Οπως δημοσιεύθηκε ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ έδωσε εντολή στο υπουργείο Αμυνας να σχεδιάσει την απόσυρση περίπου 10.000 αμερικανών στρατιωτών που εδρεύουν σήμερα στη Γερμανία, μέχρι τον Σεπτέμβριο.

Απροειδοποίητα

Για πολλούς παρατηρητές των διατλαντικών σχέσεων, αυτά τα νέα δόθηκαν στη δημοσιότητα απροειδοποίητα για διάφορους λόγους.

Ο Σεπτέμβριος φαίνεται ως αδύνατη προθεσμία. Καταδεικνύεται ότι δεν υπήρξαν διαβουλεύσεις με τους συμμάχους των ΗΠΑ στην Ευρώπη για το θέμα αυτό. Υπάρχουν πολλά αναπάντητα ερωτήματα.

Για παράδειγμα, πού θα πήγαιναν αυτοί οι 10.000 στρατιωτικοί αν επέστρεφαν στις ΗΠΑ;

Σε τελική ανάλυση, δεν είναι μόνο τα στρατεύματα, αλλά και τα μέλη της οικογένειάς τους, που χρειάζονται ένα μέρος για να ζήσουν, να έχουν πρόσβαση σε υγειονομική περίθαλψη και να εκπαιδεύσουν τα παιδιά τους – μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα.

Η αεροπορική βάση των ΗΠΑ στο Ράμσταϊν της Γερμανίας (Φωτογραφία Tryphena Mayhug/U.S. Air Force)

Αλλά η μεγαλύτερη έκπληξη από αυτές τις ειδήσεις είναι ότι θα υπονόμευε όλη την πρόοδο που έχει σημειώσει η κυβέρνηση Τραμπ με τη διατλαντική ασφάλεια.

Να ασκήσει πίεση

Από το 2017, οι ΗΠΑ αύξησαν τον αριθμό των στρατευμάτων τους και τις εκπαιδευτικές ασκήσεις στην Ευρώπη, ενισχύοντας παράλληλα τις δαπάνες για την ευρωπαϊκή άμυνα.

Αφού κάναμε τόσα πολλά για να βελτιώσουμε την ασφάλεια στην Ευρώπη, γιατί να βγάλουμε τόσους στρατιωτικούς τώρα από τη Γερμανία;

Ισως, ο Τραμπ προσπαθεί να ασκήσει περισσότερη πίεση στη Γερμανία προκειμένου να την αναγκάσει να ξοδέψει περισσότερα για το ΝΑΤΟ.

Η Γερμανία είναι η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης, αλλά δεν πληροί ακόμη και τις πιο βασικές απαιτήσεις δαπανών του ΝΑΤΟ για τον στρατό της.

Ισως, προσπαθεί να κερδίσει πολιτικούς πόντους ενόψει των προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ.

Θα αντηχούσε καλά…

Σε τελική ανάλυση, η επιστροφή των αμερικανικών στρατευμάτων από τη Γερμανία θα αντηχούσε καλά στους Αμερικανούς, οι οποίοι πιστεύουν ότι η Ευρώπη δεν δαπανά όσο το βάρος της στο ΝΑΤΟ.

Ο αριθμός των αμερικανικών στρατευμάτων στην Ευρώπη μειώθηκε δραστικά με την πάροδο των ετών.

Κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου, υπήρχαν περισσότεροι από 300.000 αμερικανοί στρατιώτες που έδρευαν στο δυτικό μισό της ηπείρου. Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης, ο αριθμός αυτός μειώθηκε απότομα στη δεκαετία του 1990.

Σήμερα, υπάρχουν περίπου 34.000 αμερικανοί στρατιώτες που εδρεύουν μόνιμα στην Ευρώπη, με μερικές χιλιάδες πιο συχνά να περιφέρονται στην ήπειρο για στρατιωτικές ασκήσεις.

