την μπάντα το σταματήσαμε. Και είχαμε κουραστεί και εμείς. Αν δεν το σταματούσαμε όμως τότε, δεν θα γινόταν αυτό που έγινε το 2011 στο ΟΑΚΑ και στη Θεσσαλονίκη. Βλέπεις ότι αυτό το πράγμα ήταν σωστό. Αλλά η απόφαση δεν ήταν εύκολη. Γιατί είναι πολύ δύσκολο τελικά ένας καλλιτέχνης να αποχωριστεί τη σκηνή. Γιατί έχει περάσει τη ζωή του πάνω εκεί. Η σκηνή είναι εθισμός. Και ανάγκη. Είναι μια γυναίκα που όταν τα πάει καλά μαζί σου είσαι και εσύ χαρούμενος και θέλεις να είσαι και εσύ εκεί.

INFO

Οι παλιές αγάπες έρχονται στο MEGA και «ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΥΞ ΛΑΞ». Την Παρασκευή 12 Ιουνίου στις 11 το βράδυ, σε μια ανεπανάληπτη βραδιά.

Το αγαπημένο συγκρότημα μπαίνει στο στούντιο με παιχνιδιάρικη διάθεση παρέα με τους μουσικούς αλλά και αγαπημένους φίλους για να θυμίσει σε όλους μας «τι είναι αυτό που μας ενώνει…». Το κορυφαίο και πιο επιδραστικό ροκ συγκρότημα της ελληνικής μουσικής σκηνής υποδέχεται στο στούντιο εκλεκτούς καλεσμένους: την Ελευθερία Αρβανιτάκη, τον Στέλιο Διονυσίου, τη Μαρίζα Ρίζου, τον Λεωνίδα Μπαλάφα και τους Νίκο και Γιώργο Στρατάκη.