Θύμα της πανδημίας και το ισλαμικό τέμενος Αθηνών

Άγγελος Σκορδάς

Ένας χρόνος και οκτώ ημέρες ακριβώς έχουν περάσει από το πρωινό της 7ης Ιουνίου 2019 και σχεδόν τα πάντα έχουν αλλάξει στη χώρα. Η διακυβέρνηση πέρασε από τον ΣΥΡΙΖΑ στη Νέα Δημοκρατία, η προεδρία της Δημοκρατίας από τον Προκόπη Παυλοπουλο στην Κατερίνα Σακελλαροπούλου, η δημαρχία της Αθήνας από τον Γιώργο Καμίνη στον Κώστα Μπακογιάννη και η περιφέρεια Αττικής από τη Ρένα Δούρου στον Γιώργο Πατούλη… Εν τω μεταξύ, μας πρόλαβε ο κοροναϊός. Η χώρα μπήκε στον πάγο και μαζί της σχεδόν ολόκληρος ο πλανήτης. Η κρατική μηχανή σε κάποιους τομείς της σήκωσε χειρόφρενο, ενώ σε άλλους -λιγότερους- επιτάχυνε (π.χ. στην ηλεκτρονική διακυβέρνηση). Λογικό.

Τα «θύματα» της πανδημίας πολλά. Ανάμεσα σε αυτά και το ισλαμικό τέμενος των Αθηνών. Οι προγραμματισμένοι για την άνοιξη διαγωνισμοί για την ανάδειξη των ανάδοχων εταιρειών που θα αναλάβουν τη φύλαξη, τον καθαρισμό, την προμήθεια αναλώσιμων υλικών και άλλες υπηρεσίες, όπως ήταν φυσικό, ανεβλήθησαν, μιας και το διοικητικό συμβούλιο του λατρευτικού χώρου δεν κατάφερε να συνέλθει. Μαζί τους αναβλήθηκε (για μια ακόμα φορά) η ημερομηνία έναρξης της λειτουργίας του και βρισκόμενοι ήδη στα μισά του 2020 πρέπει να θεωρούμε μάλλον απίθανο να δούμε κάτι τέτοιο να συμβαίνει εντός του έτους.

Τριακόσιες εξήντα πέντε συν οκτώ ημέρες πριν, ο τότε υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων Κώστας Γαβρόγλου, είχε σπεύσει να επισκεφθεί τον μόλις περατωμένο ναό. Μαζί του και δεκάδες εκπρόσωποι των μέσων ενημέρωσης και των μουσουλμανικών κοινοτήτων. Η ξενάγηση Γαβρόγλου στο 114 της Ιεράς Οδού στον Βοτανικό είχε χαρακτηριστεί τότε ως επικοινωνιακό πυροτέχνημα από τους… πονηρούς, ενώ οι πιο μετριοπαθείς είχαν κάνει λόγο για βεβιασμένη κίνηση, μιας και -όπως εν τέλει αποδείχτηκε- οι εκκρεμότητες μέχρις ότου ακουστούν οι πρώτες προσευχές ήταν και παραμένουν αρκετές και κυρίως σημαντικές. Όπως και να έχει, η παρουσία του αρμόδιου υπουργού στο σημείο είχε αναπτερώσει τις ελπίδες για άμεση λειτουργία του πρώτου τεμένους υπό την αιγίδα του κράτους σε ευρωπαϊκή πρωτεύουσα. Δυστυχώς, οι προσδοκίες διαψεύστηκαν.

Όπως αναφέρουν στα «ΝΕΑ» πηγές του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, «καλώς εχόντων των πραγμάτων μέχρι την επόμενη εβδομάδα θα υπάρξει συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου του τεμένους ώστε να καθοριστούν οι όροι των απαραίτητων διαγωνισμών». Παράλληλα, τονίζουν ότι η διαδικασία των διαγωνισμών δεν αναμένεται να διαρκέσει λιγότερο από τρεις με τέσσερις μήνες, ενώ σε αυτό το διάστημα θα πρέπει να συνυπολογιστούν και πιθανές ενστάσεις που μπορεί να καθυστερήσουν περαιτέρω την παράδοση του λατρευτικού χώρου στους πιστούς. «Την ερχόμενη εβδομάδα είναι πολύ πιθανό να μπορούμε να μιλήσουμε πιο συγκεκριμένα», καταλήγουν.

