Διαπλοκή και καλά κρασιά…

Είδα το σποτ του ΣΥΡΙΖΑ κατά πάντων των δημοσιογράφων και προσπαθώ να καταλάβω ποιες είναι οι δημοσιογραφικές θέσεις που τον τελευταίο καιρό χρυσοπληρώθηκαν από την κυβέρνηση. Το ότι η κυβέρνηση διαχειρίστηκε καλά την υγειονομική κρίση το λέει το σύνολο των εφημερίδων του εξωτερικού – μερικές μάλιστα από αυτές έγραφαν κάποτε ύμνους για την ίδια την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα. Το ότι η κυβέρνηση έχει δυσκολίες με το να ικανοποιήσει όλους όσους ζητάνε βοήθειες, όλοι βλέπουμε ότι είναι στα πρωτοσέλιδα και στα ρεπορτάζ των καναλιών: μόνο για τα αιτήματα των καλλιτεχνών έχω μετρήσει τρεις διαφορετικές εκπομπές – άσε που δημοσιογραφικά έχει ασχοληθεί μέχρι και το Ιδρυμα Νιάρχου! Για το ζήτημα του Δημήτρη Παπαδημούλη (που επίσης τα έχει με τα ΜΜΕ) θέση επικριτική πήρε ο ίδιος ο Τσίπρας, πέρα από τον ευρωβουλευτή Στέλιο Κούλογλου.

Για τις εντός του ΣΥΡΙΖΑ διαφωνίες τοποθετούνται ο Πάνος Σκουρλέτης κι ο Νίκος Φίλης σε κάθε ευκαιρία. Το ότι ο εισαγγελέας ζητά από τη Βουλή την παραπομπή δυο πρώην υπουργών (του κ. Νίκου Παππά και του κ. Γιώργου Βασιλειάδη) δεν έτυχε ιδιαίτερης προβολής από τον Τύπο – μάλλον γιατί είναι υπόθεση που αφορά το ποδόσφαιρο. Για το θέμα του Δημήτρη Παπαγγελόπουλου υπάρχει μια απροθυμία από τον ΣΥΡΙΖΑ να μιλήσει οποιοσδήποτε: μάλλον περιμένουν να δουν πού θα καταλήξει η εξεταστική και καλά κάνουν.

Για την υπογραφή της ΑΟΖ με την Ιταλία ο ίδιος ο Τσίπρας είπε ότι είναι μια καλή εξέλιξη, πράγμα που έκανε τον κάποτε ΥΠΕΞ Νίκο Κοτζιά να θυμώσει. Για το ζήτημα του Εβρου και των συνόρων, να με κάψει ο Θεός, αλλά δεν έχω διαβάσει κανένα προβεβλημένο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ να ισχυρίζεται ότι πρέπει να αφήσουμε όλους τους μετανάστες να περάσουν και να έρθουν εδώ τώρα που έγινε και ανακαίνιση της Πλατείας Ομόνοιας: ο διεθνισμός είναι πλέον δουλειά των ΜΚΟ, όχι της Κουμουνδούρου. Τα ΜΜΕ προβάλουν τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων, αλλά αν σε αυτές ο ΣΥΡΙΖΑ κι ο Τσίπρας δεν σκίζουν, δεν φταίνε οι εφημερίδες και τα κανάλια: ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να αμφισβητήσει τις δημοσκοπήσεις, αλλά την τελευταία φορά που το έκανε δεν του βγήκε σε καλό.

Τα κάνει όλα άψογα η κυβέρνηση; Οχι φυσικά. Αλλά αυτό που ο ΣΥΡΙΖΑ στο σποτάκι αμφισβητεί δεν είναι η ικανότητα της κυβέρνησης, αλλά η δημοσιογραφική δεοντολογία. Η υποψία μου είναι ότι ο Τσίπρας ζητά από τον Τύπο να κάνει ό,τι δεν μπορεί να κάνει αυτός, δηλαδή αντιπολίτευση. Δεν είναι και το πιο απλό, πόσο μάλλον όταν  μοιάζει δύσκολο να διοικήσεις το κόμμα.  Πώς π.χ. να βάλεις τις φωνές στον Παπαδημούλη, όταν όλος ο κόσμος σε θυμάται στα κότερα; Είναι προτιμότερο να πας στους αμπελουργούς και να τους ευχηθείς «καλά κρασιά»: ίσως να μην θυμούνται ότι κι αυτούς τους τάραξες στους φόρους.

Πριν από λίγες μέρες ο Τσίπρας είχε μιλήσει για τον Τύπο και στο συνέδριο των Δελφών με την Ολγα Τρέμη. Στην ανάλυσή του για τη διαπλοκή (μέρος της οποίας είναι οι κακοί δημοσιογράφοι που παρουσιάζουν τον Κυργιάκο Μητσοτάκη ως Μωυσή, αντί να παρουσιάζουν τον ίδιο ως κράμα Νώε – Βούδα) υπήρχε η πρόβλεψή του για το ποιο είναι το μέλλον της κυβέρνησης.

«Η παρούσα κυβέρνηση θα τα βρει μπροστά της τα προβλήματα με τη διαπλοκή, παρότι τώρα υπάρχει μεγαλύτερη συμφωνία και στήριξη από ποτέ» είπε και πρόσθεσε πως «κάποιοι (σ.σ. όνομα δεν έχουν…) θεωρούν ότι η οικονομική τους ισχύς είναι πιο σημαντική από την ψήφο των πολιτών και έρχεται η στιγμή που κάθε πρωθυπουργός αυτό το αντιμετωπίζει». Πολύ ωραία. Αν αυτό ισχύει, καταλήγουμε στο συμπέρασμα η σχέση «κυβέρνησης – διαπλοκής» είναι μια σχέση για τον Μητσοτάκη αυτοκαταστροφική. Αν όμως είναι έτσι γιατί τα βάζει ο Τσίπρας με τους δημοσιογράφους της διαπλοκής;

Η μόνη απάντηση είναι ότι ανησυχεί για τον Μητσοτάκη! Ισως παρά τις διαβεβαιώσεις να φοβάται μην του χαλάσει το καλοκαίρι με τίποτα εκλογές. Δεν είμαστε για τέτοια…