Ένας κοινοβουλευτικός μεταξύ τεχνοκρατών και η επόμενη (ψηφιακή) μέρα των ΚΕΠ

Δεν γνωρίζω αν ο επικείμενος ανασχηματισμός θα είναι «σαρωτικός»  ή το εύρος θα είναι αυστηρά περιορισμένο στο πλαίσιο «διορθωτικών κινήσεων».  Αυτά τα ξέρει μόνον ο Κυριάκος Μητσοτάκης και πιθανότατα και οι άμεσοι συνεργάτες του στο Μέγαρο Μαξίμου. Με αφορμή, λοιπόν, τον ανασχηματισμό άρχισαν να γράφονται και να διαβάζουμε, μεταξύ άλλων, για την «γκρίνια» ανάμεσα σε αναξιοποίητους βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας ή ακόμη και για «υπόγεια κόντρα» τεχνοκρατών (εξωκοινοβουλευτικών) κυβερνητικών στελεχών με στελέχη της κοινοβουλευτικής ομάδας της Νέας Δημοκρατίας.

Όπως τα διαβάζουμε όλοι, τα διάβασα και εγώ. Μάλιστα, κατέληξα και σε ένα απλό και χρήσιμο συμπέρασμα: « Όποιος βαριέται να ζυμώσει…. δέκα μέρες κοσκινίζει». Η λαϊκή παροιμία έχει τη δική της ξεχωριστή σοφία. Με άλλα λόγια, όποιοι αρνούνται λόγω προσόντων ή και αντιλήψεων να σηκώσουν μανίκια και να μπουν στη μάχη του «ζυμώματος» επιλέγουν να κρύψουν την ανεπάρκεια τους στην αναπαυτική μεριά του «πολιτικού καφενείου»…

Και όμως δεν είναι πάντα έτσι τα πράγματα. Από τον περασμένο Ιούλιο με την κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη έχουμε και παραδείγματα όπου ένας υπουργός με τεχνοκρατικό background μπορεί άνετα να συνεργασθεί στη πράξη με ένα κοινοβουλευτικό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας και μάλιστα, από εκλογική περιφέρεια που δεν συγκινεί τους πολιτικούς συντάκτες και τους τηλε-παρουσιαστές.

Είπαμε, το «ζύμωμα του ψωμιού» είναι μια δύσκολη υπόθεση και θέλει πρώτα απ΄όλα, διαθεσιμότητα και …σηκωμένα μανίκια. Αλλά, ας πάμε γρήγορα στο παράδειγμα. Τον περασμένο Ιούλιο ο Κυριάκος Μητσοτάκης έκανε υπουργό Επικρατείας τον Κυριάκο Πιερρακάκη, αναθέτοντας του και το απαιτητικό χαρτοφυλάκιο της Ψηφιακής Διακυβέρνησης δηλαδή το σύνολο των δράσεων που είχαν και εξακολουθούν να έχουν ως κέντρο τον ψηφιακό μετασχηματισμό δομών και υποδομών του Δημοσίου. Μαζί με τον Πιερρακάκη στο κτήριο της Αλεξ. Πάντου απέναντι ακριβώς από το Πάντειο Πανεπιστήμιο πήγαν ο Γεώργιος Γεωργαντάς και ο Γρηγόρης Ζαριφόπουλος.

Και αν ο τελευταίος, προερχόμενος από τον χώρο της αγοράς και των επιχειρήσεων – έχει διατελέσει Περιφερειακός Διευθυντής Νοτιοανατολικής Ευρώπης και Γενικός Διευθυντής Ελλάδας, Βουλγαρίας, Κύπρου και Μάλτας της Google- μπορούσε να μιλάει την ίδια γλώσσα με τον Πιερρακάκη, το μεγάλο ερωτηματικό -τουλάχιστον σε μια μερίδα των media- ήταν ο Γεωργαντάς. Τις πρώτες ημέρες της ανάληψης των καθηκόντων δεν ήταν δα και τόσοι πολλοί οι δημοσιογράφοι που γνώριζαν το όνομα της εκλογικής περιφέρειας του υφυπουργού Απλούστευσης Διαδικασιών αλλά και το γεγονός ότι ο εκ Κιλκίς ορμώμενος υφυπουργός -δικηγόρος στο επάγγελμα- είχε συμμετάσχει στη κυβέρνηση Σαμαρά  έστω και για ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα ( ανέλαβε καθήκοντα υφυπουργού Παιδείας, Θρησκευμάτων και Δια Βίου Μάθησης μόλις τον Νοέμβριο του 2014) καθώς επίσης και το γεγονός ότι από τον Φεβρουάριο του 2016 έως τον Ιούλιο του 2019 ήταν Τομεάρχης Διοικητικής Ανασυγκρότησης της ΝΔ.

