Ο σκύλος και ο γάμος

Και τώρα που καταλάγιασε κάπως η χλαπαταγή των αντιδράσεων που πυροδότησε το σποτ του ΣΥΡΙΖΑ για τους δημοσιογράφους οι οποίοι (υποτίθεται ότι) λένε αυτά που θα τους πουν τα πενηντάευρα, να δούμε και μια άλλη διάστασή του. Ναι, το προφανές φάουλ είναι ότι τσουβαλιάζει έναν ολόκληρο επαγγελματικό κλάδο, ο οποίος μάλιστα, τα τελευταία χρόνια, μαστίζεται από ανεργία, ημιαπασχόληση, επισφαλείς σχέσεις εργασίας και μισθούς «σκόνη και θρύψαλα». Δεν πρόκειται όμως μόνο γι’ αυτό. Ο δημοσιογράφος είναι, στην προκειμένη περίπτωση, ο ρόλος. Το σενάριο λέει ότι όποιος δεν συμφωνεί μαζί μας, όποιος έχει αντίθετη άποψη από τη δική μας, όποιος δεν χορεύει στον ρυθμό που παίζει το δικό μας νταούλι, είναι αργυρώνητος, μίσθαρνο όργανο, ξεπουλημένος. Και γελοίος.

Εντάξει, χιλιοπαιγμένο το σενάριο από το 2010 και μετά. Αυτό ανέδειξε τον ΣΥΡΙΖΑ σε κόμμα εξουσίας. Η πρακτική εφαρμογή του ηθικού πλεονεκτήματος (το «της Αριστεράς» ακούγεται πλέον μόνο ως ανέκδοτο) που έγινε πολιτική βουβουζέλα. Τώρα όμως; Με το ηθικό πλεονέκτημα να έχει, μόλις λίγα 24ωρα πριν, σπάσει σε τόσα κομμάτια όσα και τα διαμερίσματα του Παπαδημούλη που νοικιάζει σε πρόσφυγες; Με τις παρεμβάσεις της κυρίας Τζούλη να σκάνε την ίδια μέρα με το σποτ; Με την ιδεολογία να γίνεται, στους διαλόγους του Νίκου Παππά, «μαγαζί»;

Καλά λένε ότι ο γέρος σκύλος δεν μπορεί να μάθει νέα κόλπα. Αυτό είναι το μεγάλο λάθος του ΣΥΡΙΖΑ. Η κεκτημένη ταχύτητα. Υστερα από τεσσεράμισι χρόνια συριζανελίτικου γάμου, εξακολουθεί να συμπεριφέρεται ως πολιτική παρθένα.

«Εμείς κι εσείς» reloaded

Ο τρόπος που προσπαθεί να διορθώσει κάποιος ένα λάθος λένε ότι μπορεί να το κάνει ακόμη χειρότερο. Αυτό ακριβώς συνέβη και με το σποτ. Πέρα από τη χαλαρή απάντηση του Πάνου Σκουρλέτη – που, με κάπως πιο καλυμμένο τρόπο, λέει «Εμείς πλάκα κάναμε, εσείς δεν έχετε χιούμορ και δεν το καταλάβατε» -, ο επίσημος και ανεπίσημος επικοινωνιακός στρατός του ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε από την επόμενη εκστρατεία αποκατάστασης του φιάσκου. Με βασικό «όπλο» εκείνο το παλιό, «καλό» «Εμείς οι καλοί και ηθικοί, εσείς οι κακοί και ανήθικοι». Γιατί; Γιατί έτσι τους αρέσει. Βέβαια το κόμμα δεν μπορεί να υιοθετήσει, επισήμως, αυτή τη ρητορική διότι πλέον είναι σοσιαλδημοκρατικό – έστω και bon pour l’ orient όπως μάθαμε από τον καθηγητή Μαραντζίδη – και δεν τον θέλει (υποτίθεται) τον διχασμό. Γι’ αυτό και τη σκυτάλη πήραν οι στρατευμένοι οπαδοί του.

Εξανέστη, σου λέει, ο κόσμος που ξέρει τι πατσαβούρες είναι οι δημοσιογράφοι και πλειοδότησαν υπέρ του σποτ. Οτι μια χαρά είναι και πολύ καλά τα λέει διότι όλοι τα παίρνουν, πλην των συριζαίων. Από κοντά και οι προσκείμενοι στην αντιπολίτευση συνάδελφοι. Που θέλουν να κρυφτούν αλλά η χαρά δεν τους αφήνει. Και αφού πρώτα εξανέστησαν, μετά καταστάλαξαν: «Εμείς είμαστε αυτοί που δεν μας αφορά το σποτ, εσείς όμως τα παίρνετε». Με τόσο ανάδρομο Ερμή που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν πα’ να ‘ναι καλοκαίρι, σε λίγο ο κόσμος θα πεθαίνει ξανά απ’ τα μαγκάλια.

Η Ρένα Δούρου και ο Μωυσής

Η πρώην περιφερειάρχης Αττικής όμως το τερμάτισε ως προς την κατάχρηση του ηθικού πλεονεκτήματος. Φαίνεται ότι περίμενε κι αυτή, σαν κι εμένα, για να «την πει», με ανάρτησή της, στο στέλεχος της ισραηλιτικής κοινότητας της Αθήνας Μίνο Μωυσή που κατήγγειλε το σποτ για αντισημιτισμό. Τον κατηγορεί ότι χειρίζεται το θέμα του αντισημιτισμού με τρόπο αβάσιμο, επιφανειακό και πρόχειρο. Ποιον; Εναν άνθρωπο που το πιθανότερο είναι να έχει νεκρούς του Ολοκαυτώματος στην οικογένειά του.