#MexriTelous: Η επόμενη μέρα…

Έχει περάσει ένας χρόνος και κάτι από την απόφαση των αδερφών Αγγελόπουλων, να πάρουν την ομάδα του Ολυμπιακού από την Α1 και ουσιαστικά να ακολουθήσουν τον δικό τους δρόμος. Τον μοναχικό για μερικούς, τον πιο σωστό για τους προέδρους των Ερυθρόλευκων που δεν ήθελαν ούτε στιγμή να συμμετέχουν στο θέατρο του παραλόγου του ελληνικού πρωταθλήματος. Μία κίνηση που αγκαλιάστηκε από τους φίλους της ομάδας και με το παραπάνω.

Μην πηγαίνετε πολύ πίσω. Ήταν 13 Φεβρουαρίου του 2019 όταν οι Ερυθρόλευκοι αποφάσισαν να αποχωρήσουν από το ΟΑΚΑ και να αφήσουν μία και καλή την Basket League. Και όσοι έζησαν εκείνες τις πολύωρες συναντήσεις στον ΕΣΑΚΕ και τα 13-1, γνωρίζουν ότι από την πρώτη στιγμή, η επιλογή της αποχώρησης από αυτό το πρωτάθλημα ήταν επιβεβλημένη και ίσως και αναγκαία.

Ενάμισι χρόνο αργότερα η ομάδα του Πειραιά κοιτάει μπροστά. Δημιούργησε ένα αναπτυξιακό πλάνο στην Α2 με παίκτες που προέρχεται από τις Ακαδημίες του. Πρόγραμμα που αρχικά χλευάστηκε, κείμενα γράφτηκαν για την χρησιμοποίηση των νεαρών αθλητών και τον τρόπο που συμμετέχουν στους Ερυθρόλευκους, όμως η πορεία του έδειξε ότι είναι και το… μέλλον της Ευρωλίγκας. Παιδιά όπως ο Αρσενόπουλος, ο Χρηστίδης, ο Κολοβέρος απέκτησαν λεπτά συμμετοχής, την ώρα που ο Ποκουσέφσκι ήταν η αιτία διαρκώς να βρίσκονται στο βοηθητικό του ΣΕΦ και στα υπόλοιπα γήπεδα της Αττικής, σκάουτερς από τον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ.

Παράλληλα ο Ολυμπιακός έμεινε σε σωστή τροχιά στην Ευρωλίγκα βάζοντας τις κατάλληλες βάσεις.

Αναγνωρίζοντας ουσιαστικά το λάθος του στην τεχνική ηγεσία και δίνοντας τα κλειδιά της ομάδας στον Γιώργο Μπαρτζώκα. Ο Έλληνας προπονητής εξ αρχής προσπάθησε να… συμμαζέψει τα πάντα. Να λειτουργήσει όπως πρέπει η ομάδα, να αποκτήσει κίνητρο και όρεξη για δουλειά, να επικεντρωθεί στην ψυχολογία των αθλητών, οι οποίοι κατάλαβαν ότι κάτι σοβαρό ετοιμάζεται. Οι Ερυθρόλευκοι ορθοπόδησαν, έπαιξαν ελκυστικό μπάσκετ και ανάγκασαν τις υπόλοιπες ομάδες της Ευρωλίγκας να τους υπολογίζουν ακόμα και για την οχτάδα και ας ήταν κάτι πολύ δύσκολο αυτό βάσει προγράμματος. Παράλληλα ο Μπαρτζώκας προετοίμαζε το ρόστερ του για την επόμενη σεζόν, έφερε στον Πειραιά τον Οκτάβιους Έλις, τον Σακίλ ΜακΚίσικ και τον Ντουάιτ Μπάικς, ενώ (αν και άτυχος) ενσωμάτωσε και τον Βασίλη Χαραλαμπόπουλο στο ροτέισόν του. Δεν έμεινε εκεί αφού προχώρησε στην απόκτηση ενός σοβαρού πρότζεκτ όπως ο Χασάν Μάρτιν, ο οποίος θα τονώσει την αθλητικότητα των Ερυθρόλευκων στο «5».

Όσο για τη συνέχεια; Κάτι όμορφο δείχνει πως ετοιμάζεται στον Πειραιά. Έχοντας ως στόχο τον Κώστα Σλούκα, ο οποίος φέρεται έτοιμος να επιστρέψει στην ομάδα που ανδρώθηκε μπασκετικά ενώ ο μεταγραφικός σχεδιασμός συνεχίζεται με αμείωτους ρυθμούς για να μπορέσει η ομάδα του Πειραιά να επανέλθει στις επιτυχίες. Όπως και αν μεταφράζονται αυτές.

