Τα πρώτα θύματα είναι οι γυναίκες επισημαίνει η Αλίν Ζούκο από το Οικονομικό και Κοινωνιολογικό Ινστιτούτο του -προσκείμενου στα συνδικάτα- ιδρύματος Χανς-Μπέκλερ. Ήδη προ κορωνοϊού οι μισθοί των γυναικών ήταν χαμηλότεροι από εκείνους των ανδρών, όπως λέει.

Σύμφωνα με την ίδια, το κλείσιμο σχολείων και παιδικών σταθμών κατά τη διάρκεια της πανδημίας δεν επηρέασε το ίδιο τα δυο φύλα. Όταν ξέσπασε η κρίση πολλά ζευγάρια έπρεπε να λάβουν μια απόφαση: ποιος θα μείνει στο σπίτι για να προσέχει τα παιδιά; Δεδομένου ότι οι γυναίκες βγάζουν συχνά λιγότερα από τους άνδρες, η σχετική απόφαση ελήφθη ως επί το πλείστον με αμιγώς οικονομικά κριτήρια. Όπως προκύπτει από έρευνα του ιδρύματος Χανς-Μπέκλερ, όταν εργάζονται και οι δυο γονείς και ένας από τους δυο πρέπει να μείνει σπίτι για τα παιδιά, εκείνοι που αναλαμβάνουν εν τέλει τη φροντίδα των παιδιών είναι κυρίως οι γυναίκες. «Με τον τρόπο αυτό εντείνονται κατά τη διάρκεια της πανδημίας οι ήδη υπάρχουσες ανισότητες» επισημαίνει η Αλίν Ζούκο.

Πλήγμα και για χαμηλόμισθους

Σε παρόμοια συμπεράσματα καταλήγει και η καθηγήτρια Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μάνχαϊμ Κάτια Μέρινγκ. Στο πλαίσιο εν εξελίξει έρευνας περίπου 3.500 άνθρωποι καλούνται να απαντήσουν κάθε εβδομάδα πώς και κατά πόσον έχει αλλάξει η πανδημία τη ζωή τους.

Το διάστημα αυτό χάνουν τη δουλειά τους κυρίως όσοι εργάζονται ελάχιστες ώρες την εβδομάδα σε καθεστώς μερικής απασχόλησης ή εκείνοι που προσφέρουν οικιακές υπηρεσίες. «Το μεγαλύτερο πλήγμα υφίστανται εδώ οι γυναίκες» εξηγεί η Κάτια Μέρινγκ.

«Μια τέτοια κρίση λειτουργεί σαν μεγεθυντικός φακός κοινωνικών ανισοτήτων» σχολιάζει η Άνγια Πίιλ, μέλος του προεδρείου της Γερμανικής Ένωσης Συνδικάτων σε δηλώσεις της προς τη DW.

«Η κρίση πλήττει ιδιαίτερα τους χαμηλόμισθους και εκείνους με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο». Είναι εκείνοι, όπως λέει, που δεν μπορούν συνήθως, να εργαστούν από το σπίτι. Σύμφωνα με την ίδια, όποιος έβγαζε λίγα πριν την πανδημία, αντιμετωπίζει τώρα και νέα μείωση του εισοδήματός του.

Στον αντίποδα άνθρωποι με υψηλά εισοδήματα αναγκάστηκαν να περιορίσουν την εργασία τους κατά τη διάρκεια της πανδημίας σε πολύ μικρότερο βαθμό. Η έρευνα του Μάνχαϊμ δείχνει επίσης ότι το 40% των ανθρώπων υψηλού μορφωτικού επιπέδου μπορούσαν να συνεχίσουν τη δουλειά από το σπίτι τους.

Κίνδυνος και για τους μετανάστες

Μολονότι δεν υπάρχουν ακόμη επίσημα στοιχεία η Άνγια Πίιλ εκτιμά ότι η κατάσταση επιβαρύνει ιδιαίτερα και τους ανθρώπους με μεταναστευτικό υπόβαθρο. Ως παράδειγμα αναφέρει εκείνους που βρίσκονται σε λεγόμενο «καθεστώς ανοχής». Όταν απολύονται και δεν βρίσκουν σε προκαθορισμένο χρόνο νέα εργασία, κινδυνεύουν να χάσουν και την άδεια παραμονής στη Γερμανία.

Ανεξάρτητα από την πανδημία η ίδια τονίζει ότι είναι επιτακτική η ανάγκη να εξαλειφθεί ο τομέας της χαμηλόμισθης απασχόλησης. Στο πλαίσιο αυτό ζητά δραστική αύξηση των μισθών για νοσηλευτές και άλλους κλάδους με εξαιρετικά χαμηλά εισοδήματα.

Η συνδικαλίστρια χαιρετίζει μεν το αναπτυξιακό πακέτο της γερμανικής κυβέρνησης, εκτιμά όμως ότι παρά ταύτα θα υπάρξει σημαντική αύξηση της ανεργίας που θα οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερες κοινωνικές ανισότητες.

Μίοντραγκ Σόριτς

Επιμέλεια: Κώστας Συμεωνίδης

Headlines