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι τα αμερικανικά στρατεύματα βρίσκονται στην Ευρώπη σήμερα πρώτα απ ‘όλα για τα εθνικά συμφέροντα των ΗΠΑ.

Δεν είναι μόνο για τους Ευρωπαίους

Δεν είναι εκεί μόνο για να προστατεύσουν τους Ευρωπαίους.

Ενώ η παρουσία αμερικανικών στρατευμάτων στην ήπειρο μπορεί να φέρει πρόσθετη ασφάλεια στις ευρωπαϊκές χώρες, αυτό είναι η συνέπεια και όχι ο λόγος για την παρουσία τους.

(Φωτογραφία Reuters)

Υπάρχουν τέσσερις λόγοι για τους οποίους είναι προς το συμφέρον της εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ να διατηρηθεί ισχυρή στρατιωτική παρουσία στην Ευρώπη.

Πρώτον, η σταθερότητα και η ασφάλεια που παρέχουν τα στρατεύματα των ΗΠΑ ωφελούν τη διατλαντική οικονομία στο σύνολό της.

Μαζί, η Βόρεια Αμερική και η Ευρώπη αντιπροσωπεύουν σχεδόν το ήμισυ του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος στον κόσμο.

Αποτελούν ο ένας τη Νο 1 πηγή άμεσων ξένων επενδύσεων. Είναι ο Νο 1 εμπορικός εταίρος του άλλου. Είναι επίσης υπεύθυνοι για τη δημιουργία εκατομμυρίων θέσεων εργασίας μεταξύ τους.

Υπερβαίνει την Ευρώπη

Εκτός από τις μάχες με τη Ρωσία στην Ανατολική Ουκρανία και τις αστάθειες στα δυτικά Βαλκάνια, η Ευρώπη δεν έχει βιώσει αυτό το επίπεδο ειρήνης και σταθερότητας εδώ και αιώνες. Η στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ το κάνει αυτό πραγματικότητα.

Δεύτερον, ο λόγος για τα στρατεύματα των ΗΠΑ στην Ευρώπη υπερβαίνει την Ευρώπη.

Η στρατιωτική παρουσία στην Ευρώπη δίνει στους αμερικανούς υπεύθυνους χάραξης πολιτικής, περισσότερες επιλογές και ευελιξία για την αντιμετώπιση κρίσεων στην περιφέρεια της Ευρώπης.

Οι τεράστιες αμερικανικές στρατιές κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου αποτελούν πλέον τις εμπροσθοβαρείς επιχειρησιακές βάσεις των ΗΠΑ τον 21ο αιώνα.

Από τη Βόρεια Αφρική μέχρι το Λεβάντε, πέρα από τον Καύκασο και τη Ρωσία, και στη συνέχεια μέχρι την Αρκτική, υπάρχει μια ζώνη αστάθειας και απρόβλεπτων εξελίξεων.

Η Ρωσία γίνεται πιο επιθετική

Στα εδάφη αυτής της περιοχής υπάρχουν μερικοί από τους σημαντικότερους αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου στον κόσμο, λωρίδες μεταφοράς και καλώδια οπτικών ινών.

Τρίτον, η Ρωσία γίνεται όλο και πιο επιθετική και οι ΗΠΑ έχουν υποχρεώσεις μέσω του ΝΑΤΟ να βοηθήσουν στην υπεράσπιση της Ευρώπης.

Είτε ήταν το 2008, όταν η Ρωσία εισέβαλε στη Γεωργία, είτε το 2014, όταν προσάρτησε παράνομα την Κριμαία από την Ουκρανία, η Μόσχα έχει δείξει προθυμία να χρησιμοποιήσει στρατιωτική δύναμη για την επίτευξη των εθνικών στόχων.

Η μεγάλη στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ στην Ευρώπη χρησιμεύει ως σημαντική αποτροπή ενάντια στη ρωσική επιθετικότητα, ειδικά μεταξύ των μελών του ΝΑΤΟ στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη.