Υπενθυμίζεται, πάντως, πως για τη θέση του πρώτου ιμάμη των Αθηνών φαίνεται να έχει «κλειδώσει» ο 50χρονος Σιντί Μοχάμεντ Ζακί. Πρόκειται για Έλληνα πολίτη με καταγωγή από το Μαρόκο ο οποίος μιλάει άπταιστα ελληνικά, αραβικά και γαλλικά, είναι κάτοχος πτυχίου Φυσικομαθηματικών και Μουσουλμανικών Σπουδών, ενεργό μέλος του Συλλόγου της Μαροκινής Κοινότητας στην Ελλάδα και σήμερα εργάζεται ως διερμηνέας του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης. Ο 50χρονος πατέρας τριών παιδιών επελέγη για τη θέση αυτή από το διοικητικό συμβούλιο του ισλαμικού τεμένους, όπως προβλέπεται από το Προεδρικό Διάταγμα 42 (Οργανισμός του ΝΠΙΔ με την επωνυμία «Διοικούσα Επιτροπή Ισλαμικού Τεμένους Αθηνών»). Ο ίδιος, μέχρι στιγμής, αποφεύγει τις δημόσιες τοποθετήσεις σχετικά με την ανάληψη των καθηκόντων, του αφού ακόμα αναμένεται η επίσημη πρόσληψή του. Μάλιστα, οι ίδιες πηγές από το υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων επισημαίνουν ότι η πρόσληψη θα προχωρήσει εφόσον ολοκληρωθούν όλες οι εκκρεμείς διαδικασίες για τη σύσταση του υπεύθυνου για τη λειτουργία του ναού φορέα.

Οι εργασίες στο τζαμί της Αθήνας (που τείνει να θυμίσει… Γεφύρι της Άρτας) ολοκληρώθηκαν την άνοιξη του 2019, 13 χρόνια μετά την ψήφιση από τη Βουλή -κατόπιν εισηγήσεως της τέως υπουργού Παιδείας Μαριέττας Γιαννάκου- σχετικού νόμου που προέβλεπε την ανέγερση ισλαμικού λατρευτικού χώρου στο εν λόγω οικόπεδο, ιδιοκτησίας του Πολεμικού Ναυτικού. Στο διάστημα αυτό δεν έλειψαν οι προσφυγές στη δικαιοσύνη από εμφανιζόμενους ως κατοίκους της περιοχής αλλά και οι καταλήψεις του χώρου από ακροδεξιές και παραθρησκευτικές οργανώσεις. Παρά τις παλινωδίες, οι εργασίες ξεκίνησαν τελικά το 2016.

Βρίσκεται εντός οικοπέδου 17 στρεμμάτων και δεν διαθέτει μιναρέ, ενώ σύμφωνα με την αρχική ανακοίνωση, το κόστος του ανήλθε στις 887.000 ευρώ. Για τη διαμόρφωσή του υπήρξε διαβούλευση με εκπροσώπους όλων του δογμάτων του Ισλάμ. Στους χώρους του περιλαμβάνεται η κεντρική σάλα λατρείας για τους άνδρες και μία ακόμα για τις γυναίκες, επενδυμένες με περσικά χαλιά συγκεκριμένης τεχνοτροπίας, το «μιχράμπ» (το αντίστοιχο ιερό) με προσανατολισμό προς τη Μέκκα και λουτρά. Επίσης, έχει προβλεφθεί ειδικά διαμορφωμένος εξωτερικός χώρος για την εξυπηρέτηση περισσότερων πιστών (το εσωτερικό χωράει περί τους 350), παιδική χαρά, παγκάκια και χώροι πρασίνου, ενώ τον αύλειο χώρο κοσμεί μαρμαρόχτιστο σιντριβάνι.