Κοινοβουλευτικός από το 2012, με κυβερνητική θητεία σε δύσκολο πόστο (έστω και για μικρό διάστημα) και ρόλο στο κόμμα. Καλά συστατικά μιας ταυτότητας για την αξιοποίηση ενός πολιτικού. Δίπλα στον Πιερρακάκη, ο Γεωργαντάς δεν αρνήθηκε -κάθε άλλο- να μπει στη μάχη και να αναμετρηθεί με προκλήσεις. Πριν καν κλείσει ένας χρόνος στο υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης ο Γεωργαντάς είναι ο άνθρωπος που με τις επιλογές και το έργο του αφήνει ισχυρό αποτύπωμα για την επόμενη μέρα των Κέντρων Εξυπηρέτησης Πολιτών (ΚΕΠ) – ίσως του πιο επιτυχημένου και αποδεκτού από το σύνολο της κοινωνίας θεσμού της δημόσιας διοίκησης.

Τώρα, τα ΚΕΠ πάνε ένα ή και περισσότερα βήματα μπροστά! Έχετε ακούσει, για παράδειγμα, για τη δράση ΚΕΠ plus; Σε κάθε περίπτωση – προσφεύγω σε πρόσφατες δηλώσεις του Γεωργίου Γεωργαντά- το ΚΕΠplus είναι ένα «πρόγραμμα που προβλέπει τη διερεύνηση όλων των πεδίων αξιοποίησης του πανελλαδικού δικτύου των ΚΕΠ, με στόχο την ενίσχυση της νεοφυούς επιχειρηματικότητας αλλά και ευρύτερα του επιχειρείν, αναζητώντας το μίγμα των διαδικασιών και της πληροφόρησης που επιθυμούν οι νέες επιχειρήσεις.

Άλλωστε, βασική επιδίωξη του ΚΕΠ Plus αποτελεί η δημόσια διοίκηση να συμβάλλει εποικοδομητικά με νέες, σύγχρονες υπηρεσίες. Γι’ αυτό και κρίνεται χρήσιμη η ανάπτυξη ενός προγράμματος διερεύνησης και σχεδίασης πρότυπων φυσικών σημείων εξυπηρέτησης (one stop shops) για επιχειρήσεις. Η προσπάθεια στο πλαίσιο του ΚΕΠ Plus έχει ως στόχο να δημιουργηθεί μέσα στα ΚΕΠ ένα επιχειρηματικό «γκισέ», όπου η/ο επιχειρηματίας θα μπορεί να πάρει πληροφορίες και να διεκπεραιώσει συναλλαγές με το κράτος, ερχόμενη/ος σε επαφή με εξειδικευμένους υπαλλήλους, είτε δια ζώσης είτε με εργαλεία τηλεδιάσκεψης, κατόπιν τηλεφωνικού ραντεβού.

Εγγύτερα στην αφετηρία βρίσκεται η δημιουργία «γκισέ» για επιχειρήσεις στα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών (ΚΕΠ), όπου οι επιχειρηματίες θα ενημερώνονται και θα εξυπηρετούνται είτε δια ζώσης είτε μέσω εργαλείων τηλεδιάσκεψης, ενώ το λεγόμενο «ΚΕΠ Live» (για επιχειρήσεις και κάποιους άλλους τομείς) αναμένεται να λειτουργήσει σε λίγες εβδομάδες από σήμερα, στο πλαίσιο του προγράμματος ΚΕΠ Plus».

ΚΕΠplus, ΚΕΠlive και συνεχίζουμε το μέτρημα που δεν σταματά… Η επόμενη μέρα για τα ψηφιακά ΚΕΠ είναι εδώ και τώρα – έχει ήδη αρχίσει να σχηματίζεται στον ορίζοντα.

Με άλλα λόγια, το έργο του ενός χρόνου από την ανάληψη καθηκόντων στην Αλ. Πάντου έρχεται πέραν όλων των άλλων να συντρίψει μύθους για το χάσμα τεχνοκρατών και κοινοβουλευτικών και να προβάλλει στο κεντρικό επίπεδο ξεχωριστά παραδείγματα αποτελεσματικής και αποδοτικής συνεργασίας προς όφελος των μακροπρόθεσμων συμφερόντων των πολιτών.