(Φωτογραφία Reuters)

Σε τελική ανάλυση, είναι πολύ πιο εύκολο να αποτρέψουμε τη ρωσική επιθετικότητα και να υπερασπιστούμε τα κράτη της Βαλτικής από ό,τι θα ήταν να τα απελευθερώσουμε.

Προϋποθέσεις οικονομικής ευημερίας

Και η σταθερότητα στην Ευρώπη δημιουργεί τις προϋποθέσεις για οικονομική ευημερία. Η ευρωπαϊκή οικονομική ευημερία ωφελεί την οικονομία των ΗΠΑ για λόγους που έχουν ήδη αναφερθεί.

Επομένως, όσο η Ρωσία παραμένει απειλή για την ευρωπαϊκή σταθερότητα, τόσο οι αμερικανικές δυνάμεις πρέπει να διαδραματίσουν ρόλο στην ήπειρο.

Τέλος, η απόσυρση των δυνάμεων των ΗΠΑ με αυτόν τον απροσδόκητο τρόπο δεν θα περάσει απαρατήρητη από τους φίλους και τους εχθρούς της Αμερικής.

Υπήρξαν πολύ λίγες, αν υπάρχουν, διαβουλεύσεις με μέλη του ΝΑΤΟ ή άλλους εταίρους της Αμερικής στην Ευρώπη σχετικά με αυτήν την πιθανή απόσυρση στρατευμάτων.

Πολλοί από τους φίλους της Αμερικής σε άλλα μέρη, όπως η Ανατολική Ασία ή τα κράτη του Κόλπου, θα αναρωτηθούν αν θα μπορούσαν να είναι οι επόμενοι.

Χειρονομία καλής θέλησης…

Επίσης, η κυβέρνηση Τραμπ δεν πρέπει να πιστεύει ότι η απόσυρση 10.000 αμερικανικών στρατιωτών από την Ευρώπη μπορεί να θεωρηθεί ως χειρονομία καλής θέλησης προς τη Ρωσία για τη βελτίωση των σχέσεων.

Αντιθέτως, η Μόσχα θα θεωρήσει αυτή την απόσυρση ως ένδειξη αδυναμίας. Αυτό συνέβη το 2009, όταν ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα αφαίρεσε απροσδόκητα βασικά στοιχεία του πυραυλικού αμυντικού συστήματος της Αμερικής στην Ανατολική Ευρώπη, οδηγώντας στη λεγόμενη «επαναπροσέγγιση» με τη Ρωσία.

Μόνο λίγα χρόνια αργότερα, η «επαναπροσέγγιση» προκάλεσε λύπη. Η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία και άλλαξε τα σύνορα στην Ευρώπη χρησιμοποιώντας στρατιωτική δύναμη για πρώτη φορά από το 1945.

Σε αυτό το στάδιο, ο πρόεδρος δεν έχει δώσει το πράσινο φως για να απομακρύνει τα στρατεύματα.

Ζητά μόνο ένα σχέδιο. Ας ελπίσουμε ότι αυτό είναι τέχνασμα για να ασκήσει πίεση στη Γερμανία προκειμένου να κάνει περισσότερα στο ΝΑΤΟ.

Ωστόσο, αν δεν επιθυμούν κάποιοι στην Ευρώπη να επενδύσουν περισσότερο στις ένοπλες δυνάμεις τους, μια αμερικανική απόσυρση από την ήπειρο δεν είναι η σωστή απάντηση.

Θα προκαλέσει μόνο επιθετικότητα που θα αποδυναμώσει τις ΗΠΑ και τη διατλαντική κοινότητα.

Πηγή: Αρθρο του Luke Coffey, στην ιστοσελίδα arabnews.com. Ο Luke Coffey είναι πολιτικός σύμβουλος, βετεράνος του αμερικανικού στρατού, διευθυντής του Douglas and Sarah Allison Center for Foreign Policy at the Heritage Foundation. Εργάστηκε ως σύμβουλος του πρώην υπουργού Αμυνας της Βρετανίας Λίαμ Φοξ

Headlines