Αντάρτικο, ντρίμπλα… και σκασμός!

Στην Ευρωλίγκα ο Τζόρντι Μπερτομέου αφουγκράστηκε την επιθυμία των παικτών και δεδομένων κιόλας των συνθηκών (με τη διεξαγωγή της διοργάνωσης σε δέκα χώρες) κατέβασε τα ρολά, ακύρωσε τη σεζόν και ανανέωσε το ραντεβού για την 1η Οκτωβρίου…

Στο ΝΒΑ, τα λεφτά (που χάνονται) είναι πολύ περισσότερα, η πίεση η οποία ασκείται πολύ μεγαλύτερη και η ανάγκη της επανεκκίνησης έμοιαζε αδήριτος, αλλά αίφνης άρχισαν τα όργανα!

Αυτά τα όργανα τα παίζουν σε συγχορδία οι παίκτες, καθώς τις τελευταίες ημέρες, μέσα στις κοινωνικές αναταραχές και στις ζυμώσεις που προξένησε η δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ, δημιουργήθηκε ένα σοβαρό αντιπολιτευτικό κίνημα, δίκην σαμποτάζ, με μπροστάρη τον Κάιρι Ιρβινγκ.

Ο γκαρντ των Νετς δεν είναι ούτε ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, ούτε ο Μάλκολμ Χ, αλλά το λάβαρο της αντίστασης που σήκωσε, έχει κάτι από Μοχάμεντ Αλι, Τόμι Σμιθ και Τζόνι Κάρλος!

Δεν ξέρω πού θα καταλήξει το αντάρτικο των παικτών, το οποίο μάλιστα εκδηλώθηκε ενώ το ΝΒΑ ετοιμάζεται πυρετωδώς, εν μέσω των πάσης φύσεως υγειονομικών πρωτοκόλλων, για την επανεκκίνηση της 30ής Ιουλίου…

Το βέβαιο είναι ότι οι παίκτες δεν θα κάνουν αδιαμαρτύρητα και αναίμακτα το χατίρι των ομάδων και της λίγκας και επίσης δεν είναι διατεθειμένοι να κάνουν… τουμπεκί ψιλοκομμένο στα «πιστεύω» τους!

Τα τελευταία τρία χρόνια στις τάξεις του αμερικανικού αθλητισμού αναπτύχθηκε και εξαπλώνεται διαρκώς η αντίθεση στη λογική του «shut up and dribble». Οι παίκτες δεν περιορίζονται στο να σκάνε και να ντριμπλάρουν την μπάλα, αλλά έχουν κιόλας φωνή για να εκφράσουν τις απόψεις τους σε κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα που ξεφεύγουν κατά πολύ από τον χώρο παιδιάς τους.

Εχουν φωνή, αλλά βασικά έχουν άποψη, αρνούνται να συμβαίνουν πράγματα ερήμην τους και σηκώνουν την επαναστατικά μπαντιέρα τους…

Σε κάθε περίπτωση, ακόμη κι αν οι αντιφρονούντες συρθούν δια της βίας (που λέει ο λόγος) να παίξουν στο Ορλάντο, η Disneyworld θα γίνει θέατρο όχι μόνο του μπάσκετ, αλλά και της κοινωνικής αντίστασης και εξέγερσης!