Η πορεία του Μέχρι Τέλους φαίνεται πως έχει δικαιώσει απόλυτα τον Ολυμπιακό και ας είναι εκτός Α1, και ας έχασαν σημαντικά έσοδα από τηλεοπτικά όντας εκτός της Basket League. Οι άλλες ομάδες εξάλλου περιμένουν σαν σωτήρες τους Ερυθρόλευκους, βλέποντας να παρακμάζει το προϊόν του πρωταθλήματος.

Όχι όλοι βέβαια έτσι. Η στάση του Παναθηναϊκού από την αρχή δεν έχει αλλάξει. Οι Πράσινοι από την πρώτη μέρα της απόφασης του Ολυμπιακού για το Μέχρι Τέλους είναι απέναντί τους.

Παρά το γεγονός ότι οι Ερυθρόλευκοι με δική τους πρωτοβουλία στήριξαν αυτήν την κίνηση, ο Παναθηναϊκός έδειξε την αντίθεσή του και ουσιαστικά… πρωτοστάτησε για να δημιουργηθεί αυτό το 13-1. Οι ομάδες της Basket League τον ακολούθησαν…

Στις διαπροσωπικές μας σχέσεις υπάρχει πάντα το μαύρο και το άσπρο. Όταν μιλάμε για τέτοια επίπεδα, ποτέ δεν υπάρχει το γκρι. Η ενδιάμεση κατάσταση, να ρίξουν οι αντιμαχόμενες πλευρές νερό στο κρασί τους. Επικοινωνιακά εξάλλου αυτό σημαίνει ήττα.

Ο Παναθηναϊκός αποφάσισε να σταθεί στην αντίπερα όχθη, αντιλαμβανόμενος ότι χωρίς Ολυμπιακό, δεν υπάρχει και Basket League. Δεν γίνεται να μην το σκέφτηκαν αυτό στο Τριφύλλι.

Το πρωτάθλημα χωρίς τους Ερυθρόλευκους έχασε την ήδη ξεθωριασμένη λάμψη του. Η αποχώρηση του αιώνιου αντίπαλου μοιραία θα απομάκρυνε τους υποψήφιους χορηγούς και τους ανθρώπους που είχαν την τρέλα να επενδύσουν στο ελληνικό μπάσκετ.

Κακά τα ψέματα. Μόνο κακό έκανε στο προϊόν το γεγονός πως ένα πρωτάθλημα δύο ταχυτήτων μετετράπη σε πρωτάθλημα μίας ταχύτητας. Βασικά ο Παναθηναϊκός και οι υπόλοιποι.

Γιατί να κοροϊδευόμαστε; Είχαν πιθανότητες η ΑΕΚ ή ο Προμηθέας να κοντράρουν τους Πράσινους σε μία σειρά best of 5; Καμία απολύτως. Είναι τέτοιο το επίπεδο που λογικά αμφότεροι θα… σκουπιζόντουσαν στον τελικό του πρωταθλήματος. Χωρίς ιδιαίτερη πίεση μάλιστα. Γιατί κανείς να επενδύσει σε αυτό το θέαμα; Ναι είδαμε ήττες που δεν τις περιμέναμε κατά την διάρκεια της χρονιάς, αλλά αυτά είναι για τα μάτια του κόσμου. Όποιος πιστεύει το αντίθετο ζει σε μία πλάνη.

Ο Παναθηναϊκός βγήκε απόλυτα χαμένος από αυτήν την ιστορία, στο πρωτάθλημα της Basket League ουδείς ξέρει με ακρίβεια εάν θα μπορέσουν να μαζευτεί διψήφιος αριθμός ομάδων για την σεζόν 2020-21 ενώ είναι αναμενόμενο να πέσουν κι άλλο στα τάρταρα τα τηλεοπτικά συμβόλαια.

Σχετικά με τους Πράσινους; Το γεγονός πως αποφάσισαν να τεθούν απέναντι στην Ευρωλίγκα δείχνει τις προθέσεις τους για τη συνέχεια και την επόμενή τους μέρα. Ποια θα είναι η εξέλιξη; Θα το μάθουμε εν καιρώ, με τα πρώτα δείγματα γραφής από την μερίδα του κόσμου τους να μην είναι θετικά.

ΥΓ1 Μακάρι να διαψευστώ. Θεωρώ ότι είναι πολύ δύσκολο οι ομάδες της Ευρωλίγκας να συναινέσουν στην απόφαση του Παναθηναϊκού. Γιατί τότε θα ανοίξει ο δρόμος και για τους υπόλοιπους. Θα προκληθεί το απόλυτο χάος. Και κανείς δε το θέλει αυτό…

ΥΓ2 Σχετικά με τον Ολυμπιακό θα τα πούμε στο επόμενο χρονικό διάστημα. Υπάρχει διάχυτη αισιοδοξία. Ας περιμένουμε λίγο.